اخباروگزارشات کارگری23مهر1395
پرونده قضایی کارگران معترض مختومه باید گردد
- منفعت سهام دار اصلی کارخانه نسوزپارس به قیمت اخراج ،بیکاری وعدم پرداخت4ماه حقوق کارگران!
- اتحادیه آزاد کارگران ایران:
تایید حکم شش زندان اسماعیل عبدی در دادگاه تجدید نظر را قویا محکوم میکنیم
- کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری:
تایید حکم 6 سال زندان اسماعیل عبدی را محکوم می کنیم!
- اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران:
حکم شش سال زندان برای اسماعیل عبدی را به شدت محکوم می کنیم
- ادامه خیمه شب بازی درباره لایحه اصلاح قانون کارپیشنهادی دولت یازدهم!
- تغییر در ماده ۱۱۱/ مراکز کارآموزی به بخش خصوصی واگذار می‌شود
- موقعیت معلمان ایران در سال تحصیلی جدید در گفتگو با ستار رحمانی
- اعتصاب کارگران معدن بابینو بلغارستان درعمق 500متری زمین برای جلوگیری از تعطیلی معدن ودراعتراض به عدم پرداخت4ماه حقوق!
- سرنوشت نامعلوم صدها کودک پناهجوی کمپ کالۀ فرانسه!
- داریوفو، طراح، کارگردان، بازیگر و نمایشنامه نویس برجسته ایتالیایی در گذشت
منفعت سهام دار اصلی کارخانه نسوزپارس به قیمت اخراج ،بیکاری وعدم پرداخت4ماه حقوق کارگران!
یک مقام آگاه درباره وضعیت کارخانه نسوز پارس که یکی از قدیمی ترین و معتبرترین کارخانه های محصولات نسوز است عنوان کرد: 4 سال است که این کارخانه به بخش خصوصی واگذار شده و در این 4 سال به دفعات اعتراض و اعتصاب و تجمع کارگران را داشتیم که در نهایت کارگران از 400 نفر به حدود 250 نفر رسیده اند.
وی اذعان کرد:کارخانه نسوز پارس از گذشته یکی از معتبرترین کارخانه های نسوز یعنی آجر و جرم های نسوز بوده است که از زمانی که به بخش خصوصی واگذار شده است وضعیت آن بسیار وخیم شده.
این منبع آگاه تصریح کرد: در تمام این مدت هر کارگر و مسئولی که از این کارخانه شکایت کرده است شکایتش به جایی نرسیده و از کار اخراج شده است.
وی عنوان کرد: نه تنها تعداد بالایی از کارگران این کارخانه رفته اند بلکه آنهایی هم که هستند بسیار وضعیت بدی دارند به طوری که می توان گفت 4 ماه است که حقوق نگرفته اند و این مسئله برای هیئت مدیره شرکت نسوز پارس بسیار عادی است.
به گزارش کارایرانی،یک منبع آگاه در کارخانه نسوز پارس استان یزد گفت: صنایع نسوز یکی از مهمترین صنایع ایران است که جزء صنایع مادر است و در بازار بورس طرفداران زیادی دارد اما سهام دار اصلی کارخانه برای اینکه تمام سهام را بخرد کارخانه را از رونق انداخته است.
یک مقام آگاه درباره وضعیت کارخانه نسوز پارس که یکی از قدیمی ترین و معتبرترین کارخانه های محصولات نسوز است عنوان کرد: کارخانه نسوز پارس از گذشته یکی از معتبرترین کارخانه های نسوز یعنی آجر و جرم های نسوز بوده است که از زمانی که به بخش خصوصی واگذار شده است وضعیت آن بسیار وخیم شده.
وی اذعان کرد: 4 سال است که این کارخانه به بخش خصوصی واگذار شده و در این 4 سال به دفعات اعتراض و اعتصاب و تجمع کارگران را داشتیم که در نهایت کارگران از 400 نفر به حدود 250 نفر رسیده اند.
این منبع آگاه تصریح کرد: در تمام این مدت هر کارگر و مسئولی که از این کارخانه شکایت کرده است شکایتش به جایی نرسیده و از کار اخراج شده است.
وی همچنین اضافه کرد: بازوی اصلی یک شرکت صنعتی نیروی تخصصی و دانشی آن است تا محصولات را همگام با استانداردهای جهانی پیش ببرد اما در این چند سال تمام نیروهای تخصصی این شرکت کار را ترک کرده اند و از شرکت رفته اند چون هیئت مدیره اعتباری برای نظر آنها قایل نبوده است و کار خود را پیش می برد.
این فرد اذعان کرد: بازار فروش صنایع نسوز بازار بسیار خوبی است به همین دلیل افراد را برای به دست آوردن سود و منفعت بیشتر به طمع می اندازد.
وی افزود: اکنون 57 درصد سهام شرکت نسوز پارس برای رئیس این شرکت است که با رکود وضعیت این سهام او در صدد است تا باقی سهام این شرکت را هم خریداری کند.
وی عنوان کرد: نه تنها تعداد بالایی از کارگران این کارخانه رفته اند بلکه آنهایی هم که هستند بسیار وضعیت بدی دارند به طوری که می توان گفت 4 ماه است که حقوق نگرفته اند و این مسئله برای هیئت مدیره شرکت نسوز پارس بسیار عادی است.
وی ادامه داد: از دلایل دیگر رکود این شرکت کمبود نقدینگی است یعنی زمانی که کارخانه تولید نداد مطمئنا کسی هم اجناس آن را نمی خرد و در نتیجه نقدینگی کاهش پیدا می کند.
