طرح جرم سیاسی که با اصلاحات "مورد نظر" شورای نگهبان در جلسه مورخ بیستم اردیبهشت ماه امسال به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید، در نهایت در جلسه مورخ ۱۳۹۵.۲.۲۹ شورای نگهبان مورد بحث و بررسی قرار گرفت و با توجه به اصلاحات به عمل آمده مغایر با موازین شرع و قانون اساسی شناخته نشد.
خبر کوتاه است ولی چه عمرهای بلندی که در پشت نرده‌های زندان‌های جمهوری اسلامی از بین رفت. بدون وجود حتی یک قانون، آن هم مورد تایید خودشان!
ظلم ها و جفاهای بسیاری بر افراد سیاسی (فارغ از هر نوع گرایش سیاسی ای که داشتند) در طول این ۳۸ سال گذشته وارد شده و چه بسیار افرادی که جانشان را هم، در زیر سایه‌ی عنوان مجرم سیاسی از دست دادند. و پس از این هم از دست خواهند داد، چرا که در نظام های بسته و دیکتاتوری قانونی مصوب می شود که قانون "خوبی" برای حفظ خود سیستم باشد!
این قانون چه چیزی جرم سیاسی تلقی می کند؟
فصل اول
ماده1- هرگاه رفتاری با انگیزه نقد عملکرد حاکمیت یا کسب یا حفظ قدرت، واقع شود بدون آنکه مرتکب، قصد ضربه زدن به اصول و چهارچوب های بنیادین نظام جمهوری اسلامی ایران را داشته باشد، جرم سیاسی محسوب می‌شود.
تبصره- اصول و چهارچوب‌های بنیادین نظام جمهوری اسلامی ایران عبارتند از دین و مذهب رسمی کشور، ابتنای نظام بر ولایت مطلقه فقیه، اسلامیت و جمهوریت
ماده2- جرائم زیر در صورت انطباق با تعریف مقرر در ماده(1) از جمله جرائم سیاسی محسوب می‌شوند:
1- توهین، ایراد افتراء و نشر اکاذیب نسبت به رؤسای سه قوه، رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، معاونان رئیس جمهور، وزرا، نمایندگان مجلس شورای اسلامی و خبرگان رهبری و اعضای شورای نگهبان
2- توهین به رئیس کشور خارجی یا نماینده سیاسی آن
3- جرائم مندرج در قانون فعالیت احزاب، جمعیت‌ها و انجمنهای سیاسی و صنفی و انجمنهای اسلامی یا اقلیت‌های دینی شناخته شده
4- جرائم راجع به تقصیرات مقامات و مأموران دولتی موضوع فصل دهم باب پنجم قانون مجازات اسلامی
5- جرائم مقرر در قوانین انتخابات خبرگان رهبری، ریاست جمهوری، مجلس و شوراهای اسلامی شهر و روستا
تبصره- جرائم موجب حد، قصاص و دیه، جرائم علیه امنیت داخلی یا خارجی، جرائم خشونت‌بار، آدم‌ربایی، قاچاق، شروع به این جرائم و معاونت در آنها، جرائم سیاسی محسوب نمی‌گردند...
بدین ترتیب هرنوع فعالیت سیاسی در نقد یا اصلاح و تغییر حاکمیت و سیستم حکومتی جرم بوده و البته وقتی یک فرد سیاسی زندانی شود این قانون بصورت ویژه! از او حمایت کرده و از جمله این خدمات را به وی ارائه می کند:
1- با مجرمان عادی هم سلول نمی شود!
2- لباس راه راه زندان به او نمی دهند!
3- در دادگاه و زندان به او دستبند نمی زنند!
4- در طول حبس حق ملاقات با بستگانش را دارد!
5- می تواند کتاب ها و نشریات مورد تایید حاکمیت را بخواند و البته شبکه های تلویزیونی رسانه ملی! را هم می تواند ببیند!
بدین ترتیب جرم سیاسی قانون شده است!