سیاستهای بلند پروازانه و ماجراجویانه ۴ سال گذشته دولت مشترک اردوغان و داوود اغلو ترکیه را در وضعیت نامناسب بین‌المللی قرار داده است.
سازماندهی و تأمین لجستیکی گرو ههای تروریستی افراطی اسلامی مانند داعش و النصره، فراهم آوردن امکانات پشت جبهه ای برای تروریستها و حمایت مستقیم امنیتی برای ورود داوطلبان افراطی مسلمان و پیوستن به تروریستها از طریق ترکیه و درمان تروریستهای زخمی و رفتارهای مشابه که منجر به بدتر شدن وضعیت جنگی در سوریه شد از یک سو و سرکوب شدید کردهای ترکیه تا مرحله‌ای که ترکیه مستقیماً از سوی فعالان حقوق بشری چپ و ناظران بی‌طرف متهم به جنایت علیه بشریت شداز سوی دیگر، سیاست اردوغان را به چالش کشیده است.
بمبگذاری ها متعددی که در داخل کشور بیشتر اپوزیسیون و چپ ها را هدف قرار میداد از سوی رسانه‌ها کم اهمیت جلوه داده شد و حتی کمونیستها و چپ ها که امروز خجالتی شده و در برابر قدرت رسانه‌های امپریالیستی تسلیم شده‌اند صدایشان کمتر به گوش رسید، کم توجهی و ماست‌مالی تحقیقات در مورد این عملیات از سوی نیروهای امنیتی ترک تا بیرون زدن دم خروس و افشای آن توسط روزنامه نگاران دلیر ترک که به قیمت حبس و بیکاری و تعطیلی رسانه شان تمام شد، وضعیت را برای اردوغان نا مناسبتر کرد.
هدف قرار دادن جنگنده روسی در سوریه و کشتن خلبان آن توسط تروریستهای ترکمان مورد حمایت ترکیه که منجر به تیرگی شدید روابط دو کشور و عدم ورود توریستهای روسی به این کشور شد وضعیت اقتصادی کشور را که درآمد اصلی‌اش را همچنان توریسم تشکیل میدهد بدتر از گذشته کرد، همکاری آمریکا با کردهای سوری که ادعای کمونیست بودن نیز دارند موجب دوری رژیم ترکیه از سیاستهای اوباما شد و وضعیت ایزولاسیون اردوغان را شدت بخشید.
ابتدا داوود اغلو قربانی شد تا چنین تصوری ایجاد شود که دست راست سابق اردوغان باعث و بانی سیاستهای غلط دولت بوده و همزمان کانالهای خاموش دوباره راه اندازی شدند تا پلهای ویران و نیمه ویران سیاست خارجی باز سازی شود.
نامه غلط کردم و عذر خواهی از سرنگونی جنگنده روسی و تماس غیر رسمی دوباره با دولت سوریه و برقراری و باز سازی روابط با اسرائیل نشان از یک عقبگرد میدهد.
عقبگردی که با فشار آمریکا و با سر افکندگی صورت میگیرد، عقبگردی که از سوی ایران و روسیه و سوریه چندان قابل اعتماد نیست، رژیم اردوغان با سوابق سیاهش به یک کاتالیزاتور نیاز دارد تا اعتماد دوستان سابق را سریعتر جلب کند.
چه از این بهتر که ابوبکر البغدادی متحد و همدست و یار سابق ناگهان دست به حماقتی جدی در ترکیه بزند تا رژیم ترکیه از قاتل هزاران کرد و جنانتکار جنگی به قربانی تروریسم اسلامی تبدیل شود؟
چه از این بهتر که رژیمی که حتی در اروپا هم بجز امپریالیسم آلمان مدافع و همکار جدی ندارد ناگهان قرار دادهای ننگین اش برای سرکوب پناهندگان با این کشور را از صفحه اول تیتر رسانه‌های اروپا حذف شود، نقش خفتبارش در قاچاق انسان‌ها به اروپا به فراموشی سپرده شود و ناگهان همه دنیا با دیکتاتور آدم کشی که دست به بدترین جنایتها در مناطق کرد نشین شده و با مشت آهنین اپوزیسیون و حتی نمایندگان مجلس را سرکوب کرده، هر وقت عشقش کشیده به عراق و سوریه تجاوز کرده و بمب شیمیائی در اختیار تروریستهای اسلامیش قرار داده از سر همدردی درآید.
رژيم اردوغان مسئول بمبگذاري ها و كشتار در تركيه است حتي اگر اين عمليات بدست داعش صورت گرفته باشد.