اخباروگزارشات کارگری11اردیبهشت1395
- تجمعات اعتراضی کارگران درآستانه روزجهانی کارگر!
- تجمعات اعتراضی کارگران درآستانه روزجهانی کارگر!
*تجمع اعتراضی کارگران بیکارشده آی.تی.آی شیراز مقابل کارخانه!
*تجمع آتش‌نشانان مشهدی دراعتراض به عدم امنیت شغلی و برای افزایش دستمزد مقابل ساختمان شورای شهر!
- درباره مراسم فرمایشی خانه کارگربه بهانه روزجهانی کارگر!
*ممانعت پلیس امنیت از حضورفعالین مستقل کارگری در مراسم فرمایشی خانه کارگر
*فراخوان سندیکای نقاشان استان البرزدرباره حضور مستقل درمراسم فرمایشی خانه کارگر!
*بازداشت حسین آذر گشب از معلمین و فعالین جمعیت دفاع در تجمع خانه کارگر
*بازداشت فعالین کارگری در شهر سنندج مقابل خانه کارگر
- به مناسبت اول ماه روزهمبستگی جهانی کارگران!
*برگزاری گل گشت خانوادگی کارگری به مناسبت روز جهانی کارگر در کرج
*احضار عباس اندریانی و مظفر صالح نیا به اداره اطلاعات!
*گفتگوي راديو ندا با عثمان اسماعيلي بمناسبت اول ماه مه، روز جهاني كارگر
*نگاهی به ابعاد اقتصادی- اجتماعی دستمزد کارگران
- به مناسبت12اردیبهشت روزمعلم
*قطعنامه فعالین مستقل صنفی فرهنگیان سنندج به مناسبت 12 اردیبهشت ، روز معلم
*بیانیه کانون صنفی معلمان استان قزوین به مناسبت روز معلم
*برگی از تاریخ : اولین اعتراض و تظاهرات دانش آموزان در تاریخ ایران
*نامعادله حقوق آموزگاران در ایران
- درحمایت از فعالین تشکل های کارگری ومعلمی زندانی
*خانواده محمود بهشتی لنگرودی: از روز معلم اعتصاب غذا می کنیم
*کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری:
از خواست بر حق معلمان و کارگران زندانی حمایت کنیم!
*حمایت کارگران جوشکار لوله های گاز خانگی سنندج از خواسته های جعفر عظیم زاده و اسماعیل عبدی
*پیام حمایت جمعی از کارگران بازنشسته صنایع فلزی ایران از خواسته های جعفر عظیم زاده و اسماعیل عبدی
- گزارشات کارگری
*پایان موقتی تجمعات اعتراضی کارگران کارخانه آلومینیوم المهدی بدنبال وعده ها مسئولان دولتی!
*گزارشی ازوضعیت دردناک1200کارگر بخش تخليه و بارگيري مرز رسمي پرويزخان قصرشيرين!
- جان باختن کارگران براثر حوادث کاری در آستانه روزجهانی کارگر
*انفجار تانكر خالی حمل سوخت در اصفهان جان یك کارگرجوشکاررا گرفت
تجمعات اعتراضی کارگران درآستانه روزجهانی کارگر!
*تجمع اعتراضی کارگران بیکارشده آی.تی.آی شیراز مقابل کارخانه!
امروز11اردیبهشت ماه در آستانه روزجهانی کارگر،کارگران آی.تی.آی شیراز دراعتراض به عدم پرداخت حقوق و سنوات پرداخت دست به تجمع مقابل کارخانه زدند.
به گزارش 11اردیبهشت تسنیم ، درآستانه روز جهانی کارگر، پیش از ظهر امروز کارگران کارخانه آی.تی.آی شیراز برای احقاق حقوق خود و پیگیری پرداخت 30 میلیارد تومان حقوق و حق سنوات خود که از سال 85 تاکنون پرداخت نشده است در مقابل این کارخانه تجمع کردند.
یکی ازکارگران این کارخانه، با گلایه از اینکه با وجود پیگیری‌های مداوم کارگران هنوز کاری برای آنها انجام نشده است می‌افزاید: چند نفر از کارگران در بیمارستان بستری هستند و باید برای پیوند کلیه و کبد هزینه بالایی پرداخت کنند اما چون هنوز هیچ اقدامی برای احقاق حقوق آنها نشده است قادر به پرداخت هزینه درمان نیستند.
