اعترافات کسی که خود را «یک بازجوی قرارگاه ثارالله» معرفی کرده است، وی درباره شیوه و نوع اعترافگیری در بند۲ الف سپاه پاسداران چنین می گوید:
راههای اعمال فشار به متهمان در بند دو الف
شگرد گرفتن اعترافات و مصاحبه های کذب دیکته شده بعد از اعلام اجرای حکم اعدام متهم از طریق رسانه ها این یکی از شگردهایی است که کارشناسان در قبال ناامیدی از همکاری متهم و عدم توفیق در گرفتن اعترافات و مصاحبه های کذب دیکته شده بکار می برند.
به این ترتیب که ابتدا برای متهم حکم اعدام صادر می کنند و سپس اعلام می کنند که حکم اعدام را در مورد او اجرا کرده اند (با ذکر تاریخ، صحنه سازی ها، عکسها و مدارک جعلی و …) و بعد با ارائه آدرس قبری به خانواده آن فرد، به آنها اعلام می شود که محکوم درآنجا (بخاطر پیشگیری از حاشیه سازی، تجمع و برخی از مصالح امنیتی و … ) توسط مامورین رسمی قانون دفن شده است در حالی که او را هنوز اعدام نکرده اند و زنده است.
در صورت اعتراض احتمالی خانواده نیز با واکنش شدید ماموران امنیتی مواجه خواهند شد. بعد از پایان این مرحله کارشناسان با خیال راحت و اینکه آن فرد مطلع میشود که خانواده اش به تصور اینکه او اعدام شده و دیگر هرگز سراغش را نخواهند گرفت و … وی را تحت شدیدترین فشارها و شکنجه های جسمی و روانی قرار می دهند تا اعترافات، مصاحبه ها و فیلم های لازم را از او بگیرند بدون اینکه نگران زنده ماندن او باشند. البته سعی میکنند صورت و بالاتنه او برای گرفتن مصاحبه ها و فیلم و … سالم بماند (ممکن است تحت فشارها و شگردهای ویژه از فرد فیلم هایی در وضعیتهای خاص تهیه شود.) پس از آن در مراحل بعد کارشناسان با پخش مصاحبه ها و اعترافات ادعا می کنند که در زمان رسیدگی به پرونده ( قبل از اجرای حکم اعدام ) متهم این اتهامات و مصاحبه ها را انجام داده است و به جرائم خود اعتراف کرده است و برخی از فیلم های خاص را هم گفته می شود که اخیرا در بازرسی از محل هایی برحسب اتفاق بدست کارشناسان افتاده است و … پس از خاتمه همه این صحنه سازی ها و اثبات مجرمیت فرد با کمک خوداقراری و لجن مال و بی حیثیت کردن آن فرد و تکمیل سناریوی مورد نظرشان خیلی بی سر و صدا او را سر به نیست می کنند بدون آنکه کوچکترین رد و نشانه ای بجا بگذارند.