اخباروگزارشات کارگری18مهر1395

اخباروگزارشات کارگری18مهر1395
پرونده قضایی کارگران معترض مختومه باید گردد
- تجمع اعتراضی کارگران و بازنشستگان مجتمع نیشکر هفت تپه مقابل ساختمان مدیریت!
- ادامه تجمعات اعتراضی کارگران کارخانه آونگان اراک نسبت به بلاتکلیفی شغلی ومعیشتی مقابل استانداری مرکزی!
- دومین روز تجمع خانوادگی کارگران بیکارشده پتروشیمی جم درتهران امروز مقابل مجلس برای بازگشت بکار!
- پیشنهاد دولت برای اصلاح ماده ۱۰۷ قانون کار:
خصوصی شدن آموزش‌های ضمن خدمت
- جمعی از کارکنان شرکتی مخابرات:از بی‌عدالتی در مخابرات خسته‌ایم
- سرگردانی 4 کارگر اخراجی شرکت پالیز پژوهش پارس اهواز در اداره کار/ مطالبات هم پرداخت نشد

- تجمع اهالی روستاهای لوداب دراعتراض به نبود جاده ارتباطی جلوی استانداری کهگیلویه و بویراحمد!
- قاب های آینه
- عثمان اسماعیلی: درباره کاک مجید حسین زاده
- جان باختن کارگر مقنی در حال حفاری چاه !
تجمع اعتراضی کارگران و بازنشستگان مجتمع نیشکر هفت تپه مقابل ساختمان مدیریت!
امروزیکشنبه18مهر، جمعی از کارگران مجتمع نیشکر هفت تپه دراعتراض به عدم پرداخت ماه ها حقوق وحق بیمه مقابل ساختمان مدیریت کارخانه تجمع کردند.

در تجمع اعتراضی امروز جمعی از کارگران مشمول شرایط بازنشستگی قانون مشاغل سخت وزیان آور مجتمع نیشکر هفت تپه که بدون دریافت حقوق دربلاتکیفی بازنشستگی بسرمی برند حضورداشتند.

به گزارش18مهرایلنا،حمعی از این کارگران که در میان آنها هم افراد شاغل و هم در آستانه بازنشستگی و ترک کار وجود دارد افزودند: نزدیک به دو تا چهار ماه مزد معوقه و حدود شش ماه حق بیمه پرداخت نشده طلبکاریم و با وجود برپایی چند نوبت برپایی اجتماع اعتراضی تا این لحظه از میان مدیریت و مسئولان شرکت هیچ کس حاضر نشده تا به این وضعیت رسیدگی کند.

آنها در تشریح وضعیت استخدامی خود گفتند: در میان ما کارگران رسمی ، قراردادی و روزمزد حضور دارند و علاوه بر آن افراد دیگری نیز هستند که در ماه‌های گذشته توسط کارفرما راهی منازل خود شده بدون آنکه رابطه استخدامی آنها خاتمه یافته باشد.

براساس این گفته‌های کارگران معترض نیشکر هفت‌تپه، مجموع نیروهای شاغل تا یک‌ هزار و دویست نفر است که ارزش معوقات مزدی آنها تا چهار ماه مزد و 6 ماه حق بیمه پرداخت نشده برآورد می‌شود .

همچنین در مورد دیگر معترضانی که گفته می شود بدون قطع شدن رابطه کاری و صدور حکم بازنشستگی توسط کارفرمای کنونی نیشکر هفت‌تپه خانه نشین شده‌اند نیز گفته می‌شود که جمعیت آنها تا حدود 80 نفر می‌رسد.

از قرار معلوم این گروه از کارگران این واحد تولیدی بخشی از جمعیت 650 نفری می‌شوند که از دست کم دوسال پیش مشمول شرایط بازنشستگی قانون مشاغل سخت وزیان آور شده‌اند اما به دلیل آنکه کارفرما هنوزبابت سهم 4درصدی حق مربوط به سابقه سخت و زیان‌آور آنها را به سازمان تامین اجتماعی بدهکار است، از طرف سازمان تامین اجتماعی هیچ حکم بازنشستگی صادر نشده است و در عمل هنوز کارگر کارخانه نیشکر هفت تپه تلقی می‌شوند اما وجهی بابت مزد دریافت نمی‌کنند.

از طرف دیگر مجموع کارگران شاغل و بلاتکلیف حاضر در این تجمع اعتراضی می‌گویند: به غیر از آنها حدود 70 نفر از رانند‌ه های وانت‌های باری استیجاری به همراه حدود 50 نفر از راننده های سرویس های ایاب وذهاب کارگران بابت سه تا 6 ماه مزد معوقه طلبکارند اما به دلایلی در اجتماع اعتراضی امروز حضور ندارند.

