توران میرهادی، از بنیان‌گذاران شورای کتاب کودک و مولف و سرویراستار "فرهنگنامه کودکان و نوجوانان" امروز ۱۸ آبان در سن ۸۹ سالگی به علت عارضه مغزی در گذشت.
خانم میرهادی در پی سکته مغزی در شهریور امسال در بیمارستان بستری شد.
"جمع کار را پیش می‌برد نه فرد. فرد می‌تواند نقش هماهنگ کننده داشــته باشد، بنابر این در هر ســه زمینه تنها نکته‌ای که بتوانم به حســاب خــود بگذارم، پیدا کردن راه‌های کار ثمربخش گروهی بود. چه در مدرسه فرهاد۱ و جمع مربیان، معلمان و دانش‌آموزان، چه در شورای کتاب کودک و جمع علاقه‌مندان به این زمینه از کار و چه اکنون، در جمع گروه‌های تخصصی و مؤلفان و ویراستاران فرهنگنامه کودکان و نوجوانان"
خانم میرهادی در پی سکته مغزی در شهریور امسال در بیمارستان بستری شد.
"جمع کار را پیش می‌برد نه فرد. فرد می‌تواند نقش هماهنگ کننده داشــته باشد، بنابر این در هر ســه زمینه تنها نکته‌ای که بتوانم به حســاب خــود بگذارم، پیدا کردن راه‌های کار ثمربخش گروهی بود. چه در مدرسه فرهاد۱ و جمع مربیان، معلمان و دانش‌آموزان، چه در شورای کتاب کودک و جمع علاقه‌مندان به این زمینه از کار و چه اکنون، در جمع گروه‌های تخصصی و مؤلفان و ویراستاران فرهنگنامه کودکان و نوجوانان"
این گفته‌های توران میرهادی است در مصاحبه بلندی که شیوا حریری در سال ۱۳۸۶ با او انجام داد و در کتابی به نام "توران میرهادی؛استاد برجسته آموزش وپرورش ایران" منتشر شد.
او را می‌توان نمونه‌ای از زنانی به شمار‌آورد که الگویی خاص در تعلیم و تربیت کودکان و نوجوانان را به یادگار گذاشت و بعدها که امکان کار مستقیم در مدارس از او گرفته شد، به سمت تامین محتوایی روی آورد تا بتواند خلاء نبود محتوای مناسب برای کودکان و نوجوانان را جبران سازد.
+ درباره پنجاه سالگی شورای کتاب کودک اینجا بیشتر بخوانید
+ یادداشت محمود کیانوش، شاعر، داستان نویس، مترجم و منتقد ادبی را در مورد شورای کتاب کودک و توران میرهادی اینجا بخوانید
+ یادت بخیر خانم میرهادی
او در مدرسه فرهاد به گفته خودش "روش‌هایی را پیدا کرد، آزمود و به نتیجه رساند که بتواند به هر کودک و نوجوان این آزادی و اختیار را بدهد که خودش باشد، توانایی‌ها و استعدادهای خود را بپروراند، نگرش انسانی و مثبت داشته باشد و زیر بار هیچ نوع کار تحمیلی و دستوری نرود، مستقل باشند و خودشان تصمیم بگیرند، با هم همکاری و همیاری داشــته باشند. مســئولیت بپذیرند و نسبت به هم احســاس مسئولیت بکنند، رقیب هم نباشــند" و در نهایت "دنیا و مسائل آن را بشناسند و درباره هر موضوع با آگاهی و شناخت لازم تصمیم بگیرند."
