بیانیه ۵۲ تشکل دانشجویی سراسر کشور در اعتراض به صدور و اجرای حکم مجازات شلاق برای کارگران معترض معدن طلای آق‌دره
۵۲ تشکل دانشجویی سراسر کشور در اعتراض به صدور و اجرای حکم مجازات شلاق برای کارگران معترض معدن طلای آق دره ضمن صدور بیانیه ای به بیان دغدغه ها و انتظاراتی که در این مورد از دولت وجود دارد، پرداختند.
متن این بیانیه به شرح زیر می باشد:
بسم‌الله الرحمن الرحیم
بترس از ظلم به کسی که یاوری جز خدا ندارد
خبر کوتاه صدور و اجرای احکام شلاق 17 کارگر معترض معدن طلای آق دره در ملاء عام هر چند در میان رسانه‌ها انعکاسی نداشت و صدای اعتراض کارگران شنیده نشد، اما این مجازات چندان تلخ و ناعادلانه است، که نهادها و کنشگران دغدغه‌مند جامعه مدنی را به موضع‌گیری در قبال این فاجعه فرا بخواند.
در دی ماه سال ۹۳ شرکت پویا زرکان به عنوان پیمانکار اصلی معدن طلای آق دره ۳۵۰ نفر از کارگران فصلی این معدن را به یکباره و بدون اطلاع قبلی اخراج کرد. در اعتراض به این اقدام کارفرما، تجمع گسترده‌ای از سوی کارگران اخراجی در مقابل نگهبانی معدن صورت گرفت که به برخورد عوامل نگهبانی با معترضین منجر شد. در نتیجه این برخوردها حوالی ساعت ۸ شب روز ششم دی ماه سال ۹۳ یکی از کارگران که تحت فشار روحی وارده قرار داشت، در اعتراض به از دست دادن شغل و ناامیدی از امکان تأمین معاش خانواده‌اش، اقدام به خودکشی کرد.
در آن زمان دستگاه قضایی با شکایت کارفرما به اتهام ایجاد اغتشاش علیه حدود ۱۷ نفر از کارگران اعلام جرم کرد. در واپسین روزهای اردیبهشت 1395، احکام قضایی صادر شد و 17 نفر از کارگران به 37 ماه تا 5 سال زندان، 20 تا 50 ضربه شلاق و 500 هزار تومان جزای نقدی محکوم شدند که در نهایت مجازات شلاق و جریمه نقدی به مرحله اجرا در آمد.
متأسفانه این احکام قضائی در حالی صادر و اجرا می‌شوند که کارگران زحمت‌کشِ ناراضی از اخراج فله‌ای و ناگهانی که صرفاً خواهان بازگشت به کار خود با همان شرایط سخت و طاقت فرسا بودند، راهی به جز این اعتراض صنفی نداشتند. سؤال برانگیز است که دستگاه قضایی چگونه بدون در نظر گرفتن انگیزه کارگران معترض، چنین برخورد تندی با کارگران انجام دادند؟! کارگرانی که از تنگیِ روزگار و صرفاً برای بیان مطالبه بر حق خود که تأمین امنیت شغلی بود، دست به این اعتراض صنفی زدند.
اجرای این مجازات در حالیست، که 38 سال پیش انقلابی در ایران رخ داد، که کارگران بخش مهمی از آن بودند و رهبر آن ادامه حیات ملت را مرهون کارگران می‌دانست. انقلابی که گشوده به مستضعفان و محرومین بود، و داعیه پیروی از سیره امیر مومنان علی (ع) را داشته و دارد.
به راستی چقدر امروز ما آن امت پاک و آراسته‌ای هستیم که مولا علی (ع) در وصف آن می‌گفت: «من بارها از رسول الله صلى الله علیه و آله شنیدم که مىگفت: پاک و آراسته نیست امتى که در آن، زیردست نتواند بدون لکنت زبان، حق خود را از قوى بستاند.»؟ چقدر امروز ما پیروان دینی هستیم که پیامبرش بر دست کارگر بوسه می‌زد؟ و چقدر ما امروز دنباله‌رو آن مذهبی هستیم که کسانی را که برای امرار معاش خانواده کار می‌کردند مجاهد در راه خدا می‌خواند؟ و تأکید می‌کرد که برادرانِ کارگر شما کسانی هستند که کار شما را انجام می دهند، خداوند آنان را زیر دست شما قرار داده است، و اگر می‌خواست می‌توانست شما را زیر دست آن‌ها قرار می‌داد، پس از آن‌چه خود می‌خورید به کارگران‌تان بخورانید، و از آن‌چه خود می‌پوشید به کارگران‌تان هم بپوشانید […]؟
و اما امروز چگونه است که کارگران برای آن‌که صدای‌شان شنیده شود با زندان و شلاق و جریمه روبه‌رو می‌شوند اما مسببین بی‌عدالتی‌هایی که در حق کارگران صورت می‌گیرد و چاره‌ای برای آنان جز اعتراض نمی‌گذارند، مورد مواخذه قرار نمی‌گیرند؟ دستگاه قضایی به جای برخورد با کارگرانی که تنها تظلم‌خواهی کرده و خواستار احقاق حقوق خود بوده‌اند و هیچ چاره دیگری نداشتند، باید کسانی را مورد محاکمه قرار دهد که با عملکرد خود موجب پدید آمدن چنین شرایطی شده‌اند و توان خود را صرف مقابله با فساد ساختاری گسترده در کشور و غارتگران و چپاولگران اموال و سرمایه‌های ملی نمایند. برخورد قضایی با کارگران و مجرم قلمداد کردن آنان نه راه‌کار مقابله با بی‌عدالتی‌ها که خود مسبب به وجود آمدن آن‌ها می‌باشد.