این معترضان در رابطه با علت برپایی تجمع اعتراضی امروز خود گفتند: از ارزیابی رفتار مدیریت مجتمع در مقام کارفرما به این نتیجه رسیده‌ایم که بازهم قرار نیست در خصوص پرداخت شدن مطالبات معوقه ما اقدام خاصی صورت بگیرد و برای همین صبح امروز در مقابل ساختمان اداری مجتمع نیشکر هفت‌تپه جمع شدیم.

به گزارش امروزایرنا درهمین رابطه،کارگران معترض که بارها وعده پرداخت حقوق و مطالبات آنها از سوی مدیریت داده شده اما عملی نشده است با تجمع در مقابل ساختمان مدیریت نیشکر هفت تپه پرداخت مطالبات معوقه خود را خواستار شدند.

چند تن از کارگران معترض اظهار داشتند:حقوق و مطالبات آنان تاکنون پرداخت نشده و وعده های مکرر مدیریت شرکت نیز بی نتیجه بوده است.

همچنین شماری از بازنشستگان نیشکر هفت تپه که در بلاتکلیفی شغلی بسر می برند در این تجمع حضور داشتند.

130 نفر از کارکنان بازنشسته کارخانه کشت و صنعت نیشکر هفت تپه در شمال خوزستان با گذشت چند ماه از زمان بازنشستگی تاکنون مطالبات خود را دریافت نکرده اند.

یکی از کارگران بازنشسته این شرکت گفت: 130 نفر از بازنشستگان این شرکت بعضا با گذشت هفت ماه هنوز مطالبات سنوات بازنشستگی خود را دریافت نکرده و شرکت مذکور نیز اقدامی در این راستا نمی کند.

تعداد افراد شاغل در این واحد بزرگ کشت و صنعت حدود چهار هزار نفر اعلام شده است که در بخش های مختلف به صورت رسمی ، پیمانی ، قراردادی و نیز موقت مشغول بکار هستند.

این شرکت بزرگ تولید شکر چند سالی است به دلیل به موقع پرداخت نشدن حقوق و مطالبات کارگران با مشکل مواجه شده است.

کشت و صنعت هفت تپه ، قدیمی ترین کارخانه تولید شکر از نیشکر در کشور است که نیم قرن پیش با ظرفیت اسمی 100 هزار تن شکر سفید راه اندازی شد.

این کارخانه طبق اصل 44 قانون اساسی اواخر پارسال از سوی سازمان خصوصی سازی از چرخه دولتی خارج و به بخش خصوصی واگذر شد.

شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت تپه در 15کیلومتری شهر شوش در شمال استان خوزستان واقع است.

ادامه تجمعات اعتراضی کارگران کارخانه آونگان اراک نسبت به بلاتکلیفی شغلی ومعیشتی مقابل استانداری مرکزی!

امروز18مهر،جمعی از کارگران کارخانه آونگان اراک دراعتراض به عدم پرداخت 22ماه حقوق ودیگر مطالباتشان برای باردیگر دست به تجمع مقابل استانداری مرکزی زدند.

به گزارش18مهرایرنا،این کارگران که حدود 30 نفر بودند روز یکشنبه گفتند: کارگران این شرکت تولیدی از مسئولان می خواهند که راهکار عملی در تحقق مطالبات معوق 22 ماهه حقوق و مزایای آنان داشته باشند، چرا که شرایط سختی را می گذرانند.

درهمین رابطه:

* تجمع اعتراضی کارگران کارخانه آونگان اراک مقابل استانداری مرکزی برای دومین روزمتوالی!

امروز چهارشنبه ۱۴ مهرماه برای دومین روزمتوالی،کارگران کارخانه آونگان اراک به دلیل پرداخت نشدن ۲۲ ماه از حقوق و مزایای خود مقابل استانداری مرکزی تجمع کردند.



به گزارش14مهراراک امروز، کارگران آونگان دیروز نیز در مقابل استانداری مرکزی تجمع کرده بودند ولی به دلیل عدم تاثر گذاری و بی نتیجه ماندن خواسته هایشان امروز نیز مجددا مقابل استانداری مرکزی تجمع کردند.

کارگران این کارخانه با نصب بنری ضمن گلایه از بی تدبیری مسئولین در پرداخت نشدن ۲۲ ماه از حقوقشان خواستار پیگیری و رفع مشکلات خود شدند.

این درحالی است که کارگران کارخانه آونگان در آبان ماه سال گذشته نیز چندین بار در مقابل استانداری مرکزی تجمع داشتند.

یکی از کارگران این کارخانه گفت: در این شرایط اقتصادی و تورم حاکم بر اقتصاد فکر کنید کارگری ۲۲ ماه حقوق نگرفته باشد به نظر شما باید چگونه طی این مدت زندگی خود را بچرخاند.

