حسن موسوی چلک، معاون سازمان بهزیستی ایران، نسبت به گسترش پدیدۀ "زنان زبالهگرد" در این کشور هشدار داد و گفت که فقر و بی تفاوتی و همچنین کاهش مسئولیت اجتماعی در قبال محرومان، از جمله عواملی هستند که به نوبۀ خود در توسعۀ پدیدۀ "زنان زبالهگرد" نقش دارند.
به گفتۀ معاون سازمان بهزیستی جمهوری اسلامی ایران "زنان زبالهگرد" از جمله زنان کارتن خواب هستند که همانند میلیون ها کودک کار و خیابان ناگزیر از امرار معاش در خیابان ها و اماکن عمومی هستند. او می گوید : این زنان که غالباً تنها و معتاد هستند ناچارند برای تأمین معاش خود علاوه بر تنفروشی، برای یافتن "غذا" به زباله گردی نیز روی آورند.
حسن موسوی چلک بعید ندانسته که پدیدۀ زنان زباله گرد به شهرهای کوچک ایران نیز سرایت کند. او می گوید که خیابان برای این زنان جای امنی نیست و تمام زنان کارتن خواب دائماً در معرض تجاوز و تعرضات جنسی، اعتیاد و خشونت، سرقت، مشارکت در توزیع مواد مخدر و قوادی و همچنین ابتلا به بیماری های عفونی نظیر ایدز و هپاتیت هستند.
بر اساس آمار رسمی، ۴۰ هزار روستای ایران به دلیل فقر، بیکاری و قحطی خالی از سکنه شدهاند و ساکنان آنها در جستجوی کار در شهرها و حواشی آنها پراکنده شده اند. اکنون بیش از ۷۰ درصد جمعیت کل ایران در شهرها هستند، در حالی که روستاهای کشور توان تأمین مواد غذایی کشور را ندارند. گرسنگی در ایران ابعاد بی سابقه ای یافته و این کشور با بحران امنیت غذایی روبرو شده است.
به گفتۀ معاون سازمان بهزیستی جمهوری اسلامی ایران "زنان زبالهگرد" از جمله زنان کارتن خواب هستند که همانند میلیون ها کودک کار و خیابان ناگزیر از امرار معاش در خیابان ها و اماکن عمومی هستند. او می گوید : این زنان که غالباً تنها و معتاد هستند ناچارند برای تأمین معاش خود علاوه بر تنفروشی، برای یافتن "غذا" به زباله گردی نیز روی آورند.
حسن موسوی چلک بعید ندانسته که پدیدۀ زنان زباله گرد به شهرهای کوچک ایران نیز سرایت کند. او می گوید که خیابان برای این زنان جای امنی نیست و تمام زنان کارتن خواب دائماً در معرض تجاوز و تعرضات جنسی، اعتیاد و خشونت، سرقت، مشارکت در توزیع مواد مخدر و قوادی و همچنین ابتلا به بیماری های عفونی نظیر ایدز و هپاتیت هستند.
بر اساس آمار رسمی، ۴۰ هزار روستای ایران به دلیل فقر، بیکاری و قحطی خالی از سکنه شدهاند و ساکنان آنها در جستجوی کار در شهرها و حواشی آنها پراکنده شده اند. اکنون بیش از ۷۰ درصد جمعیت کل ایران در شهرها هستند، در حالی که روستاهای کشور توان تأمین مواد غذایی کشور را ندارند. گرسنگی در ایران ابعاد بی سابقه ای یافته و این کشور با بحران امنیت غذایی روبرو شده است.