اخباروگزارشات کارگری20خرداد1395

اخباروگزارشات کارگری20خرداد1395
صدای اعتراضمان را نسبت به شلاق زدن17 کارگرمعترض معدن طلای‌ آق‌دره رساتر کنیم
- جعفر عظیم زاده با رد مرخصی و تاکید بر ادامه اعتصاب غذا خواهان برداشته شدن اتهامات امنیتی از پرونده های فعالین صنفی شد
- بیست ویکمین روز اعتصاب کارگران کارخانه کمپرسورسازی تبریز!
- وعده ها توخالی کارفرما برای جلوگیری از اعتراض1400 کارگر معدن البرز
شرقی(طزره)نسبت به عدم پرداخت2ماه حقوق،حق بیمه وعیدی!

- عدم پرداخت18ماه حقوق کارگران کارخانه ماشین آلات صنعتی تراکتورسازی ایران!

- تجمع کارگران بازنشسته برق منطقه‌ای تهران مقابل مجلس دراعتراض نسبت به عدم تحویل زمین‌‌هایشان!

- جهت اطلاع: درباره تجمع دختران و پسران دهه هفتاد و هشتادی:

- مرگ دلخراش راننده خودرو وانت حمل غذا درجاده مخصوص کرج!

- گلوله‌ی سپاه جان کولبر جوان را گرفت

- اعتصاب و تظاهرات در فرانسه، یک روز پیش از یورو ۲۰۱۶

جعفر عظیم زاده با رد مرخصی و تاکید بر ادامه اعتصاب غذا خواهان برداشته شدن اتهامات امنیتی از پرونده های فعالین صنفی شد

صبح دیروز چهارشنبه 19خرداد خانواده جعفر عظیم زاده ،وثیقه ایی را که به منظور اعزامش به مرخصی 5 روزه اخذ شده بود پس گرفتند.

این اتفاق در پی آن روی داد که به دنبال خودداری عظیم زاده از تست روزانه فشار خون در بهداری زندان و اعزام به بیمارستانهای سطح شهر ، مسئولین قضایی اعلام کردند که با آزادی موقت وی با این منظور که نامبرده خواسته هایش را از مجاری قانونی پیگیری و پس از آزادی اعتصاب غذایش را پایان دهد، موافق هستند.

در پی این موافقت خانواده عظیم زاده با سپردن وثیقه 400 میلیون تومانی شرایط آزادی او را فراهم کردند .اما آخر وقت اداری روز سه شنبه مورخ 18 خرداد ماه متوجه شدند که این وثیقه بر خلاف توافق انجام شده ، نه برای آزادی جعفر بلکه به منظور دادن مرخصی 5 روزه به وی اخذ شده است .

بدنبال این وضعیت و کسب اطلاع جعفر عظیم زاده از آن ، وی با قاطعیت ضمن تاکید بر رسیدگی به خواسته هایش مبنی بر برداشته شدن اتهامات امنیتی از پرونده های فعالین صنفی و در این چارچوب اعاده دادرسی و آزادی خودش ، با مرخصی 5 روزه مخالفت و با خواست وی خانواده اش اقدام به پس گرفتن وثیقه اخذ شده کردند.

جعفر عظیم زاده امروز در شرایطی چهل و دومین روز اعتصاب غذا را پشت سر میگذارد که از یک هفته پیش در اعتراض به عدم رسیدگی به خواسته هایش از دادن تست روزانه فشار خون و وزن در بهداری زندان و اعزام به بیمارستانهای سطح شهر خودداری کرده و در حال حاضر با قرارگرفتن در یک شرایط جسمانی نامعلوم و وخیم تر ، جانش بیش از پیش به مخاطره افتاده است .

جعفر خواهان برداشته شدن اتهامات امنیتی از پرونده های مفتوح کارگران و معلمان معترض ، فعالین صنفی زندانی و پایان دادن به امنیتی کردن به اعتراضات و اعتصابات کارگران و معلمان است.