وی ادامه داد: علیرغم اینکه طی این مدت که حقوق نگرفته ایم بارها در مقابل استانداری تجمع داشته ایم ولی تا کنون مسئولان فکری به حال ما نکردند.

استان مرکزی با وجود صنایع مادر چهارمین قطب صنعتی کشور محسوب شده و با رکود اقتصادی حاکم بر کشور از آسیب های این شرایط بی نصیب نمانده، به طوری که به گفته مسئولان استانی صنعت استان با ۴۰ درصد ظرفیت مشغول فعالیت است.

در حالی که ضرورت توجه به تولید داخلی به شدت احساس می شود اما ضربه های اقتصاد عاریتی بر پیکر واحد های صنعتی استان مرکزی تن خسته کارگران زحمت کش در این صنایع را به شدت می آزارد.

باید دید که مسئولین استان چه تدابیری را برای این تجمع ها خواهند اندیشید تا مشکلات کارگران زحمت کش برطرف شود.

شرکت آونگان اراک در سال ۵۵ تاسیس و در سال ۸۳ به مبلغ ۱۲۰ میلیارد ریال به طور اقساط به بخش خصوصی واگذار شد.

شرکت آونگان اراک به عنوان بزرگترین تولید کننده دکل های انتقال برق در خاورمیانه ظرفیت تولید ۳۵ هزار تن نبشی را در سال دارد.

*تجمع کارگران کارخانه آونگان اراک دراعتراض به بلاتکلیفی شغلی ومعیشتی مقابل استانداری مرکزی برای باردیگر!

امروزسه شنبه13مهر،برای باردیگرجمعی از کارگران کارخانه آونگان اراک دراعتراض به بلاتکلیفی شغلی ومعیشتی دست به تجمع مقابل استانداری مرکزی زدند.شرکت آونگان اراک دراعتراض به عدم پرداخت ماه ها حقوق دست به تجمع مقابل استانداری زدند.

به گزارش13مهر ایرنا، این کارگران در پی پرداخت نشدن حقوق معوق خود در ماه های گذشته از مسئولان خواستند تا با بررسی وضعیت کارخانه آونگان، تنگناهای پیش روی کارگران این واحد بزرگ تولیدی را رفع کنند.

شرکت آونگان بزرگترین سازنده دکل های انتقال نیرو در خاورمیانه بود که بعد از واگذاری به بخش خصوصی با مشکلات اقتصادی مواجه شده است.

کارخانه آونگان با تولید انواع نبشی و دکل های انتقال انرژی از کارخانه های با سابقه اراک بود که درسال 1383 به بخش خصوصی واگذار شد.

این کارخانه جزو نخستین واحدهایی بود که در قالب اصل 44 واگذارشد اما بعد از واگذاری با تنگناهایی مواجه شد.

دومین روز تجمع خانوادگی کارگران بیکارشده پتروشیمی جم درتهران امروز مقابل مجلس برای بازگشت بکار!

صبح امروز18مهر، 7 کارگر بیکار شده پتروشیمی جم مقابل مجلس تجمع کردند. این کارگران می‌گویند برخلاف ادعای مدیریت پتروشیمی، تا آخر سال قرارداد داشتیم.

به گزارش 18مهرایلنا،این کارگران که در خردادماه بیکار شده اند، روز گذشته با خانواده های خود به تهران آمدند و مقابل وزارت کار تجمع کردند.

این کارگران می‌گویند از آنجا که از تجمع روز گذشته پاسخی نگرفته‌اند برای پیگیری مطالبات خود و با خواسته بازگشت به کار، مقابل مجلس شورای اسلامی آمده‌اند و از نمایندگان مجلس می‌خواهند که به وضعیت آنها رسیدگی کنند.

در عین حال در پی درج توضیحات روابط عمومی پتروشیمی جم مبنی بر قراردادی بودن این کارگران و خاتمه قرارداد آنها، این کارگران نمونه‌هایی از قراردادهای خود را ارسال کرده‌اند که این قراردادها یک ساله و زمان خاتمه، اسفند ماه سال جاری است.

کارگران می‌گویند: هنگامی که کارگران، آنها را پیش از خاتمه قرارداد اخراج کرده به آنها گفته مجوز اشتغال در منطقه ویژه پارس جنوبی ندارید در حالیکه مجوز داشتیم اما به زعم کارفرما ثبت نشده بود. پس از آن که مجددا برای گرفتن مجوز اقدام کردیم و توانستیم این مجوز را بگیریم، کارفرما گفت دیگر نیازی به ما ندارد.