همه این‌ها در حالی رخ می‌دهد که بخش‌های مختلف خبری صدا و سیما که انواع و اقسام اعتراضات و تجمعات را در سایر کشورها به تصویر می‌کشند و حتی دقایقی را برای مصاحبه با تجمع‌کنندگان اختصاص می‌دهند تا بلکه ناکارامدی سیستم‌شان را به رخ‌شان بکشند؛ برای انعکاس اخبار و رویدادهای جامعه کارگری ایران کمترین تلاشی نمی‌کنند. گویا این سازمان هنوز هم میل دارد که نشان دهد هیچ چیز تغییر نکرده و نخواهد کرد تا بلکه ثابت کند که ما در آن دوران شوم مهرورزی در کارامدترین وضعیت ممکن بودیم! و تلاش کند تا به نحو احسن یادگاری آن دولت فخیم را که برخوردهای امنیتی با اعتراضات و تجمعات است را پاسداری کند. متأسفانه علی‌رغم «نه بزرگ» به آن رویه‌ها در انتخابات سال 92، کماکان شاهد ادامه آن رفتارها هستیم چرا که «كرند، لالند، كورند؛ بنابراين به راه نمى‌آيند. (سوره بقره، آیه 18»
از سوی دیگر متاسفانه این اتفاق نه تنها در اولویت خبری سایر روزنامه‌نگاران و رسانه‌های مستقل هم قرار نداشت، بلکه حتی اکثر اینان که ادعای تلاش برای رسیدن به برابری و آزادی هم دارند، با سکوت از کنار این شلاق خوردن کارگران گذشتند تا به مسائلی بپردازند، که کمترین نتیجه و اثری برای آینده سیاسی و اخلاقی کشور به نفع تحولات بنیادین نخواهد داشت. اگر اینان با اندکی شجاعت پیش از این به رسالت خبری و انتقادی خود می‌پرداختند، شاید امروز نظاره‌گر این اتفاقات نبودیم، اما کماکان هم شاهدیم که با سکوت و عافیت‌طلبی از کنار این فجایع تلخ و ناگوار گذر می‌کنند.
اما بسی جای تعجب است که چرا این اتفاق با سکوت دولت یازدهم هم همراه بوده است؟ دولتی که پاس‌داشت کرامت انسان‌ها از وعده‌های آن بوده است، اما در عمل تاکنون فقط شاهد سکوت آن در دفاع از حقوق مردم بوده‌ایم، و بدون شک ادامه این سکوت و بی تفاوتی به ضررشان خواهد بود. هر چند آخرین خبر حکایت از آن دارد که وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی طی حکمی مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان آذربایجان غربی را برکنار کرده است، اما این فاجعه بسیار عمیق‌تر از آن بوده است که به یک برکناری مدیر استانی اکتفا شود و باید که مسئولین رده بالای دولتی را به موضع گیری و واکنش مسئولانه در قبال این فاجعه فرا بخواند.
انتظاری که اکنون از دولتیان و در رأس آن رییس محترم جمهور وجود دارد، آن است که ضمن اعاده حیثیت از کارگران و دلجویی از این قشر زحمت‌کش پر آلام و درد، از تمام ظرفیت‌های قانونی خود، که از جمله آن می‌توان به این موارد اشاره کرد:
1. رعایت قانون با اعمال دستورالعمل و بخشنامه برای جلوگیری از کشیده شدن اختلافات ناشی از روابط کار به محاکم قضائی و غیرتخصصی
2. تلاش برای به رسمیت شناخته شدن اجتماعات و اعتصابات صنفی به عنوان یکی از حقوق بدیهی کارگران و سایر اصناف برای شنیده شدن صدای اعتراض و دادخواهی آنان
3. تقویت و بها دادن به تشکل‌های مستقل کارگری که نماینده واقعی بدنه کارگری باشند و حفظ استقلال و ممانعت از دخالت دولت در امور آنان
استفاده کند تا از تکرار شدن این اتفاقات تلخ و ناگوار جلوگیری نمایند.