علیرغم اینکه این خواسته های برحق از دو ماه پیش و طی بیانیه ی مشترکی از سوی وی و اسماعیل عبدی اعلام و در این مدت به نحو شور انگیزی به خواست میلیونها کارگر و معلم تبدیل شده است ، با این حال دولت و مسئولین قضایی نه تنها کمترین توجهی به آن نکرده اند بلکه اسماعیل عبدی را با عجله و بلافاصله پس از آزادی از زندان به محاکمه کشیدن و اخیرا در صدد بر آمدن که به جای آزادی جعفر عظیم زاده طبق توافق انجام شده، با حیله و نیرنگ از طریق دادن مرخصی 5 روزه به وی ، اراده این کارگر حق طلب و مصمم را برای ادامه اعتصاب غذا در هم بشکنند. از نظر ما در اتحادیه آزاد کارگران ایران ، اعمال چنین سیاستهایی از سوی دولت و قوه قضاییه یک دهن کجی آشکار به خواست میلیونها معلم و کارگر و سماجت و تاکید بر تداوم سیاست سرکوب و امنیتی کردن اعتراضات کارگران و معلمان است .سیاستی که نه تنها عملا راه به جایی نخواهد برد بلکه بیش از پیش با اعتراضات گسترده تر و قاطعانه تر کارگران و معلمان مواجه و دیری نخواهد پایید که با نیروی متحد آنان در هم شکسته خواهد شد.

کارگر، معلم ،اتحاد اتحاد

اتحادیه آزاد کارگران ایران

20 خرداد 95

بیست ویکمین روز اعتصاب کارگران کارخانه کمپرسورسازی تبریز!

یکی از کارگران کارخانه کمپرسورسازی تبریز گفت: بیش از بیست و یک روز است که با اعتراض در محوطه کارخانه به دنبال دریافت مطالبات مزدی خود هستیم اما کسی پاسخگوی ما نیست و به مشکلاتی که در زمینه دریافت نکردن 4 ماه حقوق برایمان به وجود آمده؛ فکر نمی‌کنند.

به گزارش20خردادایلنا،این کارگرافزود:تأخیر 4 ماهه در پرداخت حقوق قانونی کارگران کارخانه کمپرسورسازی تبریز باعث شده که ما کارگران در شرایط سخت معیشتی قرار بگیریم، به‌طوری‌که بیش از 120 کارگر در تأمین مایحتاج روزانه خود ناتوان شده‌ایم.

طبق اظهارات این کارگر، اقساط معوقه و دغدغهٔ تأمین معیشت کارگران کمپرسورسازی آنقدر زیاد است که نمی‌توانند مدت طولانی به این وضعیت ادامه دهند.

وی افزود: متاسفانه در حال حاضر این موضوع به اعتبار، منزلت و کرامت کارگران این کارخانه ضربه‌های جبران‌ناپذیری وارد کرده است.

برپایه این گزارش،شماری از کارگران کارخانه کمپرسورسازی تبریز با ارسال نامه‌ای از کمیته امداد شهرستان تبریز درخواست کمک مالی و غذایی کردند.

در این نامه که به امضای شماری از کارگران کارخانه کمپرسورسازی رسیده و رونوشت آن نیز به مدیران استانداری آذربایجان شرقی، فرمانداری و اداره کار، تعاون و رفاه اجتماعی شهرستان تبریز ارسال شده است خطاب به رئیس کمیته امداد شهرستان تبریز آمده است: با توجه به اینکه کارگران کارخانه کمپرسورسازی تبریز حدود 4 ماه حقوق معوقه دارند و در تنگنای شدید مالی هستند و هیچگونه اقدامی از طرف مدیران این کارخانه برای حل مشکلات مالی کارگران زحمتکش صورت نمی‌گیرد و باتوجه به قرار گرفتن در ماه رمضان و نیاز مبرم کارگران این کارخانه به حمایت از طرف این سازمان خیر، خواهشمند است دستور فرمائید در صورت امکان حداقل جیره مناسب غذایی به کارگران این کارخانه اختصاص داده شود.

وعده ها توخالی کارفرما برای جلوگیری از اعتراض1400 کارگر معدن البرز شرقی(طزره)نسبت به عدم پرداخت2ماه حقوق،حق بیمه وعیدی!

