او یکی از محلل های بر روی کار اوردن جمهوری اسلامی به جای نظام شاهنشاهی بود. انها سوار بر امواج برامده خشم مردم در سال 1357 ، با امریکایی ها تماس گرفتند ، دو سال بعد از پیروزی انقلاب یکی از مقامات سابق آمریکا درباره روابط محرمانه دولت جیمی کارتر و یاران آیتالله خمینی اعتراف کم سابقهای کرد.
هارولد ساندرز که در دوران ریاست جمهوری کارتر معاون خاور نزدیک وزارت امور خارجه بود روز ۲۸ بهمن ۱۳۵۹ به کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان گفت: «بیشتر از آنچه در کل به ما نسبت میدهند، چه قبل از انقلاب و چه بعد از انقلاب، با رهبران مذهبی تماس داشتیم».
او در ادامه میگوید: «جالب است که عدهای از اعضای شورای انقلاب که خمینی پس از پیروزی انقلاب ایجاد کرد افرادی بودند که آمریکاییها طی شش ماه قبلش با آنها تماس داشتند. آنها دوست ندارند که به این موضوع اذعان کنند. اما فکر میکنم چیزی که شما به آن اشاره میکنید، فقط تماس نیست، بلکه گامی فراتر از آن است، در واقع به رسمیت شناختن نمادین مردی بود که به قدرت رسید».
آقای ساندرز درباره تماسهای سری واشنگتن با آیتالله خمینی در نوفل لوشاتوی فرانسه حرفی نزد؛ اشاره اش به دیدارهای مقامات آمریکا با اعضای شورای انقلاب هم در آن زمان زیاد توجه کسی را جلب نکرد. اما اسناد دولت آمریکا که در سالهای اخیر از حالت محرمانه خارج شده تا حدی این زوایه تاریک را روشن میکند؛ اینکه سفارت آمریکا در تهران نه فقط با مخالفان سکولار و اعضای میانهروی نهضت آزادی، بلکه با روحانیونی مانند محمد بهشتی و عبدالکریم موسوی اردبیلی هم در ارتباط و به آنها خوش بین بودند.