همچنین در نامه ای که این کارگران به مقامات عالی کشور نوشته‌اند آمده است:

«با چهار سال سابقه کار در شرکت جم صنعتکاران یکی از شرکت های زیرمجموعه شرکت پتروشیمی جم عسلویه ، از کار اخراج و تعلیق و بهانه عدم ثبت مجوز منطقه ویژه در دبیرخانه آن اداره را مطرح نمودند. در واقع مجوزهایمان اصل و کاملا قانونی بود. و مدیر عامل شرکت پتروشیمی جم روز اخراج و تعلیقمان اظهار نمود بروید اگر مجوز اخذ نمودید برگردید سرکار» حال در شهریورماه اینجانبان از منطقه ویژه مجددا مجوز اخذ و به درب شرکت مراجعه که مدیر عامل شرکت اظهار نمود «شماها چرا رفتید شکایت کردید و بخاطر همین جایگزین برایتان انتخاب نموده‌ایم و شما را نمیتوانیم بکار بگیریم. آیا این اخراج، تعلیق و بهانه گرفتن آن هم در این شرایط اقتصادی، عمل غیراخلاقی و مخالف با حیثیت کارگر نیست؟»

درهمین رابطه:

تجمع خانوادگی کارگران بیکار شده پتروشیمی جم مقابل وزارت کار!

صبح امروزشنبه17مهر، ۷ کارگر اخراجی پتروشیمی جم، به همراه خانواده‌هایشان به تهران آمدند و مقابل وزارت کار تجمع کردند.

به گزارش 17مهرایلنا، این کارگران خواهان بازگشت به کار هستند.

معترضان که ۴ ماه پیش به بهانه تغییر مقررات و با وجود عدم خاتمه قرارداد، از کار بیکار شده‌اند می‌گویند، پیگیری‌های آن‌ها در استان بوشهر تاکنون بی‌نتیجه مانده‌است.

این کارگران که بیش از ۴ سال سابقه کار دارند، می‌گویند با وجود مراجعات مکرر به کارفرما و مقامات محلی هیچ پاسخی نگرفتیم و پس از آنکه متوجه شدیم کارفرما نیروهای جدیدی را به جای ما استخدام کرده‌است تصمیم گرفتیم به تهران بیاییم وخواهان احقاق حق و بازگشت به کار هستیم.

پیشنهاد دولت برای اصلاح ماده ۱۰۷ قانون کار:

خصوصی شدن آموزش‌های ضمن خدمت

در لایحه پیشنهادی دولت برای اصلاح قانون کار، تغییراتی در ماده ۱۰۷ اعمال شده که الزام قانون اساسی برای آموزش رایگان ضمن خدمت را زیر سوال برده است.

به گزارش18مهر ایلنا، در لایحه پیشنهادی دولت برای اصلاح قانون کار، ماده ۱۰۷ قانون کار دچار تغییراتی شده است. در این تغییرات، لفظ «قانون اساسی» از این ماده قانونی حذف شده و در عوض در این ماده آمده است که دولت می‌تواند برای آموزش نیروی کار از مشارکت بخش غیر دولتی استفاده کند.

متن ماده ۱۰۷ قانون کار به این شرح است:

ماده ۱۰۷- در اجرای اهداف قانون اساسی و به منظور اشتغال مولد و مستمر جویندگان کار و نیز بالابردن دانش فنی کارگران، وزارت کار و امور اجتماعی مکلف است امکانات آموزشی لازم را فراهم سازد.

براساس لایحه پیشنهادی اصلاح قانون کار، ظاهرا این ماده قانونی قرار است توسط دولت و مجلس به صورت زیر تغییر کند:

دولت مکلف است به منظور توانمندسازی نیروی انسانی مورد نیاز بازار کار و دسترسی برابر و آسان برای همه اقشار از طریق انسجام و تمرکز در سیاستگذاری و مدیریت آموزش‌های مهارتی برای استقرار نظام جامع آموزش مهارت و فناوری (نظام آموزش، نظام اشتغال و نظام صلاحیت حرفه‌ای) نیروی انسانی با مشارکت بخش غیردولتی اقدام نماید.

همانطور که در این تغییرات مشخص است، اجرای اهداف قانون اساسی به دست فراموشی سپرده شده و عامدانه از متن قانون حذف شده است. اشاره ماده ۱۰۷ به اهداف قانون اساسی مربو ط به تاکید این سند قانونی در ماده ۲۹ و ۳۰ بر فراهم آوردن امکانات شغلی مناسب برای همه و آموزش رایگان همگانی است.

جای تعجب ندارد که قانون اساسی را از ماده ۱۰۷حذف کرده‌اند، چرا که به جای آن، مشارکت بخش غیردولتی را نشانده‌اند. قانون اساسی، مداخله بخش غیردولتی در وظایف دولت از جمله آموزش را مجاز نمی‌داند و اگر قرار است آموزش‌های ضمن خدمت کارگران پولی شود، طبیعی است که قانون اساسی پایمال خواهد شد.