دوماه دستمزد و حق عیدی بیش از هزار و 400 کارگر معدن زغال سنگ البرز شرقی از ابتدای سال جاری پرداخت نشده است. این درحالیست که کارفرمای این واحد معدنی برای جلوگیری از اعتراض کارگران مرتباً در میان کارکارگران حاضر می‌شود و وعده پرداخت مطالبات معوقه کارگران را می‌دهد.

به گزارش20خردادایلنا بنقل از کارگران معدن طزره، آخرین دریافتی کارگران معدن زغال سنگ البرز شرقی مربوط به دستمزد اسفند ماه سال گذشته است که 22 اردیبهشت ماه به حساب کارگران پرداخت شد.

کارگران البرز شرقی تصریح کردند: مشکلاتی که در زمینه پرداخت مطالبات مزدی و بیمه‌ای آنها به وجود آمده است باعث نگرانی کارگران در سال جاری شده و آنان را در شرایط بد مالی قرار داده است. در این صورت کارگران نیازمند دریافت همه معوقات حقوقی خود هستند.

عدم پرداخت18ماه حقوق کارگران کارخانه ماشین آلات صنعتی تراکتورسازی ایران!

کارگران کارخانه ماشین آلات صنعتی تراکتورسازی ایران18 ماه است که حقوق نگرفته اند.

به گزارش20خردادنصر، شرکت ماشین آلات صنعتی تراکتورسازی ایران در اواخر سال 85 توسط سازمان خصوصی سازی واگذار شده است. در سال 86 بیش از 650 دستگاه بکهو لودر تولید شد و علاوه بر آن 400 دستگاه هم در همان سال پیش فروش شد،اما سرمایه‌گذار بخش خصوصی با افزایش سرمایه غیر منطقی و افزایش 310 تومانی ارزش هر سهم، نقدینگی را به تاراج برد و هیچ چیز در شرکت برای کار کردن نماند.

سرمایه‌گذاری ملت با سند سازی و افزایش سرمایه صوری طی سال های 86 تا 89 سرمایه‌های ماشین آلات صنعتی تراکتورسازی ایران را به یغما برد و دادگستری استان هم برای رسیدن کارگران به حق و حقوق خود از تاریخ دهم اردیبهشت سال 86 حکم توقف شرکت را صادر کرد، اما پیگیری های قضایی به جایی نرسید و همان شرکت سرمایه گذاری ملت با لابی گری و در غیاب گروه تراکتورسازی ایران دوباره در حال تصاحب شرکت است.

برپایه این گزارش بنقل از کارگران این کارخانه، دادگستری حاضر بود شرکت را به ازای یک ریال به گروه تراکتورسازی واگذار کند تا آن ها چرخ های کارخانه را راه بیاندازند و حقوق کارگران را بدهند، اما آن ها این را هم نپذیرفتند و از طرف ما بنویسید "لیاقت" این کار را نداشتند.

خاطرنشان می شود،کارفرمای شرکت اعلام کرده که تنها به 150 نفر از کارگران نیاز دارد و بقیه باید تسویه حساب کرده و از شرکت خارج شوند.

تجمع کارگران بازنشسته برق منطقه‌ای تهران مقابل مجلس دراعتراض نسبت به عدم تحویل زمین‌‌هایشان!

کارگران بازنشسته برق منطقه‌ای تهران که 20 سال پیش اقدام به خریدن زمین از طریق شرکت تعاونی منطقه‌ای برق تهران در هشتگرد کرده بودند اما هنوز زمین‌هایشان را از این تعاونی تحویل نگرفته‌اند.

یکی از این کارگران بازنشسته برق منطقه‌ای تهران گفت: در همین خصوص کارگران برق منطقه‌ای تهران مقابل مجلس شورای اسلامی تجمع کردند که پس گذشت ساعاتی از این تجمع؛ محمود بهمنی (نماینده ساوجبلاغ) به جمع معترضان آمد و با آنها در خصوص روال رسیدگی به این پرونده در دادگاه صحبت کرد.

