یکی از افرادی که شاهد غرق شدن فروزان است با خونسردی تمام سوار ماشین می شود و به راهش ادامه می دهد. در همان زمان، چند نفر در حال فیلم گرفتن از واقعه هستند و به آن مرد راننده نیز به دلیل عدم اقدام، بد و بیراه می گویند. تأسف بارتر اینکه حتی آن موبایل به دستان حاضر در صحنه نیز فیلم گرفتن از حادثه را به کمک به آن دختر نگون بخت ترجیح می دهند و به جای کمک، فیلم می گیرند و ناسزا می گویند؛ گویا ثبت واقعه از خود واقعه مهمتر جلوه می کند و مرگ یک شخص می تواند سوژه ای برای رسانه های مجازی باشد.
در چنین وضعیتی باید تأمل کرد. جامعه به کدام سو می رود که مردم چنین نسبت به افراد جامعه خود بی اعتنا شده اند؟ این موضوع می تواند نمودی از وضعیت جامعه ای باشد که فردگرایی لجام گسیخته و بی اعتنایی اجتماعی در آن به مسئله ای مهم تبدیل شده است. مدنیت که به طور خلاصه اهمیت دادن، و نه لزوماً ترجیح دادن، به منافع جمع نسبت به منافع فرد است در چنین جامعه ای هنوز در بین عمده اشخاص نهادینه نشده است. دقت کنید که در اینجا حتی بحث حقوق شهروندی مطرح نیست بلکه بحث جان افراد است که مورد غفلت واقع شده است. چنین جامعه ای که حتی نسبت به جان افراد نیز بی اعتنا است چطور می تواند نسبت به حقوق و قوانین شهروندی پایبند باشد؟
مسعود زمانی مقدم