این مقام مسئول تصریح کرد: یکی دیگر از دلایل مهم رکود در این کارخانه نبود نیروی ماهر است در واقع تیم جدیدی که مسئولیت شرکت را به عهده گرفته اند در زمینه صنایع نسوز هیچ تخصصی ندارند و بسیار غیرمسئولانه عمل می کنند.
وی بیان کرد: در حال حاضر شرکت نسوز پارس که شرکت بسیار بزرگی است تنها با یک چهارم ظرفیت خود دارد کار می کند و این میزان کار برای صنعتی که خواهان بسیاری دارد و وضعیت خوبی در بازار های ایران و جهان دارد فاجعه است.
وی همچنین یادآور شد: اکنون 4 سال است که این شرکت به این صورت کار می کند و نیروها با بی رغبتی بسیار کار می کنند و این مسئله برای هیچکس اهمیتی ندارد.
اتحادیه آزاد کارگران ایران:
تایید حکم شش زندان اسماعیل عبدی در دادگاه تجدید نظر را قویا محکوم میکنیم
حکم شش سال حبس اسماعیل عبدی که پیش تر توسط شعبه 15 دادگاه انقلاب با اتهامات واهی "اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور" و "تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی" صادر شده بود، توسط شعبه 36 دادگاه تجدید نظر تایید و 16 مهر ماه جاری به وکیل ایشان ابلاغ شد.
اسماعیل عبدی دبیر کل کانون صنفی معلمان ایران(تهران) و از چهره های سرشناس جنبش اعتراضی معلمان است که همراه و همدوش صدها هزار نفر از همکارانش در سطح کشور بطور خستگی ناپذیری برای برخورداری معلمان از یک زندگی انسانی مبارزه کرده است.
خواست اسماعیل عبدی و صدها هزار معلم در سرتاسر کشور پایان دادن به فقر و فلاکت، اجرای کامل قانون نظام هماهنگ پرداختها در مورد فرهنگیان شاغل و بازنشسته، بر چیده شدن استخدام موقت معلمان با حقوقهای بسیار ناچیز تحت عناوین حق التدریس و شرکتی و پیمانی، جلوگیری از رشد فزاینده مدارس غیر انتفاعی و هیات امنایی و برخورداری فرزندان ما کارگران و عموم مردم ایران از آموزش و تحصیل رایگان و مطابق با استانداردهای امروزی است. اما در این مملکت، این مطالبات برحق و تلاش و مبارزه برای تحقق آنها، اقداماتی امنیتی و تبلیغ بر علیه نظام جمهوری اسلامی به حساب میایند و معلمان برجسته و شریفی همچون عبدی و یارانش در کانونهای صنفی معلمان با این اتهامات به زندانهای طویل المدت محکوم میشوند.
مبارزه خستگی ناپذیر معلمان ایران برای دست یابی به مطالبات بر حق شان، چیزی نیست که با زندان و سرکوب آرام بگیرد. جنبش اعتراضی معلمان سالهاست بی وقفه ادامه دارد و علیرغم هزینه های سنگینی که متحمل شده است امروزه استوارتر و آگاه تر از هر زمان دیگری در حال پیشروی و گره خوردن با دیگر جنبشهای عدالتخواهانه اجتماعی و بطور اخصی با جنبش کارگری ایران است.
ما کارگران و معلمان، خود به خوبی میدانیم که چه چیزی را در این مملکت به خطر انداخته ایم. ما با تلاش برای تحقق مطالبات انسانی مان، نوید بخش یک زندگی توام با سعادت و خوشبختی و بالاترین درجه از امنیت اقتصادی اجتماعی برای جامعه هستیم و بدیهی است که تحقق هر درجه ای از امنیت اقتصادی اجتماعی همگانی، میتواند منافع و امنیت رانت خواران و چپاولگران ثروتهای اجتماعی را به مخاطره بیاندازد و آنان را از بهشت برینی که بر روی دوش فقر و فلاکت و بی تامینی ما برای خود ساخته اند محروم نماید. به همین دلیل نیز هست که اینان با وارونه سازی و قرار دادن خود در مقام مدافعان امنیت ملی، اتهام بی اساس و پوچ اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور را به ما فعالین صنفی و مدنی وارد میکنند تا حفاظی در برابر به خطر افتادن منافع خود ایجاد کنند.
اما واقعیت این است که دیگر دوره وارد کردن اینگونه اتهامات نخ نما و به زندان افکندن فعالین صنفی و مدنی با چنین اتهامات پوچ و بی اساسی به سر آمده است. اعتصاب غذای مشترک اسماعیل عبدی و جعفر عظیم زاده با محوریت خواست برداشته شدن اتهامات امنیتی از پرونده های فعالین صنفی و جنبش عظیمی که همین چند ماه پیش حول این مطالبه شکل گرفت خود گواه این مدعاست.
اتحادیه آزاد کارگران ایران با محکوم کردن تایید حکم زندان اسماعیل عبدی اعلام میدارد: به نوبه خود در قبال احتمال اجرای این حکم و یا به زندان انداختن دوباره جعفر عظیم زاده و محمود بهشتی لنگرودی ساکت نخواهد نشست و همدوش با معلمان و دیگر سازمانها و نهادهای کارگری داخلی و بین المللی دست به اعتراضات گسترده ای بر علیه زندانی کردن این فعالین خواهد زد.
جای اسماعیل عبدی زندان نیست، اسماعیل زبان گویای مطالبات ما کارگران نیز هست و ما در اتحادیه آزاد کارگران ایران، با اعلام حمایت قاطعانه از وی، همراه و همدوش او و معلمان کشور برای دست یابی به مطالبات شان محکم و استوار ایستاده ایم.
کارگر معلم اتحاد اتحاد
اتحادیه آزاد کارگران ایران – 23 مهر ماه 1395
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری:
تایید حکم 6 سال زندان اسماعیل عبدی را محکوم می کنیم!