به گزارش20خرداد ایلنا، کارگران بازنشسته برق منطقه‌ای تهران که از 20 سال پیش اقدام به خرید زمین از طریق تعاونی منطقه‌ای برق تهران در منطقه هشتگردِ ساوجبلاغ کرده بودند با وجود در اختیار داشتن سند و برگه تحویل سند از سوی شرکت تعاونی منطقه‌ای برق تهران اعلام کردند که هنوز زمین‌های خود را تحویل نگرفته‌اند.

یکی از این کارگران بازنشسته گفت: دادگاه مسئول رسیدگی به شکایت کارگران؛ یکی از مدیران این شرکت تعاونی را که قبلا بازداشت شده بود؛ به قید وثیقه را آزاد کرده تا زمین‌ها را به ما بازگرداند.

این کارگر بازنشسته برق منطقه‌ای تهران افزود: در همین خصوص کارگران برق منطقه‌ای تهران مقابل مجلس شورای اسلامی تجمع کردند که پس گذشت ساعاتی از این تجمع؛ محمود بهمنی (نماینده ساوجبلاغ) به جمع معترضان آمد و با آنها در خصوص روال رسیدگی به این پرونده در دادگاه صحبت کرد.

کارگران بازنشسته برق منطقه‌ای تهران تاکید دارند که این شرکت تعاونی باید هرچه سریعتر مجمعی تشکیل و اعضای جدیدی برای هیات مدیره انتخاب کنند تا زمین‌ها هرچه سریعتر به صاحبان آنها برگردد.

جهت اطلاع: درباره تجمع دختران و پسران دهه هفتاد و هشتادی:

نسلی که نمی خو اهد بسوزد!

تجمع مجتمع كوروش فرصتي براي بيان اعتراض نسلي از جامعه در بي توجهي به نيازهايشان بود دختران و پسران دهه هفتاد و هشتادي، دورهمي اي در مجتمع كوروش برگزار كردند تا به قول خودشان جشني بگيرند براي پايان امتحانات خرداد ماه تجمع مجتمع كوروش كه نه سياسي بود و نه اقدامي براندازانه، صرفا بيان مطالبه اي بود كه شادي و نشاط و تخليه هيجانات اجتماعي را حق خود مي دانست.

حوالي ساعت 5 بعد از ظهر روز سه شنبه 18 خرداد بود كه رفته رفته تعداد نوجوانان دختر و پسر در مجتمع كوروش قابل توجه شد. دختران و پسراني كه سن شان كمتر از 18 سال بود و شاد و خوشحال و طبق قرار قبلي، در مجتمع كوروش حضور يافته بودند. هنوز دقايق زيادي از حضور اين دختران و پسران نگذشته بود كه ازدحام جمعيت، آنها را به سمت بيرون از مجتمع و معابر اطراف كشاند تا خود‌به‌خود مورد توجه ساير مردم و عابران قرار گيرند. دختران و پسران دهه هفتاد و هشتادي، دورهمي اي در مجتمع كوروش برگزار كردند تا به قول خودشان جشني بگيرند براي پايان امتحانات خرداد ماه و رها شدن از فصل مدرسه. تجمع دختران و پسران را با چشم مي شد گسترده تخمين زد و برخي سايت ها و كانال هاي خبري نيز تعدادشان را بيش از دو هزار نفر اعلام كردند. نوجوانان با هم مي گفتند و مي خنديدند و كاري هم به كار كسي نداشته اند. هر از‌گاهي صداي دست و سوت مي آمد تا اينكه نيروهاي پليس با توجه به گستردگي حضور دهه هفتادي و هشتادي ها و ازدحام و ترافيكي كه در محل ايجاد شده بود، وارد عمل شده و آنها را متفرق كردند...

مطالبه نيازهاي اجتماعي نوجوانان

شايد اين براي نخستين بار بود كه دختران و پسران دهه هشتادي با كمك ارتباطات شبكه هاي اجتماعي، به صورت خودجوش گردهمايي اي را براي ابراز شادي و خوشحالي ترتيب مي دادند. اتفاقي كه شايد در نوع خود – با توجه به سن و سال حاضران در مجتمع كوروش – منحصر به فرد بود و گواه از ظهور نسلي تازه در جامعه ايراني مي داد. نسلي كه نيازهايشان، باورهايشان و مطالبات شان شايد متفاوت با هر نسل ديگري باشد و با برگزاري تجمع شادماني از پايان تحصيل، ابراز وجود ميان هياهوهاي جامعه كردند.