کارگرانی که فاقد امنیت شغلی و امید به آینده هستند، قرار است هزینه‌های آموزش‌های ضمن خدمت را از جیب خالی خود بپردازند. هم اکنون نیز مواردی از این دست دیده می‌شود، حال دولتی‌ها می‌خواهند به این اجحاف، جامه قانونی بپوشانند.

جمعی از کارکنان شرکتی مخابرات:از بی‌عدالتی در مخابرات خسته‌ایم

کارکنان شرکتی مخابرات خواستار رفع تبعیض میان کارکنان رسمی و شرکتی مخابرات شدند.

به گزارش18مهرایلنا،جمعی از کارکنان شرکتی مخابرات از ادامه نابرابری در مخابرات انتقاد کردند.

این کارکنان که تعداد آنها در سراسر کشور بیش از چند صد نفر است، می‌گویند پس از سالها کار کردن، هنوز قرارداد مستقیم نداریم و طرح طبقه‌بندی مشاغل برای ما اجرا نمی‌شود.

این کارکنان که تعدادی از آنها دارای مدرک تحصیلات دانشگاهی هم هستند در حدود حداقل دستمزد، دریافتی دارند و این در حالیست که هم‌رده‌های رسمی آنها تا بیش از دو برابر، دستمزد می‌گیرند.

این کارکنان که سیزدهم و چهاردهم مهرماه از سراسر کشور به تهران آمدند و مقابل مجلس تجمع کردند می‌گویند دیگر از بی‌عدالتی به ستوه آمده ایم. نمایندگان مجلس وعده‌داده‌اند که ظرف چند هفته آینده وضعیت ما را رسیدگی می‌کنند و ما برای چندمین بار، منتظر تحقق وعده‌ها هستیم.

یکی از این کارکنان که ساکن شهرستان شوشتر در خوزستان است می‌گوید در شهر ما بیش از 50 نفر نیروی شرکتی مخابرات وجود دارد و ما بارها برای تبدیل وضعیت اقدام کرده‌ایم، حتی دیداری با نماینده مردم شوشتر در مجلس داشته‌ایم، اما تا کنون هیچ نتیجه‌ای نگرفته‌ایم.

سرگردانی 4 کارگر اخراجی شرکت پالیز پژوهش پارس اهواز در اداره کار/ مطالبات هم پرداخت نشد

کارگران شرکت پالیز پژوهش پارس در اهواز ماه هاست در اداره کار سرگردانند و هنوز موفق نشده اند مطالبات خود را وصول کنند.

به گزارش 18مهرایلنا، شرکت پالیز پژوهش پارس یک شرکت کوچک اهوازی در زمینه تولید تجهیزات حفاری است. این شرکت که همچنان فعال است، آخر خردادماه حدود ده نفر از کارگران خود را اخراج می‌کند. از این کارگران که همگی درست در روز خاتمه قرارداد سه ماهه‌شان اخراج شده‌اند، چهار نفر به اداره کار غرب اهواز شکایت می‌کنند که پس از گذشت چند ماه، همچنان به جایی نرسیده‌اند و سرگردانند.

این کارگران که سه ماه دستمزد پرداخت نشده‌ طلب‌دارند و با وجود گذشت ماه‌ها از زمان اخراج، هنوز نتوانسته‌اند این مطالبات خود را وصول کنند می‌گویند: چهارسال در این شرکت سابقه کار داریم اما نه تنها به یکباره بیکار شدیم که حتی مطالباتمان هم پرداخت نشد.

از قرار معلوم، این کارگران چند روز پس از اخراج شکایت می‌کنند، پاسخگویی به این شکایت چند ماه طول می‌کشد و در ‌‌نهایت اداره کار حکم صادر می‌کند: کارفرما موظف است مطالبات را بپردازد.

یکی از این کارگران می‌گوید: وقتی حکم در دست، به کارفرما مراجعه کردیم، کارفرما گفت فعلا ندارم چند روزی صبر کنید. اما بعد فهمیدیم که بازی خورده‌ایم. در همین فاصله که ما صبر کردیم، کارفرما به اداره کار رفت و به حکم اعتراض کرد. حالا یک ماه و نیم دیگر باید برای تشکیل جلسات حل اختلاف منتظر بمانیم.

این کارگر ادامه می‌دهد: مگر خواسته ما چیست؟ حتی قصد بازگشت به کار نداریم. ما فقط سه ماه طلبمان را می‌خواهیم. مگر نگفته‌اند که مزد کارگر را باید پیش از آنکه عرق پیشانیش خشک شود پرداخت، پس چرا ما ماههاست سرگردانیم.