انتظار می‌رود مجلس دهم نیز ضمن موضع‌گیری در قبال این برخوردهای قهرآمیز و ناشایست دستگاه قضایی نسبت به اعتراضات صنفی موضع بگیرند و در مقابل این برخوردها بایستند و با همراهی دولت برای پیشگیری از بروز این اتفاقات و اصلاحات ساختاری لازم برای به رسمیت شناخته شدن حق اعتراض گام بردارند.
ما تشکل‌های دانشجویی ضمن محکوم کردن این احکام ناعادلانه از تمامی گروه‌ها و کنشگران دغدغه‌مند جامعه مدنی دعوت می‌کنیم تا با اعتراض خود از تأثیراتی که چنین احکامی بر افراد، جامعه و استانداردهای اجتماعی خواهد گذاشت، و موجب نهادینه‌شدن سواستفاده سیستماتیک می‌شود، جلوگیری نمایند.
هيچکس هرچند مردم او را خوار شمارند و ديدهها وي را بيمقدار، خُردتر از آن نيست که [نتواند] کسي را در انجام دادنِ حق ياري کند يا [مستحق این نباشد] که ديگري به ياري او برخيزد. (امام علي(ع)، نهج‌البلاغه، خطبه216)
تشکل‌های امضا کننده بیانیه :
1-انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه خلیج فارس بوشهر
2-انجمن اسلامي دانشجويان ترقي خواه دانشگاه صنعتي اميركبير
3-انجمن اسلامی آرمان دانشجویان دانشگاه علم و صنعت
4-انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه لرستان
5-انجمن اسلامی دانشجویان پیرو خط امام (ره) دانشگاه سیستان و بلوچستان
6- انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه هنر اصفهان
7-انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه کاشان
8-انجمن فرهنگ و سیاست دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) قزوین
9-انجمن دانشجویان ایران اسلامی دانشگاه ارومیه
10-انجمن اسلامی دانشجویان پیرو خط امام(ره) دانشگاه زنجان
11-انجمن اسلامی دانشجویان نواندیش دانشگاه فردوسی مشهد
12-انجمن دانشجویان ایران اسلامی دانشگاه مازندران
13-انجمن اسلامی دانشجویان ترقیخواه علوم پزشکی همدان
14-انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مشهد
15-انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کرمان
16-انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بیرجند
17-انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی سهند تبریز
18-انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی بیرجند
19-انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه هرمزگان
20-انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه کردستان
21-انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز
22-انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
23-جمعیت اسلامی دانشجویان دانشگاه شهرکرد
24-انجمن فرهنگ و سیاست دانشجویان دانشگاه بیرجند
25-انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شاهرود
26-انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه دامغان
27-انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه ولی عصر (عج) رفسنجان
28-انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بوشهر
29-انجمن اسلامی پیرو خط امام خمینی دانشگاه علوم پزشکی جهرم
30-انجمن اسلامی دانشجویان پیرو خط امام دانشگاه یاسوج
31-انجمن اسلامی رویش دانشجویان دانشگاه علم و صنعت
32-مجمع اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی امیرکبیر
33-تشکل اسلامی نسل نو دانشگاه قم (واحد برادران)
34-تشکل اسلامی نسل نو دانشگاه قم (واحد خواهران)
35-انجمن اسلامی امید دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شیراز
36-انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تحصیلات تکمیلی و صنعتی کرمان
37-مجمع اسلامی دانشجویان دانشگاه شهید باهنر کرمان
38-انجمن اسلامی دانشجویان پیشرو دانشگاه تربیت مدرس
39-انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تبریز
40-انجمن اسلامی دانشجویان آزادیخواه دانشگاه شهید بهشتی
41-انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی ارومیه
42-انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی سمنان
43- انجمن اسلامی دانشجویان پیرو خط امام(ره) دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز
44- انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی اصفهان
45- انجمن اسلامی دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
46- انجمن فرهنگ و سیاست دانشجویان دانشگاه صنعتی امیرکبیر
47- انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی ساری
48-انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ساری
49-انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه بجنورد
50- انجمن اسلامی دانشجویان پیرو خط امام(ره) دانشگاه اصفهان
51- انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
52- انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی شیراز