پيش از اين و در سال هاي قبل، برخي تجمعات غيرسياسي و صرفا اجتماعي آن هم براي ابراز شادي و نشاط در گروه هاي سني بالاتر همچون تجمع آب بازي در پارك هاي تهران رخ داده بود اما گردهمايي دهه هشتادي ها از طريق ارتباطات فردي و با كمك شبكه هاي اجتماعي، نخستين بار بود كه رخ مي داد. اين اتفاق، اگرچه به ظاهر ساده و شايد عادي تلقي شود، اما مي تواند هشداري براي دستگاه‌هاي مسئول و متوليان امور نوجوانان و جوانان باشد كه بي برنامگي آنها در پاسخ به نيازهاي حداقلي، مي تواند عاملي براي وقوع اتفاقاتي چون تجمع كوروش باشد.

تجمع دهه هشتادي ها از اين منظر قابل تامل است كه در سال هاي قبل، نيازهاي دختران و پسران 15 ، 16 ساله صرفا در كتاب و درس و مدرسه دنبال مي شد و بيان ديگر خواسته‌هايشان همچون حضور در جمع بزرگ‌ترها و جمع هاي اجتماعي، هرگز ديده نمي شد.

اما اكنون در ميانه هاي دهه 90، تجمع دهه هشتادي ها نشان داد كه توسعه عصر ارتباطات و تكنولوژي هاي نوين ارتباطي سبب شده تا جنس نياز نوجوانان كاملا متفاوت با آنچه تاكنون بوده ، باشد. مدت هاست كه كارشناسان اجتماعي از بلوغ هاي زودرس فردي و كاهش سن بلوغ دختران و پسران در ايران صحبت مي كنند و هشدار براي برنامه ريزي در مورد آن مي‌دهند اما تجمع مجتمع كوروش نشان داد كه علاوه بر بلوغ فردي، سن بلوغ اجتماعي نوجوانان نيز كاهش يافته و آنها نيازي به بزرگ ترها براي برگزاري «تجمع‌و‌ميتينگ» ندارند. اينكه چند صد نفر دختر و پسر بدون آنكه كسي هدايت شان كند، با هم قرار تجمع مي گذارند تا ساعتي را كنار هم به شادي و نشاط بگذرانند، حامل پيام مهمي براي مسئولان است كه بچه ها، زودتر از آنچه فكرشان را كنيد، بزرگ شده اند! اين تجمع نشان داد كه «بي برنامگي» در حوزه نوجوانان و جوانان براي پاسخ به نيازهاي اجتماعي آنها و ايجاد فرصت هاي حضور در اجتماع موج مي زند. تجمع مجتمع كوروش كه نه سياسي بود و نه اقدامي براندازانه، صرفا بيان مطالبه اي بود كه شادي و نشاط و تخليه هيجانات اجتماعي را حق خود مي دانست. اين مطالبه اما با برخورد پليسي پاسخ داده شد تا شايد در عمل ، نوجوانان متفرق شده باشند، اما در حقيقت آنها را به پيوستي تازه در اعتراض به برآورده نشدن نيازها و خواسته هايشان برساند. نيازهاي نسلي كه غوطه ور در دنياي ارتباطات، اينترنت و فضاي مجازي بوده و عمده سرگرمي شان «كلش اف كلنز» است، به طور حتم با نيازهاي نسل هاي قبل جامعه متفاوت بوده و تجمع مجتمع كوروش نشان داده كه اين نيازها هرگز مورد توجه قرار نگرفته است.