بر اساس خبر منتشره شعبه 36 تجدید نظر دادگاه انقلاب حکم 6 سال زندان اسماعیل عبدی دبیرکل کانون صنفی معلمان را تایید کرده است. او در ٦ تیر 1394 و پس از اعتراض های فرهنگیان ایران، به عنوان نماینده شورای هماهنگی تشکل های صنفی معلمان سراسر کشور برای شرکت در اجلاس جهانی معلمان قصد رفتن به کانادا را داشت که بازداشت شد و در بهمن سال گذشته در دادگاه بدوی به 6 سال حبس محکوم گردید. اسماعیل عبدی اردیبهشت سال جاری در اعتراض به حکم بازداشت خود دست به اعتصاب غذا زد و پس از حمایت گسترده معلمین و دیگر فعالین اجتماعی و کارگری و بعد از گذشت ۱۶ روز با قید وثیقه ی ۳۰۰ میلیون تومانی آزاد شد. اما در 16 مهر 95 و پس از گذشت چند ماه از آزادی این معلم زندانی، حکم تایید 6 سال او به وکیل اش ابلاغ گردیده است.
این حکم بر اساس کیفر خواست تجمع های معلمان در ۱۰ اسفند ۹۳ و ۱۷ اردیبهشت ۹۴ صادر شده است. این در حالی است که این تجمع ها در اعتراض به نابسامانی ها در آموزش و پرورش بوده و آنها فقط خواسته ها و مطالبات معلمان را مطرح کرده بودند. امروز و در آستانه برگزاری مجمع عمومی کانون صنفی معلمان، تایید حکم اسماعیل عبدی چیزی جز تداوم سرکوب فعالین معلمان توسط حاکمیت نیست و پاسخی به حرکت های اعتراضی و خواسته های آنها است.
ما تایید 6 سال حکم اسماعیل عبدی را محکوم می کنیم و خواستار پایان دادن به ادامه بازداشت، محاکمه و زندانی کردن فعالین حرکت های اعتراضی معلمان و دیگر فعالین اجتماعی هستیم. آزادی بیان و اندیشه و برگزاری تجمع های اعتراضی حق به رسمیت شناخته شده در دنیای امروز است و هیچ انسان فعال و آزاد اندیشی، نباید به این دلیل محاکمه و زندانی شود.
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری – 23 / 7 / 1395
اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران:
حکم شش سال زندان برای اسماعیل عبدی را به شدت محکوم می کنیم
اسماعیل عبدی دبیر کل کانون صنفی معلمان ایران (تهران)، با حکم دادگاه تجدید نظر شعبه 36 دادگاه انقلاب تهران، به شش سال زندان محکوم شد. این حکم که در 16 مهر ماه به وکیل ایشان ابلاغ شد، تایید حکم صادره توسط دادگاه بدوی در بهمن 94 با ریاست قاضی صلواتی است که عبدی را با اتهامات کلیشه ای مانند " اجماع و تبانی علیه امنیت ملی" به شش سال زندان محکوم کرده بود.
اسماعیل عبدی در تیر ماه سال 94 پس از اعتراض ها و تجمع های گسترده و سراسری معلمان، هنگامی که عازم سفر به ارمنستان برای دریافت ویزای کانادا به منظور شرکت در کنگره آموزش بین الملل بود، اطلاع یافت که ممنوع خروج است، و از او خواسته شد که خود را به معاونت قضایی دادستانی کشور معرفی کند. او با مراجعه به معاونت قضایی دادستانی، همان جا دستگیرشد و در 6 تیر ماه به زندان اوین انتقال یافت. اسماعیل عبدی بیش از 11 ماه را در زندان گذارند و پس از اقدام به اعتصاب غذای مشترک با جعفر عظیم زاده و به دنبال حمایت های گسترده معلمان در ایران و اتحادیه های معلمان، اتحادیه های کارگری و دیگر تشکل های مترقی بین المللی، رژیم جمهوری اسلامی مجبور شد که ابتدا اسماعیل عبدی و سپس جعفر عظیم زاده را بطور موقت از زندان آزاد کند.
تائید حکم شش سال زندان برای اسماعیل عبدی توسط دادگاه تجدید نظر بیان گر آن است که رژیم همچنان تلاش می کند که با سلاح سرکوب و زندان به خواسته های انباشته شده معلمان پاسخ گوید تا شاید بتواند از پیگیری این خواسته ها توسط معلمان جلوگیری کند.
حکم شش سال زندان برای اسماعیل عبدی در حالی صادر می شود که سیاست ها ی رژیم جمهوری اسلامی، سیستم آموزش و پروش و وضعیت معلمان را به بحران همه جانبه کشانده است. اعمال سیاست های نئولیبرال و خصوصی سازی و کالا سازی آموزش توسط رژیم باعث شده که از اصل فرصت برابر و آموزش رایگان و همگانی چیزی به جا نماند. بسیاری از کودکان خانواده های کم در آمد عملا از حق آموزش محروم شده اند. طبق گزارش ها، تنها در سال جاری تحصیلی بیش از 5/3 میلیون کودک به دلیل نبود امکانات آموزشی از تحصیل باز مانده اند. فرزندان خانواده های مهاجر افغان به دلیل هزینه بسیار بالای تحصیلی، بالاترین رقم محرومیت از تحصیل را دارند، این خانواده ها برای تمدید مدارک تحصیلی برای هر فرزند باید سالی ۳۰۰ هزار تومان هزینه کنند تا فرزندانشان بتوانند به مدرسه بروند. بنا بر آمارهای رسمی، حدود دومیلیون کودک و طبق آمار های غیررسمی که به واقعیت نزدیک تر است حدود 7 میلیون کودک کار در ایران وجود دارد. تقریبا همه کودکان کار، فرزندان خانواده های کارگری و کم درامدی هستند که در کنار همه مسایل دیگر به بی سوادی نیز محکوم شده اند.
