خیلی چیزها در دنیا مثل دو خط موازی میمانند و هیچگاه به هم نخواهند رسید زیرا که ذاتا با هم در تضاد می باشند.هیچگاه بی ادبی را نمی توان با ادب در یک دسته قرار دهیم و انسان بی ادب را با انسان با ادب یکی بدانیم.دنیا بر اساس دو اصل به وجود امده است خوبی و بدی یا خیر و شر و یا روشنایی و تاریکی ، می توان به این نکته اشاره کرد که درست است که دنیا بر اساس این دو اصل به وجود امده است اما نمی توان گفت در دنیا مطلق یک چیز خوب هست و مطلق یک چیز بد چیزی که این دو اصل را نمایان می کند حداکثری ها و حد اقلی ها می باشد یعنی یک چیز می تواند حداقل یا حد اکثر خوب باشد و یا می تواند حداقل بد باشد یا حد اکثر بد.
بسیاری از افکار و رفتار یک انسان می تواند در دسته ی خوبی ها و نیکی ها باشد و ان دسته از افکار و رفتار یک انسان که در دسته خوبی ها قرار می گیرد با افکار و رفتاری که در دسته بدی ها قرا می گیرد در تضاد می باشد و به مانند دو خط موازی می مانند که هرگز به هم نخواهند رسید.
یک نوشته قدیمی هست که می گوید ( ادب مرد به ز دولت اوست ) این نوشته را اگر بخواهیم در فضای مجازی یا زندگی عادی گونه ای تعریف کنیم که مصداق نوشته فوق باشد می توانیم این گونه بگوییم که ادب و رفتار یک انسان بهتر از ان ایدئولوژی و ان خط فکری هست که دنبال می کند.
نتیجه:
انسانی که بخواهد افکار خویش را به واسطه الفاظ رکیک به دیگران اثبات و یا منتقل کند بازتاب و نتیجه کار او هرگز نمی تواند سعادت یک جامعه را در بر داشته باشد.
انسانی که بخواهد با ترویج خشونت و باز الفاظ رکیک فکر خود را بر دیگران و یا جامعه غالب کند هرگز نمی تواند یک جامعه را به ارامش رساند.
ذات یک فرد رفتار و کردار اوست و اگر با دقت به ان توجه کنیم هیچگاه بدی ها نمی توانند با ظاهری اراسته و خوب ما را فریب دهند.
محمد مظفری
فعال مدنی و عضو سازمان دانشجویان و دانش اموختگان جبهه ملی ایران
1395/5/19
#ادب_مرد_به_ز_دولت_اوست