رفتاري براي اعتراض نسل تازه

جامعه شناسان در اين باره معتقدند كه زنگ خطر پاسخ به نيازهاي اجتماعي نسل هاي تازه، از مدت ها قبل به صدا درآمده اما گوشي براي شنيدن آن نبوده است. «امان ا... قرايي مقدم» در اين باره با اشاره به اينكه «نيازهاي هر دهه از جوانان و نوجوانان كشور با يكديگر متفاوت است و مطالبات نسل ها با هم فرق مي كند» مي گويد: تجمع مجتمع كوروش نتيجه ندانم كاري و برخوردهاي نامناسب مسئولان و توجه نكردن به نيازهاي مشروع و منطقي و عقلاني جوانان و نوجوانان است. جوانان يا نوجوانان به بلوغ رسيده نياز به شادي و نشاط و تجربه باهم بودن دارند. آنها مي خواهند حس تعلق اجتماعي خود را ارائه كنند؛ خودي در جامعه نشان دهند و خود را مطرح كنند. اما وقتي جوانان در جامعه امكان مطرح شدن را ندارند و در هيچ جا نمي توانند دورهم «بگويند، بخندند و جشن بگيرند» نتيجه آن مي شود كه در يك روز و به طور خودجوش، گردهم آمده تا رفتار اعتراضي را نشان دهند. اين جامعه شناس ادامه مي دهد: اعتقاد دارم كه تجمع مجتمع كوروش فرصتي براي بيان اعتراض نسلي از جامعه در بي توجهي به نيازهايشان بود. در جامعه اي كه تمام فكر و ذكر مسئولان حول مسائلي غير از «نشاط و شادي اجتماعي» بچرخد و بزرگ شدن فرزندان مملكت ديده نشود، بايد منتظر رفتارهاي خودجوش فردي براي اعتراض و كسب مطالبات شان بود. قرايي مقدم با بيان اينكه در اين تجمع برخورد پليسي هرچند آرام و محترمانه با حضور نوجوانان شده است، خاطرنشان مي كند: نوع برخوردها با نياز جوانان متناسب نيست و باعث مي‌شود افراد همچنان در محروميت بمانند. به راستي، ايجاد فضايي براي حضور سالم نوجواناني كه مي خواهند ساعتي را باهم باشند و بخندند و انرژي بگيرند چه اشكالي دارد؟ چرا نبايد باور كنيم كه يك جوان نياز به شادي دارد و در جست و جوي فرصتي است كه خود را مطرح كند؟ وي با بيان اينكه بايد با سالم سازي فضا، نيازهاي نوجوانان كنترل و هدايت شود، مي گويد: نبايد جوان و نوجوان را تحريك كرد كه رفتار غير عقلاني داشته باشد.اين جامعه شناس با اشاره به اينكه تجربه ثابت كرده برخورد با نيازها و خواسته هاي بحق جوانان همواره نتيجه عكس نشان داده است ، خاطرنشان مي كند: برخوردهايي نظير آنچه در مجتمع كوروش رخ داد، مي تواند در آينده صدمات اجتماعي و سياسي به دنبال داشته باشد و به نوعي بد بيني سياسي ميان مردم و مسئولان را به دنبال داشته باشد. از اين رو، مسئولان بايد با پذيرفتن واقعيات اجتماعي و تحولاتي كه به سرعت در بدنه اجتماع رخ مي دهد، خود را براي پذيرش خواسته‌هاي اجتماعي آماده كرده و بپذيرند كه نيازهاي نسلي كاملا متفاوت بوده و نياز به پاسخگويي صحيح دارد.

منبع:قانون-20خرداد

مرگ دلخراش راننده خودرو وانت حمل غذا درجاده مخصوص کرج!

ساعت 57 دقیقه بعداز نیمه شب گذشته،واژگونی یک دستگاه خودرو وانت در جاده مخصوص کرج (بزرگراه لشگری) سه راه فرودگاه،سبب آتش گرفتن این خودرو و مرگ دلخراش راننده آن شد.

به گزارش20خرداد پایگاه خبری 125، شهرام کریمی نصر افسرآماده منطقه یک عملیات آتش نشانی تهران دراین مورد گفت:یک دستگاه خودرو وانت حمل غذا درجاده مخصوص کرج به سمت تهران حرکت می کرد که به علت نامعلومی به یک طرف و به سمت راننده واژگون شد و آتش گرفت.