افزون براین، بخش بزرگی از دانش آموزان که شانس تحصیل داشته اند، مجبورند که در اماکن و فضاهای غیر استاندارد در کشور به تحصیل بپردازند که در پاره ای موارد چون آوار بر سرشان فرود می اید و جانشان را می گیرد. طبق آمار منتشر شده، ۷ میلیون متر مربع از فضای مدارس کشور کهنه و فرسوده است و برای بازسازی نیاز به بودجه ای کلان دارد. برای نمونه در خراسان شمالی، به گفته معاون پژوهش و برنامه ریزی اداره کل آموزش این استان، هم اکنون 59 درصد کلاس های درس استان غیر استاندارد و 20 درصد نیز خشتی و گلی است. و یا نماینده مردم ایذه در مجلس اسلامی از برگزاری برخی از کلاس های درس در طویله خبر می دهد.
این گوشه ای از وضعیت آموزش در کشوری است که ارقام منتشر شده از دزدی ها و اختلاس های مسئولان، کارگزاران و دست اندرکاران رژیم و حقوق مدیران ارشد دولتی سر به آسمان می ساید. در چنین شرایطی شاهد آن هستیم که دانش آموزان دختر در شهرستانهای دورافتاده از مرکز، در استان کرمان، به دلیل عدم توانایی مالی والدینشان در پرداخت شهریه مدرسه بی شرمانه با ضربات شلاق مورد مجازات قرار می گیرند.
معلمان ایران در چنین فضا و شرایطی تدریس می کنند، آنهم هنگامی که خود از بسیاری از حقوق اولیه محروم شده اند: حقوق و دریافتی معلمان از خط فقر رسمی نیز بسیار پایین تر است. معلمان حق التدریسی به رغم سابقه کارطولانی، امنیت شغلی ندارند و از بسیاری مزایای شغل رسمی بر خوردار نیستند. حقوق معلمانی که بعد از سالهای سال تدریس بازنشسته شده اند، کفاف زندگی با حداقل امکانات را هم نمی دهد. نظر کارشناسی معلمان در مورد محتوای کتاب های درسی و بطور کلی در مورد چگونگی مدیریت آموزش و جایگاه معلمان در نظام آموزشی بطور کلی نا دیده گرفته می شود، و حق بدیهی واولیه آنان برای داشتن تشکل مستقل با چماق سرکوب رژیم پاسخ می گیرد.
اعتصاب ها و تجمع های اعتراضی سراسری توسط معلمان در سالهای اخیر به خوبی نشان می دهد که معلمان از این وضعیت بیزارند و خواهان تغییربنیادی این شرایط غیر انسانی، تبعیض آمیز و خفقان آور هستند. رژیم اسلامی بر آن است که با سرکوب اعتراض های معلمان و دستگیری و زندانی کردن فعالان حقوق معلم ، صورت مسئله را بطور کلی پاک کند. این حربه رژیم را باید خنثی کرد. آزادی اگر چه موقت اسماعیل عبدی و جعفر عظیم زاده به دنبال موج همبستگی و اعتراض در ایران و در سطح بین المللی نشان داد که این کار شدنی است، اما تا هنگامیکه فعالان حقوق معلم در زندان باشند و یا حکم زندان هر لحظه تهدیدشان کند، معلمان برای تحقق خواسته های خود با موانع دو چندانی روبرو خواهند بود . بنابراین در خواست لغو همه احکام زندان و توقف صدور احکام امنیتی علیه فعالین معلمان، کارگران و بطور کلی همه فعالان عرصه های اجتماعی جزیی جدایی ناپذیر از تلاش و فعالیت معلمان برای تحقق دیگر خواسته های آنان است.
اتحاد بین المللی، صدور حکم زندان علیه اسماعیل عبدی را به شدت محکوم می کند، و بنا به وظیفه خویش از همه تشکلات کارگری بین المللی به ویژه از تشکلات معلمان و آموزش بین الملل (EI) خواهد خواست که به این حکم اعتراض کنند و به سهم خویش مانع اجرایی شدن این حکم شوند.
اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران
۱۳ اکتبر ۲۰۱۶
ادامه خیمه شب بازی درباره لایحه اصلاح قانون کارپیشنهادی دولت یازدهم!
اخباروگزارشات کارگری:خیمه شب بازی دولت،سردمداران تشکل های کارگری دست سازحکومتی وکمیسیون اجتماعی مجلس درباره لایحه اصلاح قانون کارپیشنهادی دولت یازدهم ادامه دارد.
به گزارش23مهرفارس،عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی از عدم بررسی لایحه اصلاحیه قانون کار در نشست هفته گذشته کمیسیون خبر داد و گفت: با توجه به آیین‌نامه داخلی مجلس، لایحه اصلاحیه در دولت فعلی به مجلس تقدیم شده و اعلام وصول شد.
رضا شیران خراسانی در پاسخ به این سوال که آیا طبق اعلام قبلی، لایحه اصلاح قانون کار در کمیسیون اجتماعی مجلس بررسی شد، یا خیر اظهار داشت: هفته گذشته لایحه اصلاحیه مطرح نبود و در دستور کار هفته آتی نیز بررسی لایحه اصلاحیه وجود ندارد.
وی افزود: تاکنون بحثی درباره این اصلاحیه در مجلس نشده است و درباره رد یا تایید آن توسط نمایندگان نمی‌توان اظهارنظر کرد.
عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی با تاکید بر اینکه لایحه اصلاحیه در دولت فعلی باید به مجلس شورای اسلامی ارسال شده باشد، گفت: طبق آیین‌نامه داخلی مجلس شورای اسلامی تمام طرح‌ها و لوایح در مجلس قبلی مسکوت می‌ماند و به جریان افتادن لوایح دولت باید به تایید مسئولان دولتی برسد.
وی گفت: طرح‌های مجلس نیز باید با تغییر مجلس برای به جریان افتادن به امضای 25 نفر از نمایندگان برسد. بنابراین اظهارنظر دولت درباره تقدیم لایحه اصلاحیه قانون کار در دولت قبلی به مجلس به اعلام وصول آن که به نظر دولت قبلی صحیح نیست، چرا که باید طبق آیین‌نامه در دولت جدید مورد تایید قرار بگیرد.
به گزارش امروزمهر درهمین رابطه، معاون وزیر کار از تصمیم جدید برای لایحه اصلاح قانون کار خبرداد وگفت: به‌زودی جلسه‌ای بین نمایندگان تشکل‌های کارگری(بخوان نمایندگان تشکل های کارگری دست سازحکومتی) و کارفرمایی عضو شواریعالی کار با رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس برگزار می شود.
بنا بهمین گزارش محمدحسن هفده‌تن ، درباره آخرین وضعیت رسیدگی به درخواست جامعه کارگری و کارفرمایی مبنی بر عودت لایحه اصلاح قانون کار به دولت به دلیل اعتراض به برخی مواد آن گفت: این موضوع اخیرا در شورای مشاوره سه جانبه ملی با حضور نمایندگان تشکل‌های عالی کارگری و کارفرمایی در وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی مورد بررسی قرار گرفت.
وی ادامه داد: در این شورا مسائل مربوط به حوزه روابط کار بررسی می‌شود که در جلسه اخیر موضوع لایحه اصلاح قانون کار با اولویت بررسی شد.
معاون وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی با بیان اینکه در جلسه مذکور تشکل‌های کارگری(بخوان تشکل های کارگری دست سازحکومتی) و کارفرمایی نظرات خود را در خصوص لایحه اصلاح قانون کار ارائه دادند افزود: این لایحه توسط دولت گذشته به مجلس تقدیم شد و دولت یازدهم نمی‌تواند نسبت به عودت آن اقدام کند.
هفده تن گفت: به دلیل اعتراض تشکل های کارگری و کارفرمایی به لایحه اصلاح قانون کار، مقرر شد در آینده نزدیک جلسه مشترکی بین اعضای تشکل‌های عالی کارگری و کارفرمایی در شورایعالی کار با رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس برگزار شود تا طرفین بدون دخالت دولت تصمیمات لازم را بگیرند و هر تصمیمی که در این جلسه اعم از پس دادن لایحه یا ادامه بررسی گرفته شود، ما تبعیت خواهیم کرد.
وی تاکید کرد: با توجه به اینکه دولت یازدهم نمی‌تواند لایحه ارسالی در دولت گذشته را پس بگیرد بنابراین اگر نتیجه جلسه نمایندگان تشکل‌های کارگری و کارفرمایی در شورایعالی کار با رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس، عودت لایحه بود باید از طرف مجلس برگشت داده شود.
درهمین رابطه:
بررسی لایحه اصلاح قانون کار درجلسه هفته آینده کمیسیون اجتماعی مجلس!
علیرغم خیمه شب بازی روزهای گذشته وزارت کار،کمیسیون اجتماعی مجلس وتشکل های کارگری دست ساز حکومتی،لایحه اصلاح قانون کاری که از طرف دولت احمدی نژاد به مجلس داده شده بود وبرای باردیگراز طرف دولت روحانی به مجلس ارسال ودر تاریخ سیزدهم تیرماه در هیأت رئیسه مجلس اعلام وصول شده در جلسه هفته آینده کمیسیون اجتماعی مجلس موردبحث قرار خواهدگرفت.
به گزارش11مهرخبرگزاری مجلس،رییس کمیسیون اجتماعی مجلس از بررسی کلیات اصلاح قانون کار در جلسات هفته آینده کمیسیون متبوع خود خبر داد.
سلمان خدادادی افزود: تا زمانی که وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی به طور رسمی درخواست خود مبنی بر استرداد این لایحه را به مجلس اعلام نکرده کمیسیون اجتماعی باید بررسی آن را در دستور کار قرار دهد.
به گزارش امروزمهردرهمین رابطه،علی ربیعی امروز در مصاحبه ای رسما اعلام کرد: اصلاحیه قانون کار که در دولت قبل به مجلس داده شده بود در کمیسیون اجتماعی مجلس اصلاح و بازنگری خواهد شد.
بدین ترتیب علیرغم خیمه شب بازی روزهای گذشته وزارت کار،کمیسیون اجتماعی مجلس وتشکل های کارگری دست ساز حکومتی،لایحه اصلاح قانون کاری که از طرف دولت احمدی نژاد به مجلس داده شده بود وبرای باردیگراز طرف دولت روحانی به مجلس ارسال ودر تاریخ سیزدهم تیرماه در هیأت رئیسه مجلس اعلام وصول شده در جلسه هفته آینده کمیسیون اجتماعی مجلس موردبحث قرار خواهدگرفت.
تغییر در ماده ۱۱۱/ مراکز کارآموزی به بخش خصوصی واگذار می‌شود
در لایحه پیشنهادی دولت برای اصلاح قانون کار، مراکز کارآموزی به بخش خصوصی واگذار شده است.
به گزارش23مهر ایلنا، در لایحه پیشنهادی دولت برای اصلاح قانون کار، ماده ۱۱۱ در جهت واگذاری بیش از پیش خدمات به بخش خصوصی، تغییر بنیادین کرده است.
