پگاه امروز در خوابی نازک ژولیده بودم ، با مصطفا کاظمی در یک اتوبوس شرکت واحد بودم. مصطفا کاظمی از کارگران شرکت واحد بود که با هم در تیم فوتبال شرکت واحد مدتی همبازی بودیم.در جریان ساختن خانه های حمزه اباد شهر ری که ازطرف تعاونی مسکن در ان عضو بودیم بیشتر با هم رفیق شدیم. در رویا دیدم که کت وشلوار های سرمه ای رنگ شرکت واحد را به تن داشتیم .حق داشتن این کت وشلوار ها را از دهه چهل خورشیدی به بعد سندیکا برای کارگران گرفته است. بحثی داشتیم که من در پاسخ ایشان گفتم دقیقا به این دلیل است که می خواهیم همه قدرت به درون توده ها و به دست شوراهای مردمی در همه جا بازگردد. معنی ان این است که دیگر قدرت تصمیم گیری در اداره مرکزی نماند، تا به زور از انجا همه را کنترل نکند.قدرت می تواند توسط عناصر آگاه به شوراهای خطوط باز گردد. در این فرایند سندیکا نقش باز گرداندن این قدرت را به خطوط به عنوان اتاق فکرخواهد داشت . تصمیمات آنجا در باجه ها و کیوسک های اول وآخر ودر پایانه ها با حضور همه کارکنان هر روز وهر لحظه گرفته می شود. اولترا دیالکتیک پر سرعت و سیستم رای گیری اینترنتی ، واعلام آن از تابلو های الکترونیکی بزرگ در در همه پایانه ها و اتوبوس ها وجود دارد. که می تواند نتیجه هر تصمیم گیری را فورا در اختیار همگان قرار دهد. وجود این سیستم ها می تواند به هر چه دموکراتیک تر شدن محل کار وزندگی کمک کند. حل مشکلات از پائین در هر خطی و انتقال این تصمیم و راهکار به دیگر خطوط ودر نتیجه به تمامی سیستم برای استفاده دیگران از این تجربه ، تصمیم گیری شورایی از پائین ، بسیاری از مشکلات مثل به درازا کشیدن اصلاحات ، هزینه های اضافی، ارتشا و اختلاس وسوء استفاده را از بین می برد.
درست مثل زمانی که در تعاونی مسکن با حضور اعضای تعاونی مسکن در پروژه حمزه آباد شهر ری که 312 نفر بودیم و با پیگیری ورای گیری بعد ازتعیین تکلیف زمین های هر بلوک هفت نفره، سرگروه هر بلوک که توسط اعضای آن بلوک انتخاب شده بودند ، با کمک همکاری اعضای بلوکش زمین خود را تحویل گرفتند و با استعداد ، توانایی ، مشورت و ایجاد امکانات هفت نفره و استفاده از مشاوره از دیگر سر گروه های نزدیک به خودشان و بلوک های دیگر کار را سامان دادیم و با کمترین هزینه وکمترین ریخت و پاش، ساخت و ساز را در دست خودمان گرفتیم. تقریبا در کمترین زمان ممکن از زمان ریختن پول هر سهم 200 هزار تومان هر نفر برای خرید زمین در سال 1368تا پایان کار ساخت وساز و ساکن شدن در اپارتمان در سال 1374کلا در عرض شش سال کار خاتمه یافت و اعضا آپارتمانت هایشان را تحویل گرفتند. فضا های سبز وخیابان بندی ها هم با مدیریت کلان تعاونی مسکن وعقد قرار داد با پیمانکاران و نظارت شهرداری وپرداخت هزینه های مربوطه که توسط بلوکهای هفت نفره تامین شده بود.در فاصله یکسال بعد خاتمه یافت. افراد با پرداخت حداکثر 4 ملیون تومان با احتساب وام های با نکی صاحب مسکن شدند.
نمونه های ذکر شده مواردی را به دست می دهد،
1- در کشور ما هرجایی که مردم آگاهانه ومشخص به میان امده اند، توانسته اند کارشان را به نتیجه برسانند.
2- مدیریت اجرایی بر سر پروژه های عملی توسط کارگران واعضای تعاونی مسکن توانست کاری رابا هزینه وفساد کمتر به نسبت مدیریت متمرکز اداری به انجام رساند.
3- کارگران با خردجمعی توانایی اجرای پروژه های تولیدی وخدماتی را دارند.
4- تشکیلات سندیکایی می توانند مدیریت ها را کنترل کنند ، اگر هر چه بیشتر عضو بگیرند وتوده ای شوند.
5- تشکیلات سندیکایی می توانند به تعادل سلامت اجتماعی و اقتصادی کمک کنند .
6- تشکیلات پایه ای کارگری وتعاونی می تواند مرکزی برای اموزش مدیریت اجتماعی وتشکیلاتی گسترده در کف جامعه باشد.
7- وجود تعاونی های فعال وسندیکاها می توانند جامعه را هر چه بیشتر دموکراتیک بکند.
تجربه موفق خود مدیریتی در تعاونی مسکن شرکت واحد در پروژه حمزه اباد را می توان به همه تعاونی های مسکن در سراسر کشور تعمیم داد، که همکنون دارای مشکلات بیشتری هستند.