یکی دیگر از این اخراجی‌ها می‌گوید: من کارگر با این سیستم عریض و طویلی که هیچ گوشه‌اش با من همراه نیست، چه کنم. وقتی بعد از ۴ سال اخراج می‌شوم، تازه باید کفش آهنی بپوشم و در اداره کار از این اتاق به آن اتاق سرگردان باشم.

کارگران بسیاری از کندی کار و معطلی در راهروهای ادارات کار ناراضی هستند. بدیهی است وقتی اداره کار که قرار است حامی کارگر باشد، نتوانسته مطالبات ۴ کارگر را پس از ۴ ماه وصول کند، این نارضایتی‌ها چندان پربیراه هم نیست.

تجمع اهالی روستاهای لوداب دراعتراض به نبود جاده ارتباطی جلوی استانداری کهگیلویه و بویراحمد!

امروز18مهر،اهالی روستاهای لوداب (گردنگاه، سر گردنگاه، دره بنگر و چانگ) جلوی استانداری کهگیلویه و بویراحمد تجمع کردند.

به گزارش18مهر کبنانیوز ، یکی از اهالی این روستا اظهار کرد: این روستا‌ها از یک جاده ارتباطی برخوردار هستند و متأسفانه به دلیل وضعیت بد این جاده تنها با «الاغ» و «قاطر» می‌توانیم، عبور و مرور می‌کنیم.

وی تاکید کرد: اهالی روستا خودرو دارند ولی به دلیل اینکه وضعیت جاده ارتباطی ما بسیار اسفناک است امکان تردد خودرو‌ها نیست و در فصل زمستان و بارندگی مشکلات ما صد چندان می‌شود.

یکی دیگر از اهالی این روستا‌ها گفت: از ۷ کیلومتر مانده به روستا‌ها وضعیت جاده خیلی بد می‌شود و باید خودرو‌ها را هفت کیلومتر مانده به روستا‌ها پارک کنیم و با «الاغ» و «قاطر» بار و وسایل خود را تا منازلمان ببریم.

این فرد ساکن در روستای گردنگاه لوداب از توابع بویراحمد با بیان اینکه برای انتقال بیماران این روستا‌ها نیز دغدغه‌های زیادی است، بیان کرد: هر کس در این روستا‌ها بیمار شد یا باید منتظر مرگ باشد و یا اینکه با رنج فراوان آن را به جاده‌های دسترسی برسانیم.

براساس این گزارش،به گفته افراد تجمع کننده بخشداری و ادارات مربوطه به خواسته‌های آن‌ها تاکنون پاسخ نداده‌اند و نبود اعتبار و بودجه را بهانه کرده‌اند و جاده آنقدر وضعیت بدی دارد که امکان استفاده از آن نیست.

این افراد می‌گویند، اهالی این روستا‌ها دارای زمین‌های کشاورزی و دامداری هستند، اما به دلیل نبود جاده مناسب دسترسی و سایر امکانات اغلب ساکنین به شهر مهاجرت کرده‌اند.

آن‌ها ادامه داد: به دلیل مهاجرت و نبود کار مجبور هستیم کارگری کنیم، اما اگر جاده ارتباطی خوبی داشتیم در محل سکونت خودمان به کشاورزی و دامداری مشغول می‌شدیم و زندگی بهتری را هم سپری می‌کردیم.

یکی از اهالی روستای «دره بنگرو» بخش لوداب از توابع شهرستان بویراحمد نیز بیان کرد: مسئولان مرتب در شعار‌ها و سیاست‌های کاری خود اعلام می‌کنند که باید از مهاجرت روستائیان جلوگیری شود، اما این وضعیتی که جاده ارتباطی ما دارد خلاف آن چیزی است که مسئولان می‌گویند.

در ادامه اهالی این روستا‌ها تاکید کرده‌اند؛ مردم روستاهای (گردنگاه، سر گردنگاه، دره بنگر و چانگ) فاصله زیادی با مراکز بهداشتی و درمانی و شهرها دارند که وضعیت جاده دسترسی نیز بر مشکلات ما افزوده است.

قاب های آینه

مسعود حسینی

تا آن روز دستگاه فرزِ ثابت ندیده بودم. حیدر قاب طلایی رنگ را به سنگ گردان فرز نزدیک کرد و زائده ی کوچکی که مثل یک تیله ی گنده در پشت قاب بود را به سنگ گردان، چسباند. جرقه های نارنجی رنگ، موازی با هم به دور سنگ گردان به حرکت در آمدند و بعد از پیچیدن در محافظِ فلزیِ بالای فِرِز به سمت زمین پرتاب شدند. جرقه ها قبل از رسیدن به زمین ناپدید می شدند. حدقه ی چشم هایم را به هم نزدیک کردم، نورها در هم تنیده شدند و تیزی جرقه ها نرم و رویایی شدند، مثل چرخ و فلک بزرگ پارک ارم نور افشانی می کردند.

