ورود خبرنگاران به معدن منگنز ونارچ قم ممنوع!
یکی از کارگران معدن منگنز ونارچ قم با اشاره به اقدامات کارگران معدن منگنز ونارچ برای احقاق حقوقشان تصریح میکند: بهمنماه سال گذشته و ماه رمضان امسال دو مرتبه اعتصاب کردیم اما با وعدهووعید اعتصابمان را شکستند، فکر نمیکنم از مسئولان کسی مانده باشد که در جریان بدهی ما نباشد همه وعده میدهند اما هنوز چیزی سره سفرههایمان ندیدهایم.
چرا بزرگترین معدن منگنز خاورمیانه باید اندر خم اولین و مهمترین مسئلهاش که حقوق کارگران است مانده باشد؟
کارگران معدن الآن چه روزگاری دارند؟ وضعیت خانوادههای این کارگران به چه صورت است؟ چگونه روز خود را به شب میرسانند؟ نقش مدیران این معدن چیست؟ مسئولان استان چه کردهاند؟
کارگران معدن الآن چه روزگاری دارند؟ وضعیت خانوادههای این کارگران به چه صورت است؟ چگونه روز خود را به شب میرسانند؟ نقش مدیران این معدن چیست؟ مسئولان استان چه کردهاند؟
ورود خبرنگاران به معدن منگنز ممنوع!
پیگیریها و پرسوجو از کارگران شروع شد. پیگیری برای بازدید حضوری خبرنگار و عکاس راه بهجایی نبرد و گویی این معدن منطقهای ممنوعالورود برای اصحاب رسانه است اما به لطف شبکههای اجتماعی ارتباط با چند کارگر معدن میسر شد.
کارگران از اینکه نامی از آنها برده شود ابایی نداشتند به قول خودشان دیگر چیزی برای از دست دادن ندارند، سلامتی را درراه این شغل مشقتبار از دست دادهاند، دست به دامان آدم و عالم شدهاند پس برایشان فرقی ندارد.
یکی از این کارگران با ارسال نامهای 9 صفحهای شرححال خود و همکارانش را نوشته بود و دیگری پیامکهایی میداد و از اصحاب رسانه خواست تا از نزدیک حالوروز کارگران را ببینند.
حرفهای ضدونقیض و وعده و وعید آنقدر شنیدهاند که میتوان ناامیدی را در سخنانشان متوجه شد. وقتی پای صحبتشان مینشینم نمیدانند از کجا بگویند. دل پری از اوضاع معدن دارند. هرازگاهی هم یادآور میشوند این معدن عنوان بزرگترین معدن منگنز خاورمیانه را دارد ولی دریغ از رسیدگی به اوضاع کارگرانش.
برای گفتن نامش ابایی ندارد میگوید: اگر خواستید مصاحبه را به نام خودم کار کنید برای من که 5 ماه است حقوق نگرفتهام فرقی ندارد که بخواهند اخراجم کنند. 10 سال است در بزرگترین معدن منگنز خاورمیانه مشغول به کار هستم صبحها از ساعت 7 صبح میروم در عمق 340 متری زمین تا یک و نیم ظهر.این کارگر معدن منگنز ادامه میدهد: کارگران معدن منگنز در اعماق 190 تا 340 متری زمین فعالیت میکنند و عمدتاً اگر از حوادث مختلف معدن اعم از ریزش و سقوط جان سالم به در ببرند به انواع بیماریهای پوستی، تنفسی و آرتروز و... دچار میشوند بااینوجود برای گذران معیشتشان باز هم به کارشان ادامه میدهند. اما این روزها دیگر امیدی برای ما باقی نمانده است.مصطفی نیز از دیگر کارگران معدن منگنز است، او با پیامک حرف دلش را میگوید، از آرتروز و بیماری پوستی، از لیست وام و قرضهایی که طی این چند ماهگرفته و از زندگی در آستانه متلاشی شدنش.
او ادامه میدهد: 300 هزار تومان باید بابت وام بپردازم و 250 هزار تومان برای اجاره خانه، دریافتی ماهانهام هم 940 هزار تومان، بماند مخارج مدرسه بچههایم. نمیگویم درآمد ما را با حقوقهای میلیاردی و دکتر و مهندسها مقایسه کنید ولی توقع داریم وضعیت ما را با کارگران دولتی مقایسه کنید. کارگر در این مسئله هم تبعیض میشود.کارگر معدن منگنز در پاسخ به این سؤال که جواب مسئولان معدن به مطالبات شما چیست میگوید: وقتی حقوحقوقمان را مطالبه میکنیم میگویند اگر خیلی ناراحتید تسویه کنید و بروید گاهی وقتها هم با انواع تهدیدها مجبور به سکوت میشویم. حرف زیاد است اما الآن آن چیزی که برایمان مهم است دریافت حقوقی است که به خاطر این تأخیرها آبرویی برایمان باقی نمانده است. برای گذران زندگی به زمین و زمان رو انداختهایم.کی از کارگران قدیمی و با سابقه این معدن با اشاره به وضعیت معیشت کارگران معدن منگنز ونارچ میگوید: در حال حاضر 300-400 کارگر در این معدن در بخشهای مختلف در حال کار هستند در نظر بگیرید این کارگران از ابتدای امسال هیچ حقوقی دریافت نکردهاند، حقوق اسفندماه را هم هفته گذشته واریز کردند.وی با بیان اینکه در خوشبینانه ترین حالت حقوق کارگران به یک میلیون و صد هزار تومان میرسد میافزاید: کارانه ما را هم از دی ماه واریز نکردند، کارانه از 15 تا 150 هزار تومان است که آب باریکهای است برای کارگران اما همین را هم واریز نکردند.
وی با اشاره به اقدامات کارگران معدن منگنز ونارچ برای احقاق حقوقشان تصریح میکند: بهمنماه سال گذشته و ماه رمضان امسال دو مرتبه اعتصاب کردیم اما با وعدهووعید اعتصابمان را شکستند، فکر نمیکنم از مسئولان کسی مانده باشد که در جریان بدهی ما نباشد همه وعده میدهند اما هنوز چیزی سره سفرههایمان ندیدهایم.
جسم و روح این معدن خسته از کار روزانه و دغدغههایی است که از بیتوجهی و سهلانگاری مدیران این معدن به آنها تحمیلشده است. دغدغهها و فشارهایی که با هیچ حسابوکتاب عقلانی، اخلاقی، اعتقادی و هیچ محاسبه دیگری سزاوار این کارگران نیست. سؤال اساسی که دراینبین پیش میآید سکوتی است که مدیران این معدن در پیشگرفتهاند، اینکه اگر راه کسب درآمد و حل مشکل را ندارند پس چگونه هنوز خود را شایسته ماندن در جایگاه مدیریت میدانند؟ این کارگران نه وعدهووعید میخواهند و نه به قول خودشان حقوق نجومی؛ آنها فقط حقوق خودشان را میخواهند که پایههای سست شده و متزلزل زندگیشان روی پا نگهدارند. این کارگران حقوقشان را میخواهند...
معادن منگنز ونارچ در جنوب غربی شهر قم قرار دارد که راه ارتباطی از قم به معدن 30 کیلومتر است که 18 کیلومتر آن جاده اصلی قم - نیزار و 12 کیلومتر آن راه اختصاصی معدن است. بنا به گفته کارشناسان معدن معادن منگنز ونارچ قم با ذخیره قطعی حدود 8 میلیون تن و تولید سالانه بین 86 الی 120 هزار تن کانسنگ منگنز از بزرگترین معادن منگنز شناخته شده در ایران وخاورمیانه است.