چوب حراج رژیم به دارایی های فرهنگی : "توافق پنهانی" جمهوری اسلامی و ترکیه: ثبت مشترک مثنوی معنوی در یونسکو
خبرگزاری ارانشهر - روز گذشته 30 می 2016 رئیس سازمان مرکز اسناد و کتابخانه ملی ایران صالحی‌امیری افشا کرد که دولت جمهوری اسلامی با ترکیه توافق کرده تا مثنوی معنوی اثر فاخر مولوی را به‌صورت مشترک در یونسکو ثبت کنند. به این ترتیب ایران می پذیرد ادعای ترکیه مبنی بر ترک بودن مولانا را به رسمیت شناخته است.
رئیس سازمان مرکز اسناد ایران در توجیه این تصمیم گفته: «به علت محدودیت یونسکو برای ثبت آثار که یک اثر در سال است، امکان ثبت همزمان چند اثر وجود ندارد. همین امر باعث می‌شود ما به سمت ثبت مشترک آثار برویم.»
مثنوی مولوی ٢٦هزار بیت است و در کل آن کمتر از ٦٠ واژه ترکی به کار رفته است. با این حال ترکیه سال هاست با توجه به اقبال غربی ها به مولوی می کوشد ضمن سندیت دادن به محل تدفین او که در شهر قونیه در ترکیه امروزی قرار دارد، وی را فیلسوف و عارف ترک معرفی کند.
صالحی‌امیری طی سخنانی عجیب در نشست خبری سازمان اسناد و کتابخانه ملی که ظهر سه‌شنبه به وقت تهران انجام شده، گفته: «مولانا در ٨ سالگی از بلخ به قونیه رفت و مدرس و مکتب او قونیه بود. مثنوی را آنجا نوشت و مدفن او نیز همین شهر است. از طرفی نسخه مثنوی که در اختیار ترکیه است ٤٠سال قدیمی‌تر از نسخه ما است و این مسأله به آنها اجازه می‌داد که مثنوی معنوی را به‌صورت مستقل به نام خود ثبت کنند.»
گفته های این مقام مسئول فرهنگی جمهوری اسلامی توجیه‌پذیر نیست، چرا که مثنوی اثری به زبان فارسی است و بعید است دست‌اندرکاران ثبت آثار ملی در یونسکو این موضوع را جزو یکی از مهم‌ترین مولفه‌ها لحاظ نکرده باشند. حال چه ماجرایی پیش آمده که ایران به ثبت مشترک این اثر آن هم با ترکیه رضایت داده خود داستان دیگری است.
تا این لحظه هیچ رسانه فارسی زبان در خارج از ایران نسبت به پوشش این خبر اقدام نکرده و تنها روزنامه شهروند چاپ تهران در مقاله کوتاهی به قلم محبوبه قوام در شماره چهارشنبه 12 خرداد 1395 خود به آن اشاره داشته است.