وی با اشاره به گرفتار شدن راننده در داخل خودرو، اضافه کرد: نیرو های آتش نشانی بی درنگ با کشیدن لوله های آبرسان، آتش خودرو را خاموش کرده و همزمان راننده را نیز از داخل اتاقک وانت بار بیرون آوردند.

این افسرآماده آتش نشانی علت وقوع این حادثه را از سوی پلیس راهور در دست بررسی ذکر کرد و گفت: پس از حضور عوامل اورژانس به محل حادثه، فرد مصدوم مورد معاینه قرار گرفت که مشخص شد این شخص بر اثر سوختگی و شدت صدمات وارده جان خود را از دست داده بود.

گلوله‌ی سپاه جان کولبر جوان را گرفت

عصر روز گذشته،یکی کولبر جوان در پیرانشهر بر اثر اصابت مستقیم گلوله‌ی اسلحه‌ی متعلق به نیروهای هنگ مرزی سپاه جان خود را از دست داد.

به گزارش20خرداد کُردپا، عصر روز گذشته جوانی ٢٤ ساله به نام نجم‌الدین قادرپور فرزند کریم در مناطق مرزی شهرستان پیرانشهر مورد حمله نیروهای مسلح حکومتی قرار گرفت.

او در کوه‌های مرزی منطقه با اقلیم کُردستان عراق مشغول کولبری بوده که با شلیک تیر نظامیان مواجه می‌شود.

براساس این گزارش،این کولبر جوان در چند کیلومتری داخل خاک ایران مورد گلوله‌پراکنی قرار می‌گیرد که ابتدا به شدت زخمی و سپس به مراکز درمانی پیرانشهر منتقل و ساعت‌ها به کما رفته است.

نجم‌الدین قادر پور صبح امروز به دلیل شدت جراحات وارده جان خود را از دست می‌دهد.

اعتصاب و تظاهرات در فرانسه، یک روز پیش از یورو ۲۰۱۶

یک روز به آغاز بازی های یورو ۲۰۱۶، ادامه اعتصاب ها معضل اصلی دولت فرانسه است.

به گزارش9ژوئن یورونیوز،هزاران گردشگر و هوادار فوتبال درحالی برای دنبال کردن جام ملت های اروپا به فرانسه سفر می کنند، که اعتصاب سراسری راه آهن ملی فرانسه (SNCF)، حمل و نقل در کشور میزبان این بازی ها را مختل کرده است.

تلاش دولت فرانسه برای گفتگو با مسئولان راه آهن ملی و حل و فصل اختلافات در آخرین ساعات باقی مانده به شروع مسابقات، همچنان بی نتیجه بوده است.

راه آهن ملی فرانسه روز پنج شنبه اعلام کرده است که تنها حدود ۸ درصد از کارکنان این شرکت در اعتصاب هستند، اما تاثیر این اعتصاب بر سیستم حمل و نقل در آستانه بازی هایی که در طول یک ماه آینده در ۱۰ شهر مختلف فرانسه برگزار می شوند، بیش از پیش مشکل آفرین شده است.

حمل و نقل هوایی فرانسه نیز از روز شنبه، ۱۱ ژوئن (۲۲ خرداد) دچار اختلال خواهد شد. خلبان های خط هوایی ایرفرانس قرار است از شنبه به مدت چهار روز دست به اعتصاب بزنند.

از سوی دیگر، پیوستن کارکنان و رانندگان کامیون های شهرداری به اعتصاب کنندگان، خیابان های چندین شهر، از جمله پاریس را مملو از زباله کرده است.

صاحب رستورانی در پاریس می گوید: «مشتری ها بوی این زباله ها را می شنوند و به رستوران نمی آیند. می توانید تصور کنید که هنگام نوشیدن قهوه این بو را استشمام کنید؟ مشتری ها فقط دور می شوند».

از زمان تصویب لایحه جنجالی اصلاحات قانون کار در فرانسه توسط دولت، بخشهای مختلف اقتصاد و صنعت این کشور شاهد اعتصابهای سراسری است.

بیستم خردادماه1395