این هفته با حقوق بشر در ایران

انتخابات

۱۰ اردیبهشت، دور دوم انتخابات مجلس شورای اسلامی در ایران برگزار شد. در این دور از انتخابات تکلیف ۶۹ کرسی باقیمانده روشن گردید. شمار بالای نامزدهای مستقل که گرایش سیاسی‌شان شفاف و مشخص نیست باعث شده تا هر دو جناح سیاسی اصلی درون نظام خود را پیروز انتخابات معرفی کنند. وضعیت مینو خالقی، نامزد سوم حوزه اصفهان، که پس از پیروزی در دور اول، صلاحیت‌اش توسط شورای نگهبان رد شده بود هنوز مشخص نیست. حسن روحانی در سخنانی پس از برگزاری دور دوم وی را نیز در شمار زنان راه یافته به مجلس حساب کرد. از سوی دیگر، غلام‌علی حداد عادل، از چهره‌های پرنفوذ اصولگرا، پیش و پس از برگزاری دور دوم انتخابات به موارد تخلف انتخاباتی توسط مسئولان دولتی اشاره کرد. به گفته حداد عادل، برخی مقامات دولتی در استان‌ها به نفع نامزدها یا جناح‌های سیاسی خاص نظر می‌دهند که این موضع خلاف بی‌طرفی آنان است. وی به موارد مشخصی از این تخلفات اشاره نکرد. محمد خاتمی، رئیس‌جمهوری اسبق که رسانه‌ها در ایران مجاز به پخش تصویر، صدا یا نظرات‌اش نیستند، طی مطلبی که پیش از انتخابات در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های فارسی خارج از کشور منتشر شد از مردم خواست تا در دور دوم انتخابات نیز مشارکت داشته باشند.

آزادی بیان

۱۴ اردیبهشت، نرگس محمدی، روزنامه‌نگار و فعال حقوق بشری، جایزه قهرمان آزادی اطلاع‌رسانی را دریافت کرد. این جایزه توسط سازمان گزارش‌گران بدون مرز اهداء می‌شود.

اخیرا در رده‌بندی سال ۲۰۱۶ آزادی بیان توسط گزارش‌گران بدون مرز، ایران در رتبه ۱۶۹ از ۱۸۰ کشور جهان قرار گرفت.

حقوق زندانی

۳ اردیبهشت، عبدالکریم لاهیجی، رئیس فدراسیون جامعه‌های حقوق بشر، طی نامه سرگشاده‌ای به زید رعدالحسین، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل خواهان توجه به وضعیت زندانیان عقیدتی-سیاسی در ایران شد. وی در این نامه به مرگ در زندان بر اثر شکنجه و عدم دسترسی زندانیان به مراقبت‌های پزشکی لازم را اشاره کرد.

در همین زمینه احمد شهید، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در زمینه حقوق بشر در ایران در صفحه فیس‌بوک خود خبر از هشدار کارشناسان حقوق بشر سازمان ملل به مقامات ایران داد. این کارشناسان ممانعت ایران از درمان پزشکی زندانیان سیاسی را غیرقابل قبول می‌دانند.

۵ اردیبهشت، غلام‌حسین محسنی اژه‌ای، سخنگوی قوه قضائیه پیرامون وضعیت امید کوکبی، زندانی سیاسی مبتلا به سرطان کلیه گفت که تصمیم‌گیری درباره وضعیت او بستگی به نظر پزشکی قانونی و سازمان زندان‌ها دارد. امید کوکبی دانشجوی ایرانی ساکن آمریکا است که به دلیل عدم همکاری با برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی به ۱۰ سال زندان محکوم شده. اخیرا پزشکان یکی از کلیه‌های کوکبی را از بدن او خارج کردند. طی دو سال گذشته، پزشکان زندان بدون معاینه مناسب تنها به او قرص مسکن داده بودند. وضیت امید کوکبی اعتراض‌های گستردهداخلی و خارجی را بر انگیخته. از جمله فیروز نادری، دانشمندان ایرانی سازمان هوا-فضای آمریکا، ناسا، طی مقاله‌ای به به زنجیر کشیدن کوکبی روی تخت بیمارستان اعتراض کرد.

۹ اردیبهشت، شصت و یک تن از اساتید دانشگاه‌های آمریکا و کانادا نامه سرگشاده‌ای را خطاب به حسن روحانی منتشر کردند. این افراد از رئیس‌جمهوری ایران می‌خواهند که برای نجات زندانیان سیاسی بیمار در ایران مداخله کند.

۱۱ اردیبهشت، نورالدین پیرموذن، فاطمه حقیقت‌جو، احمد سلامتیان، علی اکبر موسوی خوئینی، علی مزروعی و حسن یوسفی اشکوری، نمایندگان سابق مجلس در ایران طی نامه سرگشاده‌ای به علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، از او خواستند به حصر خانگی رهبران جنبش سبز خاتمه داده یا آنان را در دادگاهی علنی محاکمه کند.
حقوق اقلیت‌ها



۱۳ اردیبهشت، ۱۸ واحد صنفی متعلق به بهائیان در شهرهای بابلسر و بهنمیر، فریدون کنار، ساری و رامسر پلمپ شد. دلیل این اقدام تعطیلی این مغازه‌ها به دلیل عید مذهبی بهائیان در ۱۲ اردیبهشت اعلام شده. پیشتر به صاحبان این کسب و کارها توصیه شده بود تا کرکره مغازه‌های‌شان را بالا بکشند یا حداقل چراغ های داخل را روشن نگه دارند تا مغازه‌شان پلمپ نشود.
محاکمات

۵ اردیبهشت، نازک افشار، کارمند سابق سفارت فرانسه در تهران به شش سال حبس محکوم شد. وی که اسفندماه گذشته برای دیدار با مادرش به ایران سفر کرده بود در فرودگاه امام خمینی تهران بازداشت شد. هنوز دلیل بازداشت و اتهام افشار اعلام نشده.

۷ اردیبهشت، چهار روزنامه‌نگار بازداشت شده، آفرین چیت‌ساز، احسان مازندرانی، داود اسدی و احسان صفرزایی در مجموع به ۲۷ سال زندان محکوم شدند. اتهامات این روزنامه‌نگاران شامل اجماع و تبانی علیه امنیت ملی، تبلیغ علیه نظام و ارتباط با دولت‌های بیگانه است. سازمان گزارشگران بدون مرز در واکنش صدور احکام سنگین برای این افراد را محکوم کرد.

۸ اردیبهشت، محمود اسدی، پدر داوود اسدی، یکی از محکوم شدگان در مصاحبه‌ای اعلام کرد که داوود نه روزنامه‌نگار است و نه فعال سیاسی. وی افزود که احتمالا داوود به دلیل فعالیت‌های برادرش، هوشنگ اسدی، روزنامه‌نگار مقیم فرانسه بازداشت و محاکمه شده است.
اعدام

۸ اردیبهشت، شش زندانی در زندان رجائی‌شهر کرج اعدام شدند.