وی در مورد برگزاری مجدد مزایده اموال کارخانه می‌گوید: روز دوشنبه دوم آذرماه مزایده اموال این کارخانه با دستور مقام قضایی لغو شد اما هنوز اقدامی برای برگزاری مجدد این مزایده انجام نشده است.
از آنجا که کارشناسی‌های انجام شده در زمینه ارزش زمین این کارخانه مربوط به سال‌های 91 و 92 بوده است هیئت مدیره شرکت مخابرات راه دور ایران اعتراض خود را درباره مزایده مذکور اعلام و زمینه ورود دستگاه‌های قانونی و نظارتی در این پرونده را فراهم کردند بنابراین مزایده دوم آذرماه لغو و به زمان دیگر موکول شد.
وی با بیان اینکه مطالبات 1226 کارگر این کارخانه بدون احتساب ضرر و زیان 30 میلیار تومان است و اگر این مطالبات به روز محاسبه شود 3 برابر این میزان است خواستار پرداخت مطالبات کارگران به قیمت روز شد.
کارخانه آی.تی.آی شیراز از جمله کارخانه‌هایی که بعد از واگذاری به بخش خصوصی دچار مشکل شد و از سال 85 مشکلات آن قد علم کرد تا جایی که منجر به تعطیلی کامل این کارخانه شد. برای برطرف شدن مشکلات با استفاده از بازنشستگی پیش از موعد فشار پرسنلی این کارخانه کم شد اما همچنان مشکلات این کارخانه پابرجاست و به گفته کارگران هیچ اقدامی برای رفع آن از سوی مسئولان انجام نمی شود.
در حال حاضر کارخانه در دست ستاد هیئت اجرایی (ستادی که ستاد حمایت از صنایع تشکیل می‌دهد) است. اموال این کارخانه نیز در اختیار بانک ملی و تامین اجتماعی است.
*تجمع آتش‌نشانان مشهدی دراعتراض به عدم امنیت شغلی و برای افزایش دستمزد مقابل ساختمان شورای شهر!
صبح امروز11اردیبهشت ماه، تعدادی از آتش‌نشانان بخش خصوصی در اعتراض به میزان دریافتی و عدم امنیت شغلی خود مقابل ساختمان شورای اسلامی شهر مشهد تجمع کردند.
به گزارش11اردیبهشت ایسنا،امروز تعدادی از آتش‌نشانان بخش خصوصی در اعتراض به میزان دریافتی و عدم امنیت شغلی خود مقابل ساختمان شورای اسلامی شهر مشهد تجمع کردند.
درباره مراسم فرمایشی خانه کارگربه بهانه روزجهانی کارگر!
*ممانعت پلیس امنیت از حضورفعالین مستقل کارگری در مراسم فرمایشی خانه کارگر
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه طی اطلاعیه بتاریخ 11اردیبهشت از جلوگیری پلیس امنیت از حضوراعضایش با پلاکاردهای حاوی شعارهای مستقل وبا آرم این تشکل مستقل کارگری در مراسم فرمایشی خانه کارگر ،خبرداد.
ممانعت پلیس از حضور اعضای سندیکای شرکت واحد در مراسم روز جهانی کارگر
تعدادی از اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد در مراسم روز جهانی کارگر که در خیابان طالقانی برگزار شد با شعارهای مستقل خودشان حضور یافتند و پلاکاردهایی که آرم سندیکا همراه با شعارهای دستمزد عادلانه حق مسلم ماست، کارگر زندانی آزاد باید گردد، سندیکا حق مسلم ماست در آن درج شده بود را همراه با کارگران و دانشجویان حاضر در مراسم روز کارگر در دست گرفتند. دقایقی بعد ماموران پلیس امنیت با یورش به جمعیت پلاکاردها از آنها گرفتند و دو تن از اعضاء سندیکا آقایان سید رسول طالب مقدم و ناصر محرم زاده دستگیر و در ون نیروی انتظامی بازداشت شدند. نامبردگان بعد از اتمام مراسم روز کارگر در خیابان های اطراف آزاد شدند.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران وحومه گردهمایی و اعتراض در روز جهانی کارگر را حق مسلم همه کارگران می داند و برخوردهای پلیسی، امنیتی و قضایی با شرکت کنندگان در مراسم روز جهانی کارگر را محکوم می کند
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
۱۱اردیبهشت ۱۳۹۵
*فراخوان سندیکای نقاشان استان البرزدرباره حضور مستقل درمراسم فرمایشی خانه کارگر!
