زندانیان سیاسی در ایران همیشه در طول تاریخ نقشی برجسته در دگرگونی شرایط داشته اند.
زندانیان سیاسی که از طبقه کارگر ومزد بگیر هستند ، چیزی برای از دست دادن ندارند.
آنها با اوج اگاهی واز خود گذشتن رسیده اند. آنها منافع شخصی خود را به منافع اجتماعی ومردم گره می زنند.
هزینه ها را می دهند وهویت وشخصیت انسانی کسب می کنند. زندانیان سیاسی گاه تا دم مرگ می روند، گاه جاودانه می شوند و گاه تاریخ را تغییر می هند. مثل بابی ساندز ویارانش .درس های انها جهانی میشوند ،وامید را درتاریک ترین شب های تاریخ پدید می اورد.
امید رابه روز پیوند می زنند. به خورشید و بامداد می رسم. بامدادی که نزدیک است. با ایستادگی زندانیان سیاسی و همبستگی واقدامات ازادی خواهان نا امیدی وتفرقه شکست می خورند وراه اینده روشن گشوده می گردد. اری باد ها خبر از تغییر فصل می دهند.