لینک متن کامل: http://www.kanoonm.com/2485

عثمان اسماعیلی: درباره کاک مجید حسین زاده

کاک مجید حسین زاده در یک خانواده کارگری در روستای دره تفی از توابع خوخوره به دنیا آمد .کاک مجید 2برادر و یک خواهر داشت. این خانواده کارگری به نام های مجید ورشید وعمر وحلیمه نام داشتند. ودر روستا دره تفی خوش نشین بودند و برای گزراندن امورات زندگی به چوپانی مشغول بودند .ودر فصل زمستان در روستا برای کسانی که از لحاظ مالی وضعیت مناسبتری داشتند کارمیکردند.خانواده کاک مجید در روستا دارای زمین کشاورزی نبودند. و این شخص بعد از مرگ پدر ومادرش نان آور خانواده شد.کاک مجید بیرون از شهرهای کردستان وارد بازارکار ساختمانی شد وهمیشه درفصلهای مختلف دوراز خانواده به کارگری مشغول بود.وچندرغازی که درمی آورد به دیدن خانواده برمیگشت. سرانجام کاک مجید تصمیم به ازدواج گرفت وخواهر خود را به یک مرد در روستای نزدیک خودشان دادو کاک مجیدبا دخترآن مرد ازدواج کرد(این ازدواج زن ب زن نام دارد.به این معنا کسانی خواهر خود را به یک شخصی میدادند که در عوض آنها هم دختر خودشونو به طرف مقابل میدادند.یا اگر این کار رو نمیکردند حتما شیر بها رو میگرفتند).وبرادرانش همچنان به چوپانی وکارگری مشغول بودند.تا مدتها بعد ازمدتی برادران درتهران مشغول به کارساختمانی شدند ودر کارهای سخت وزیان آور ساختمانی وساعتها کارطولانی و بدون هیچ گونه بیمه وامنیت شغلی مشغول به کاربودند و برادرها یکی پس ازدیگری تشکیل خانواده دادند وصاحب فرزند شدند.کاک مجید داری 4فرزند شد وخواهر کاک مجید که باشوهرش تفاوت سنی زیادی داشتند واز فقرمالی رنج میبردند و شوهرش به کار گاریچی مشغول بود و ایشون هم دارای 5فرزند بود.