سندیکای نقاشان استان البرز:
مراسم فرمایشی خانه کارگررا با حضور درآن وطرح شعارها و مطالبات مستقل جنبش کارگری،به ضدش تبدیل نماییم.
فراخوان سندیکای نقاشان استان البرز
در آستانه اول ماه مه، روز جهانی کارگر امسال، «خانه کارگر» به روال سال گذشته نهایتاً پس از کِش و قوس های فراوان و تعیین به اصطلاح «هفته کارگر»، فراخوان به راهپیمایی در روز شنبه، مورخ ۱۱ اردیبهشت ماه ۱۳۹۵ (ساعت ۹ الی ۱۱، از خیابان ابوریحان، جنب خیابان انقلاب) داده است. خانه کارگر، به عنوان یک نهاد عمیقاً ضد کارگری برای مهار جنبش کارگری، پس از قریب به یک دهه، سال گذشته «مجوز» لازم برای این راهپیمایی را دریافت کرد تا این بار نیز با هدایت اعتراضات و نارضایتی کارگران به پشت یک مراسم فرمایشی و تبلیغاتی، «اعتبار» خود را در مقابل کارگران و نهادهایی مانند «سازمان جهانی کار» به نمایش گذارد، و با این برگ برنده، وارد پروژه های ایجاد تشکلات دست ساخت آتی برای کارگران به دنبال توافقات اخیر برود. تجربه مراسم فرمایشی خانه کارگر در سال ۱۳۹۴ نشان داد که در غیاب حضور فعالین کارگری پیشرو، خانه کارگر چه طور می تواند با به دست گرفتن تریبون، بی هیچ دردسری شعارهای ارتجاعی خود را جایگزین مطالبات و خواسته های حقیقی جنبش کارگری کند. این گونه بود که شعارهای تهوع آور و خالی از محتوا علیه کارگران عزیز افغان، در میانه سکوت و بی میلی بسیاری از کارگران جوانِ حاضر در مراسم، غالب می شد و فرصتی برای اعتراض به فقر، بیکاری، تورم، مشکلات روانی ناشی از این معضلات و هزاران بیماری سرمایه داری باقی نمی گذاشت. در حالی که تجربه درخشان مراسم اول ماه مه سال ۸۶ در استادیوم شیرودی، که زنده یاد شاهرخ زمانی نیز از سازماندهان آن بود، نشان داد که حضور سازمان یافته و متشکل فعالین کارگری مستقل حول مطالبات مشخص، چگونه می تواند با اتکا به خشم و پتانسیل اعتراضی کارگران، به سادگی یک مراسم فرمایشی را به ضد خود تبدیل کند. در آستانه اول ماه مه امسال، در شرایطی که توازن قوا اجاره برگزاری یک مراسم مستقل و تأثیرگذار را از فعالین جنبش کارگری سلب می کند، ما پیشنهاد می کنیم که فعالین کارگری، در میان کارگرانی که «خانه کارگر» به عنوان ابزار تبلیغاتی خود گرد می آورد، حضور پیدا کنند و با طرح شعارها و مطالبات مستقل جنبش کارگری اجازه ندهند این نهاد ارتجاعی برنامه خود را پیش ببرد: آزادی بی قید و شرط فعالین کارگری زندانی، تشکل مستقل کارگری، افزایش حداقل دستمزد با حضور نمایندگان منتخب کارگران، رفع تبعیض علیه کارگران مهاجر، و غیره. تنها با اتحاد عمل میان طیف وسیع فعالین جنبش کارگری و چنین حضور سازمان یافته و هدفمندی است که می توان ضمن دخالتگری، ماهیت نهادهایی مانند خانه کارگر را پیش روی کارگران افشا و بدیل مستقلی را ارائه کرد. ما کارگران، بیکاران، زنان، دانشجویان و تمامی اقشار تحت ستم را فرامی خوانیم، تا در این روز با حضور مستقل خود مطالبات واقعی خود را فریاد بزنند.
زنده باد اول ماه مه، روز همبستگی بین المللی کارگران
سندیکای نقاشان استان البرز
۱۰ اردیبهشت
*بازداشت حسین آذر گشب از معلمین و فعالین جمعیت دفاع در تجمع خانه کارگر
مطلع شدیم آقای حسین آذر گشب از معلمین و فعالین جمعیت دفاع صبح امروز هنگام حضور در راهپیمائی به مناسبت روز جهانی کارگر در مقابل ساختمان خانه کارگر توسط نیروهای امنیتی دستگیر و به زندان اوین منتقل شده است. از وضعیت این عضو جمعیت دفاع خبر جدیدی در دست نیست و به محض دریافت باطلاع شما دوستان خواهیم رساند
منبع کانال تلگرام جمعیت دفاع
11 اردیبهشت 95
برگرفته ازسایت اتحادیه آزاد کارگران ایران
*بازداشت فعالین کارگری در شهر سنندج مقابل خانه کارگر
از سوی مأمورین امنیتی شهر سنندج ۵ تن از فعالین کارگری مقابل خانه کارگر بازداشت و به مکان نامعلومی انتقال داده شدند.