در این تغییرات، آموزشگاه‌های مهارت و فناوری آزاد جایگزی مراکز کارآموزی وزارت کار شده‌اند و این به معنای برون‌سپاری خدمات آموزشی و کاهش سطح ارائه تسهیلات رایگان و ارزان به کارگران است.
متن ماده ۱۱۱ قانون کار به این شرح است:
ماده ۱۱۱ - علاوه بر تشکیل مراکز کارآموزی توسط وزارت کار و امور اجتماعی، آموزشگاه‌های فنی و حرفه‌ای آزاد نیز به منظور آموزش صنعت یا حرفه معین، به وسیله اشخاص حقیقی یا حقوقی با کسب پروانه از وزارت کار و امور اجتماعی تاسیس می‌شود.
براساس لایحه پیشنهادی دولت، این ماده قانونی به صورت زیر تغییر می‌کند:
آموزشگاه‌های مهارت و فناوری آزاد به منظور آموزش صنعت یا حرفه معین به وسیله اشخاص حقیقی یا حقوقی با کسب پروانه از وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی تاسیس می‌شود.
همانطور که مشخص است در این لایحه پیشنهادی، مراکز کارآموزی دولتی به طور کامل حذف شده اند و با این حساب، براساس تصمیم یکجانبه دولت برای اصلاح قانون کار، آموزش فنون تخصصی و شغلی باید توسط «آموزشگاه‌های آزاد» و در بخش خصوصی انجام شود.
بدون تردید می توان گفت یکی از مهمترین محورها در این لایحه پیشنهادی، تلاش برای کاهش سطح خدمات رفاهی و حذف هرچه بیشتر حمایت‌های حداقلی است و بر همین اساس است که پای بخش خصوصی به عرصه حقوق بنیادین کارگران باز می شود و جای تعجبی ندارد اگر دولت می‌خواهد وظیفه کارآموزی را نیز از دوش دولت بردارد و آن را به بخش خصوصی واگذار کند.
مشکلات کارگران شیفت کار
اخبار تکان دهنده ای از حوادث کار رخ داده در کارخانه های بزرگی چون ذوب آهن ، ایران خودرو، کارگران پروژه ای نفت، پتروشیمی ها در شیفت های متوالی حکایت دارد که از تبعات این گونه کارهاست و گاه در رسانه ها منتشر می شود که این همه واقعیت نیست.
هر چند آمار دقیقی از این حوادث منتشر نمی شود و در بایگانی این شرکت ها مدفون می شود اما در آخرین حادثه ای که برای دومین بار برای سرویس رفت و آمد کارگران شیفت کار ایران خودرو به دلیل خواب آلودگی راننده در شهریور 95 اتفاق افتاد و دو کارگر کشته شدند ما را بر آن داشت تا موضوع مشکلات کارگران شیفت کار را بررسی کنیم.
در کارهای شیفتی به دلیل برهم خوردن زمان خواب انسانها ، خستگی مفرط، افسردگی، دعواهای خانوادگی، طلاق، فرزندان عصبی و در نهایت فروپاشی خانواده ها و کاهش طول عمر را در پرسش های میدانی دریافت کرده ایم.
متاسفانه در کارخانه های بزرگ برای حل این مشکلات که به عدم بهره وری لازم منتج می شود، هیچ تحقیق و راهکاری ارایه نگردیده است. آمار میدانی ما از کارخانه هایی چون ایران خودرو و ذوب آهن حاکی از این است که آمار طلاق، خستگی مفرط، افسردگی در این کارخانه ها شایع است و موضوع اعتیاد و خودکشی در میان کارگران پروژه ای به یک امر عادی بدل شده است.
اکثر کارگران برای اینکه معضل خانه به دوشی و گرانی مایحتاج زندگی را حل کنند رو به اضافه کاری آورده و حتا گاه 2 شیفت متوالی کار می کنند. در اواخر دهه 80 شمسی کارگری که بیش از 4 روز متوالی به خانه نرفته بود و بصورت شیفتی کار می کرد ، در میان پالت ها به خواب رفته و توسط لیف تراک کارخانه ایران خودرو در نیمه های شب زیر گرفته شد و کشته شد.
در میان کارگران پروژه ای نفت که در جنوب ایران کار می کنند سختی کار و دوری از خانه و گرمای طاقت فرسا به کسانی که بیش از 12 ساعت کار می کنند آسیب اختلالات روانی بطور روز افزونی نمایان است. این کارگران که دوری از خانواده و عقب افتادن بیش از 4 ماه حقوق را نیز در میان مشکلات خود دارند با روحیه ای بیش از بیش خراب به افسردگی و اعتیاد و خودکشی روی می آورند.
آیا هنگام آن نرسیده که کارخانه های سودآوری همچون ایران خودرو دست به ایجاد و استخدام روانشناسانی بزنند تا با تحقیقات جامع به رفع موضوع تبعات فشارکار و شیفت های متوالی برروی کارگران به خصوص کارگران شیفتی بکنند.
هر چند می توان با چند توصیه پزشکی بخشی از این بیماری ها را کاهش داد ، اما بودن یک تیم روان پزشک در این گونه کارخانه ها باید الزامی شود.
ما به کارگران توصیه می کنیم بر طبق تحقیقات روان پزشکان از خوردن نوشابه های گازدار و داروهای خواب آور خوداری کنند. در عوض از تابش نور خورشید در صبح گاهان به مدت 1 ساعت استفاده کرده و 6 ساعت قبل از خواب به ورزش بپردازند تا چرخه خواب آنها توسط ساعت درونی اشان تنظیم گردیده و خواب راحت و عمیقی داشته باشند.