من عثمان اسماعیلی از نزدیک آن خانواده را میشناختم منم مثل آن عزیزان وارد بازار کارشدم وهمیشه تن به سخت ترین کارساختمانی میدادیم .ودرطول سال همیشه با بیکاریهای زیادی روبرو میشدیم .هیچ وقت شکم من مجید عمر ورشید وبقیه کارگران سیر نبودو همیشه جیبمون خالی از دسترنجمون بود و با آن عزیزان هرچی جلوتر میرفتیم تجربه مون بیشترمیشد و پی به این نابرابری واستسمار کارگری میبردیم و همیشه با صاحب کارها ومعمارها در مورد دستمزد خوابگاه و دیر پرداخت کردن حقوقمان جروبحث داشتیم و صاحب کارها همیشه مارا تهدید میکردندفقط بخاطر ترسوندن ما که بتوانند بیشتر دسترنج مارا به غارت ببرند در سالهای63تا65درتهران خیابان زیباشهر محله جنت آباد در یک شرکت ساختمانی مشغول به کاربودیم واولین اعتصابی که در آن شرکت راه انداختیم بخاطر دیر پرداخت کردن دستمزد معوقه 2و3 ماه بود وخوابگاه نداشتیم آب نوشیدنی نداشتیم و صاحب شرکت میخواست بین کارگران دو دستگی ایجاد کند کارگران مهاجرافغانی که دربین مابودند فکرمیکردند مشکلات آنها تنها کارگران افغانی هستند ولی من عثمان اسماعیلی برای کارگران توضیح میدادم که مشکلات ماکارگران مهاجر نیست مشکل ما کارفرماها هستند که از دسترنج همه ما سو استفاده میکنند و اعتصاب دو روز نرفتن به سرکار راه انداختیم و کارگران مهاجر هم با ما همکاری کردند وصاحب کار تعدادی کارگر جدید را به سرساختمان آورد که برعلیه ما بیایند ودست به کارشوند ولی ما ازمشکلاتمان گفتیم وآنها ازقبول کار سر باز زدند.سرنوشت آن عزیزان مجید عمر ورشید بعد از این همه درد ورنج که درمسیرزندگی داشتند کاک رشید براثرسانحه تصادف درنزدیکی دیواندره ازدنیا رفت .وچند سال بعد کاک عمر براثر سانحه تصادف در تهران ازدنیا رفت وبازهم خواهر عزیز این سه برادر بزگوار حلیمه خانم )در یک سانحه تصادف همراه پسر عزیزش جان خودرا از دست دادند.سرانجام کاک مجید حسین زاده بعد ازمرگ آنها زندگی برایش درد آور شده بود و همیشه ناراحت وافسرده بود و همیشه درغم خانواده وبرادر زاده ها و خواهر زادهایش بود .کاک مجید نزدیک به 30سال به رانندگی تراکتور کمپرسور مشغول به کاربود ودرتهران درمحله فرح زاد ساعتها وروزها درمیادین فرحزاد با تراکتورش همرا دوستانش در انتظار پیدا کردن کاربودند وسخت ترین کارا انجام میدادند این شخص آنقدر با دستهای پینه بسته اش با دستگاه چکش میزد که همیشه دستانش تاول زده بود و وقتی انسان با اون دست میدادمتوجه میشد که آن فرد چقدر زحمتکش است . ودارای هیچ گونه بازنشستگی نبود و دسترنج 60سال عمر او سرپناه معمولی در فرح زاد بودکه در طرح شهرداری قرار گرفت وبه چندر غازی که شهرداری خودش درنظرگرفته بودبه آنها پرداخت کرد وبالای 500خانوار کارگری ازخونه وکاشانه خودشون آواره شدند و درنهایت کاک مجید بعد از این همه در به دری و درد ورنج کشیدن به استان کردستان شهرستان سقز برگشت.وکاک مجید با همان تراکتوری که قرین به 25الی 30 سال با اورفیق بود برگشتند .ودوباره درسقز باهمان تراکتوربه کارگری مشغول بودوسرانجام کاک مجید حسین زاده در مورخ 1395/7/16در نزدیکی روستای خورده لوکی درجاده سقزمریوان که مشغول به کاربود درهنگام برگشتن به طرف سقزتراکتوراو چپ میشود ومتاسفانه جان خود را ازدست میدهد .وبعد ازخبرمرگ آن عزیز خانواده و دوستان وتمام کارگرانی که با کاک مجید خاطره تلخی ازنابرابری داشتند طی مراحل قانونی در آرامگاه آیچی درجاده بانه به خاک سپرده شد .من هم به نوبه خودم به خانواده کاک مجید ودوستانش و همچنین به مردم روستای دره تفی تسلیت عرض میکنم .دوستهای فیس بوکی کارگران تشکلهای کارگری مردم آزادی خواه و برابری طلب این زندگی نامه ی کارگران و حوادث ها ی مختلف که برای کارگران پیش می آید وظیفه ی پیش روان کارگری است که داستان واقعی کارگران رو بنویسند .تا مردم از روال زندگی آنها اگاه شوند و بدانند و تمام زیر ساختهای زندگی انسانها به دست همان کارگران شرافتمند ساخته شده.به باور من مبارزه طبقاتی هیچ رنگ و نژاد و پوست و مرزی نمیشناسد .پس ما باید با نوشتن زندگی نامه ی این عزیزان گامی محکم در مسیر فاصله ی طبقاتی برداریم.

زنده باد اتحادوهمبستگی طبقه ی کارگر

جان باختن کارگر مقنی در حال حفاری چاه !

دادستان شهرستان بردسکن گفت: در یکی از واحدهای مرغداری شهرستان که قصد حفر چاه غیر مجاز آب شرب را داشتند یکی از کارگران در عمق 85 متری زمین بر اثر ریزش چاه جان خود را از دست داد؛ پروندۀ قضایی عاملین این حادثه در حال رسیدگی می باشد.

به گزارش18مهر صبح بردسکن،محمد رضا دشتبان گفت: در یکی از واحدهای مرغداری شهرستان که قصد حفر چاه غیر مجاز آب شرب را داشتند یکی از کارگران در عمق ۸۵ متری زمین که حفاری کرده بودند، بر اثر ریزش چاه جان خود را از دست داد.

وی بیان داشت: این حادثه که مربوط به ۱۲ روز قبل بر می گردد با توجه به عمق چاه و قرار گرفتن کارگر زیر بیش از یک تن خاک راهی برای نجات وی وجود نداشت که با همت ماموران آتش نشانی بردسکن و با کمک گرفتن از یک مقنی با تجربه این کارگر پس از ۱۲ روز تلاش از ته چاه بیرون کشیده شد.

دادستان بردسکن گفت: غیر فنی بودن و پیچیدگی های چاه روند بیرون کشیدن فرد مقنی را طولانی کرد.

وی ابراز کرد: حفر این چاه در مجاورت چاه فاضلاب بوده است و به صورت غیر مجاز اقدام به حفر آن شده که در این رابطه علیه مسببین و عاملین این حادثه پرونده قضایی تشکیل شده است و پرونده در حال رسیدگی می باشد.

هیجدهم مهرماه1395