به گزارش11اردیبهشت جمعیت حقوق بشر کوردستان، امروز یازده ارديبهشت سال ۱۳۹۵ در پي اعلام خانه كارگر سنندج براي برگزاري مراسم دولتي راهپيمايي روز جهاني كارگر، از ساعت ۹ صبح جمع كثيري از كارگران و فعالين كارگري شهر سنندج به‌قصد دخالت گری در اين مراسم و اعلام مطالبات و شعارهاي مستقل خودشان در مقابل خانه كارگر سنندج در زير پل مردوخ تجمع نمودند كه با حضور جمع زيادي از نيروهاي پليس و مأمورین امنيتي مواجه می‌شوند.
مأمورین امنيتي در پي افزايش جمعيت، به كارگران حاضر يورش برده و چندین نفر از آنان به اسامي «لطف اله احمدي، نادر رضا قلي ، حسين حسن‌آبادی، یدالله صمدی و زاهد مرادی» دستگير می‌شوند.
گفته شده است، کارگران بازداشت شده بیشتر از اسامی مذکور می باشند.ولی تا کنون خبری از بازداشت احتمالی اشخاصی دیگر نرسیده است.
لازم به ذكر است كه هیچ‌یک از عوامل خانه كارگر در اين تجمع حضور نداشته و فقط كارگران و فعالين كارگري در مقابل خانه كارگر حضورداشتند.
به مناسبت اول ماه روزهمبستگی جهانی کارگران!
*برگزاری گل گشت خانوادگی کارگری به مناسبت روز جهانی کارگر در کرج
بر طبق سنت هر ساله مراسم گلگشت خانوادگی به مناسبت روز جهانی کارگر (اول ماه مه) توسط گروههای کوهنوردی کارخانجات استان البرز و تهران برگزار می گردد. بر این اساس در آخرین جلسه اداره کار و رفاه اجتماعی با مسئولین گروه های کوهنوردی کارگری کارخانجات قرار بر این شد که مراسم گل گشت خانوادگی در روز جمعه 10 اردیبهشت با میزبانی کارخانه قالبهای بزرگ صنعتی سایپا در کرج اجرا شود. اما در روز چهارشنبه دو نفر از مسئولین کوهنوردی کارگران البرز از طریق ستاد خبری (اطلاعات) دعوت می شوند و به آنها می گویند که برنامه گل گشت خانوادگی نبایستی اجرا شود، و متعاقباً در روز پنج شنبه (9 اردیبهشت) از اداره کار به کارخانجات رسما اعلام می شود که برنامه نبایستی اجرا گردد (مطابق نامه 3404 که تصویر آن به پیوست می باشد).
علیرغم تلاش برای عدم برگزاری این گل گشت، این مراسم در اطراف کرج توسط تعدادی از کارگران و خانواده هایشان برگزار شد. در این مراسم ابتدا تاریخچه ای از روز جهانی کارگر توسط یکی از کارگران خوانده شد. سپس یکی دیگر از کارگران گزارشی از آمارهای موسسات جهانی در رابطه با تمرکز بیش از نیمی ثروت های دنیا در بین 60 نفر از سرمایه داران در سال 2016 و همچنین آمار آن در سال های گذشته ارائه کرد. سپس یکی دیگر از کارگران در رابطه با مسائل محیط زیست سخنان کوتاهی ایراد کرد. همچنین یکی از کارگران گزارشی از وضعیت کارگران بازنشسته و شرایط زندگیشان به حاضرین ارائه کرد. در فواصل مختلف بین برنامه حاضرین با خواندن ترانه و سرود و دکلمه و اجرای موسیقی فضایی دوستانه و صمیمی بر برنامه حاکم کردند. همچنین در انتها کارگران ضمن گذراندن یک روز در طبیعت با خانواده هایشان و صرف ناهار، در گروههای چند نفره به بحث و گفتگو در رابطه با مسائل جنبش کارگری پرداختند. در این مراسم حدود 100 نفر حضور داشتند.