ما از سازمان بین المللی کار می خواهیم چون این مشکل همه کارگران در جهان می باشد، کمیته ای در این سازمان تشکیل و همه کشورهایی را که در آن کارگران بصورت شیفتی کار می کنند را ملزم به ایجاد بخش های تحقیقات ایمنی روانی کرده و کارگران مورد معاینه دوره ای روان پزشکان قرار گیرند..
ما از سازمان بین المللی کار می خواهیم این به عنوان یک حق و به صورت مقاوله نامه ای جدا در سازمان بین المللی کار مصوب و به دولتها ابلاغ شود.
ما از فدراسیون جهانی اینداستریال می خواهیم این خواسته را در صدر پیگیری های خود بگذارد و تا نتیجه نهایی دست از پیکار بر ندارد.
سندیکای کارگران فلزکارمکانیک
0:32 / 30:08
موقعیت معلمان ایران در سال تحصیلی جدید در گفتگو با ستار رحمانی
در شروع سال تحصیلی ،حکم شش سال حبس اسماعیل عبدی دبیر کانون معلمان ایران توسط بیدادگاه انقلاب اسلامی تایید شده است،درهمین حال اعتراص سراسری معلمان وبازنشستگان در سراسر کشور برای خواستهای انسانی ورفاهیشان ،روحیه جدیدی از مبارزه جویی معلمان وبازنشستگان را نشان میدهد. در باره موقیعت کنونی معلمان ایران، دلایل اعلام جکم زندان اسماعیل عبدی ،محمع عمومی معلمان ایران وموقعیت دانش آموزان کشور؛علی دماوندی با ستار رحمانی به گفتگونشسته است. شما را به این گفتگو دعوت میکنیم:
اعتصاب کارگران معدن بابینو بلغارستان درعمق 500متری زمین برای جلوگیری از تعطیلی معدن ودراعتراض به عدم پرداخت4ماه حقوق!
اخبار وگزارشات کارگری:از روزسه شنبه11اکتبر،بیش از 100کارگرمعدن بلغارستان برای جلوگیری از تعطیلی معدن ودراعتراض به عدم پرداخت4ماه حقوق دست به اعتصاب60ساعته درعمق 500متری زمین زدند.
بنا به گزارشات منتشره در رسانه های فرانسه بتاریخ14اکتبر،این کارگران شب گذشته(13اکتبر)بدنبال وعده عدم تعطیلی معدن وپرداخت حقوق معوقه شان به اعتصابشان خاتمه دادند.
برپایه این گزارشات،اگرچه اعتصاب کارگران معدن بابینو در جنوب غربی کشوربلغارستان پایان گرفته است اما امنیت شغلی ومعیشتی این کارگران کماکان درخطر است.
سرنوشت نامعلوم صدها کودک پناهجوی کمپ کالۀ فرانسه!
فرانسه و بریتانیا بدنبال یافتن راه حلی برای اسکان حدود یک هزار مهاجر و پناهجوی زیر سن قانونی و بدون سرپرستی هستند که در کمپ کاله به سر می برند، کمپی که به جنگل معروف شده است.
به گزارش13اکتبریورونیوز، شش نفر از این پناهجویان روز پنجشنبه با قطار کمپ جنگل بندر کالۀ فرانسه را به مقصد لندن ترک کردند.
سعد از افغانستان یکی از این شش نفر بود که گفت:«ما هیچ راه حل دیگری نداریم و نمی توانیم در کشوری دیگر، در فرانسه یا آلمان زندگی کنیم، من خواهرم را در لندن دارم».
بریتانیا اعلام کرده است شماری از پناهجویان کم سن و سال را که عضوی از خانوادۀ آنها ساکن بریتانیا باشد در خاک خود می پذیرد.
اما آنچه مایه نگرانی است سرنوشت صدها پناهجوی زیر سن قانونی است که کسی را در بریتانیا ندارند.
اردوگاه کاله یا جنگل در شمال فرانسه بیش از ۷ هزار مهاجر و پناهجوی آفریقایی، خاورمیانه ای و آسیایی را در خود جای داده است.
هدف تقریبا تمام این مهاجران عبور از کانال یا تونل مانش و رسیدن به خاک بریتانیاست.
دولت فرانسه نیمی از اردوگاه کاله را برچیده است و فرانسوا اولاند، رئیس جمهوری فرانسه گفته است که نهایتا تا پایان سال جاری میلادی باقیمانده کمپ کاله به کلی برچیده خواهد شد.
برخی از سازمان های خیریه از دادگاه فرانسه خواسته اند تا حداقل رای به تاخیر افتادن برچیده شدن کمپ کاله دهد.
داریوفو، طراح، کارگردان، بازیگر و نمایشنامه نویس برجسته ایتالیایی در گذشت
با مرگ داریوفو جهان یک هنرمند و منتقد اجتماعی دیگر را ازدست داد.
