اعتراضات کارگران قرار دادی وزارت نفت

فاصله عجیب مزد و مزایای رسمی‌ها و قراردادی‌ها
در ادامه چند نمونه از تفاوت‌های مزایا و حقوق کارکنان رسمی و قراردادی آمده است که از بیداد و تبعیض در حق نیروهای قرارداد مدت موقت یا معین و.. حکایت دارد. 
به طور قطع، مقایسه فیش حقوقی یک کارمند قرارداد مدت موقت با بیش از 10 سال سابقه کار با مدرک کارشناسی ارشد در کنار فیش حقوقی یک کارمند رسمی عادی، همگان را به حیرت و تأسف وا می دارد؛ به طوری که در برخی قیاس‌ها، حقوق یک کارمند رسمی و یک کارمند قرارداد مدت معین که هر دو وظایف و مسئولیت‌های مشابهی دارند، دست کم سه تا چهار برابر تفاوت دارد؛ یعنی اگر یک کارمند قرارداد مدت موقت با 120 ساعت اضافه کار حدود 1.6 میلیون تومان حقوق بگیرد، کارمند رسمی با همان موقعیت، حدود 7 میلیون تومان دریافتی دارد، ضمن اینکه از مزایای دیگری هم بهره‌مند است که کارمندان قراردادی حتی خواب آن را هم نمی‌بینند.


شرایط عمومی کارکنان قرارداد مدت معین در مجموعه وزارت نفت، عموما کارگری است، اما عیدی و پاداش و... آنها خارج از قواعد قرارداد محاسبه می‌شود و نهایتا 700 هزار تومان است، در صورتی که پاداش نیروهای رسمی بیش از سه میلیون تومان برآورد می‌شود.

احمدی یکی دیگر از کارکنان قرارداد موقتی می‌گوید: نیروهای رسمی در مجموعه نفت، از کارت اعتباری به نام «نفت کارت» یا «گاز کارت» یا... بهره‌مندند؛ این کارت هوشمند، هر سه ماه یک بار، بیش از یک میلیون تومان شارژ می‌شود که رسمی‌ها می‌توانند از اعتبار آن در رستوران‌ها و فروشگاه‌های طرف قرارداد با نفت، مایحتاج مورد نیاز خود را خرید کنند که عموم نیروهای رسمی تلاش می‌کنند تا مبلغ این کارت را از طریق فروشگاه‌های آشنا، به وجه نقد تبدیل کنند.

دیگری هم اینچنین نقل می‌کند: رسمی‌ها به راحتی می‌توانند از امکاناتی همچون مجتمع تفریحی محمودآباد و زائرسرای مشهد، پیست اسکی اختصاصی نفت در آبعلی و دیگر اماکن اقامتی، تفریحی، فرهنگی و ورزشی نفت بهره‌مند باشند و هر زمان اراده کنند به مرخصی بروند، اما نیروهای قراردادی نه تنها از امکانات یادشده نصیبی ندارند که برای گرفتن مرخصی باید از هفت‌خوان عبور کنند.

کارمند قرارداد موقت دیگری هم اینچنین نظر می‌دهد:  در واحدهای مختلف در سازمان نفت، نیروهای رسمی با حمایت امور ورزش و امور ایثارگران شرکت ملی نفت ایران و امور ایثارگران، هر از چند گاه، اردوها و المپیادهای ورزشی را برای سفر به کشورهای خارجی ترتیب می‌دهند؛ برای نمونه چند سال گروه‌های کوهنوردی از شرکت ملی صنایع پتروشیمی و شرکت ملی نفت ایران، برای صعود به قله کلیمانجارو (بزرگترین قله قاره آفریقا) به کنیا و تانزانیا سفر کردند و...

به مجموعه مزایای کارکنان رسمی، برخورداری از دفترچه خدمات درمانی صنعت نفت را هم اضافه کنید که همه نیازهای درمانی و حتی دندانپزشکی آنان را به‌طور رایگان پوشش می‌دهند، در حالی که نیروهای قراردادی همچنان از همان دفترچه بیمه تأمین اجتماعی با آن وضعیت «بود بود، نبود هم نبود» روزگار می‌گذرانند.

سعیدزاده هم در یکی از نظرات ارسالی خود برای عصرنفت می‌نویسد: رسمی‌ها از انواع و اقسام تسهیلاتی همچون وام مسکن (60 میلیون تومان)، وام خودرو (20 میلیون تومان)، وام خرید کالا و وام‌‌های دیگر بهره‌مندند، در صورتی که قراردادی‌ها رنگ وام را هم نمی‌بینند. جالب است که در مسابقات و المپیادهای ورزشی هم که معمولا در مجتمع فرهنگی محمودآباد برگزار می‌شود، فقط نیروهای رسمی حق حضور دارند. از سوی دیگر، نیروهای رسمی در بخش فنی سالی 2 بار لباس کار می‌گیرند، اما نیروهای قراردادی تنها سالی یک بار از لباس کار بهره‌مند می‌شوند.