داریوفو نمایشگر برجسته ایتالیایی و برنده جایزه نوبل ادبیات 1997 در سال 1926 در خانواده ای کارگری درشهر کوچکی در شمال ایتالیا به دنیا آمد. پدرش مسئول ایستگاه قطار و در عین حال در یک شرکت تئاتر آماتوری هنرپیشه بود. مادرش نیز زنی با استعداد و دارای تخیلی قوی بود. پدر بزرگش فروشنده دوره گردی بود که به اطراف روستا سفر می کرد و برای مشتریانش داستان های جالبی تعریف می کرد. داریوفو در این سفرهای کوتاه پدر بزرگ را همراهی می کرد و به این ترتیب گفتارهای آهنگین را از پدر بزرگش فراگرفت. دردوران نوجوانی درمیخانه ها و میادین شهر می نشست و به سخنان شیشه گرها و ماهیگیرانی که قصه نقل می کردند گوش فرا می داد. او در سال 1940 به میلان رفت تا در آکادمی هنر بررا تحصیل کند و در جنگ دوم جهانی به عنوان سرباز وظیفه وارد ارتش جمهوری سالو شد ولی از آنجا گریخت و برای مدتی به طور مخفی زندگی کرد. پدر و مادرش هر دو در جنبش مقاومت فعال بودند. پدرش طرح فراری دادن دانشمندان یهودی را سازماندهی می کرد و مادرش نیز از پارتیزانهای زخمی مراقبت می نمود. پس از جنگ جهانی دوم در دانشگاه پلی تکنیک میلان شروع به آموختن معماری کرد. او در دوران دانشجویی، با نقل داستان هایی که در دوران کودکی و نوجوانی فرا گرفته بود دوستانش را سرگرم می کرد. طی این سالها او به طراحی صحنه پرداخت و همچنین شروع به بدیهه سازی مونولوگ کرد. در سالهای نخستین بعد از جنگ دوم جهانی تئاتر ایتالیا دستخوش دگرگونی اساسی شده وسمت و سویی مردمی و عامیانه گرفت. فو که مفتون این جنبش هیجان انگیز شده بود با آنکه اغلب پولی برای خرید بلیط نداشت و مجبور بود در گوشه ای سرپا بایستد مرتب به تئاتر می رفت. درسال 1950 به دعوت فرانکو پارنتی وارد یک شرکت تئاتری شد و در این دوران بود که با هنرپیشه معروف تئاتر ایتالیا فرانکارامه آشنا شد و با او ازدواج کرد. داریو فو و فرانکا رامه گروه تئاتر فورامه را درست کردند و مجموعه تئاتر هایی به نام" کمدی های بورژوازی "را در سراسر ایتالیا اجرا کردند. در سال 1970 مرگ تصادفی یک انارشیست را که در مورد انفجار بمب توسط دست راستی های افراطی بود و پرده از تزویرهای دولتی بر می داشت به روی صحنه بردند. در سال 1973 دست راستی های افراطی همسر و همکار داریوفو، فرانکارامه را ربودند، به او تجاوز کردند و تمام بدنش را با آتش سیگار سوزاندند. نمایش های این گروه تئاتر که اغلب درکوچه وخیابان، میادین و گاراژها و مکان های عمومی اجرا می شد، روزبه روز مورد استقبال بیشتر مردم قرار می گرفت. در دهه هفتاد بیشتر از نیم میلیون نفر از مردم ایتالیا مرگ تصادفی یک آنارشیست را تماشا کردند. و یک بارهم شانزده هزار نفر در یک سالن ورزشی تورین گرد هم آمدند تا یکی از اجراهای انفرادی اورا ببینند. تنها منبع درآمد اعضا گروه کمک های مالی تماشاگران بود. آنها تنها به اندازه حقوق یک کارگر برای مخارج خود بر می داشتند و بقیه پول راصرف امور مردمی می کردند. تئاتر او به قدری بین مردم نفوذ پیدا کرد که قادر به انجام کارهای بزرگی بود. به عنوان مثال زمانی که یک کارخانه شیشه سازی به کنترل کارگران در آمده بود، داریوفو از تماشاگران خواست که هرکدام یک لیوان از کارگران این کارخانه بخرند و یک شبه ده هزار لیوان به فروش رفت. همچنین یک بار توانست با پشتیبانی مردم و دعوت شان به تحصن، ساختمانی را که توسط دولت مصادره شده بود باز پس بگیرد. او آنقدر مورد غضب مسئولین قرار گرفته بود که در ساردنیا به دلیل یک مشکل کم اهمیت در مورد جواز تئاتر، دستگیر و زندانی شد، اما هزاران نفر در اعتراض به دستگیری فو در میدان شهر دست به اعتراض زدند و فو بلافاصله آزاد شد. فو می گفت:"این قدرت بازیگر است که بتواند با مردم ارتباط برقرار کند و مسلما من قدرت ام را برروی تماشگرانم اعمال می کنم، اما امیدوارم قدرت من، قدرت رهبر ارکستر برروی نوازندگانش باشد نه قدرت یک فرمانروای خودرای." فو در مقابل این سئوال که چرا کمدی را به عنوان وسیله ای برای رساندن پیامش انتخاب کرده است می گوید: "تئاتر باید مردم راسرگرم کند. وقتی آنها از سالن نمایش خارج می شوند، در وهله اول امیدوارم به آنها خوش گذشته باشد و در وهله بعد آرزو می کنم چیزی را در ذهن آنها دستکاری کرده باشم." تئاتر های او زنده بود و به شکل خلاقانه ای به مسائل و مشکلات مردم می پرداخت و هر اجرا با اجرای بعدی متفاوت بود. بازیگران در حین اجرا با تماشاگران صحبت می کردند و در واقع تماشاگران خود بخشی از اجرا بودند. از نمایشنامه های داریوفو می توان به راز مضحکه، نمی توانم بپردازم نمی پردازم، مرگ تصادفی یک آنارشیست، زن بی مصرف، سه بزرگوار، کالا، این همان کارفرماست، رستاخیز مترسک، جنازه را پست کنیم جمعیت را لخت کنیم، بیداری و زن تنها می توان اشاره کرد.
نمایش "روز از نو" که تلفیقی از دونمایشنامه بیداری و زن تنها می باشد و به زندگی یک روز یک زن کارگر می پردازد تاکنون چندین بار و به مناسبت های مختلف از جمله به مناسبت روز جهانی زن در تهران و شهرستان ها اجرا شده است.
فرانکارامه همسر داریوفو در سال 2013 در گذشت و هم اکنون نیز با مرگ داریوفو جهان یک هنرمند و منتقد اجتماعی دیگر را ازدست داد