10 اردیبهشت 1395
برگرفته از سایت اتحادیه آزاد کارگران ایران
*احضار عباس اندریانی و مظفر صالح نیا به اداره اطلاعات!
بر اساس گزارش رسيده ، روز پنج شنبه 9/2/1395 عباس اندریانی فعال کارگری و عضو کمیته هماهنگی و مظفر صالح نیا فعال کارگری به اداره حفاظت اطلاعات نیروی انتظامی شهر سنندج احضار شدند.
مامورين حفاظت اطلاعات به این فعال کارگری گفته اند كه این فعالین کارگری نبايد هيچ اقدامي در راستاي برگزاري روز جهاني کارگر (اول ماه مه) انجام دهند و همچنين نبايد در هیچ یک از مراسم های روز جهاني كارگر شركت نمایند .
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری، برگزاری آزادانه مراسم اول ماه مه، روز جهانی کارگر را از حقوق اولیه و مسلم همه کارگران می داند و احضار و تحت فشار قرار دادن کارگران و فعالین کارگری ، برای جلوگیری از شرکت در این گونه مراسم و بزرگداشت ها را محکوم می کند.
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
10 اردیبهشت 1395
*گفتگوي راديو ندا با عثمان اسماعيلي بمناسبت اول ماه مه، روز جهاني كارگر
عثمان اسماعيلي، كارگر ساختماني كه زير حكم است، در گفتگو با راديو ندا با درخواست برگزاري مراسم اول ماه مه، روز جهاني كارگر، در ميادين شهرها و در دل مردم، گفت : '' براي پايان دادن به سيه روزي و بدبختي و ناعدالتي، ما كارگران غير از مبارزه هيچ راه ديگري نداريم.'
گوش کنید: http://www.radioneda.de/2016/04/29/Osman_Es160428.mp3
*نگاهی به ابعاد اقتصادی- اجتماعی دستمزد کارگران
خسرو صادقی بروجنی، روزنامه نگار و پژوهشگر مسائل کارگران در یادداشت پیش رو می کوشد به واکاوی ابعاد غیر اقتصادی عقب ماندگی دستمزد و تاثیرات درازمدت آن بپردازد.
«خسرو صادقی بروجنی»، روزنامه نگار و پژوهشگر مسائل کارگران در یادداشت پیش رو عقب ماندگی مزدی کارگران را از جنبه های مختلف بررسی کرده و می کوشد اثرات این معضل را در افق های غیر اقتصادی واکاوی نماید:
روز جهانی کارگر فرصتی است که می‌توان در مورد وضعیت کارگران و مطالبات آنها از دولت و کارفرمایان صحبت کرد. هر سال شاهد هستیم که از نیمه سال بحث‌های مربوط به تعیین حداقل دستمزد شروع می‌شود و نمایندگان کارگری و اقتصاددانان مستقل نتیجه محاسبات و پژوهش‌های خود را اعلام می‌کنند.
وضعیت اقتصادی ایران با رکود تورمی روبرو است و بخش عمده‌ای از رکود آن در نتیجه نبود تقاضای موثر و در ارتباط مستقیم با کاهش قدرت خرید بیش از نیمی از جامعه یعنی خانوارهای کارگری است.
یکی دیگر از اثرات منفی پایین دستمزد کارگران، حق بیمه‌های پایین و در نتیجه آن بحران مالی صندوق‌های بازنشستگی است که از آن به عنوان یکی از سه بحران عمده کشور در سال جاری نام برده شده می‌شود.
با این وجود استدلال‌های مستدل مبنی بر تأثیر مثبت افزایش دستمزد در اقتصاد کشور، امسال نیز همانند سال‌های گذشته اتفاق خاصی در تعیین دستمزد کارگران نیفتاد و بر خلاف ماده ۴۱ قانون کار که بر تورم و سبد معیشت کارگران تأکید دارد، فقط بر اساس نرخ تورم و بدون توجه به عقب ماندگی‌های گذشته دستمزد از تورم، حداقل دستمزدی به میزان ۵۷ درصد پایین‌تر از خط فقر اعلامی تعیین شد.
اما وقتی در مورد دستمزد کارگران بحث می‌شود ذکر چند نکته ضروری است تا به اهمیت موضوع بیشتر پی ببریم.
۱۳ میلیون کارگر رسمی تحت پوشش بیمه وجود دارد که با توجه به کارگران غیر رسمی فاقد هرگونه قرارداد و بیمه و همچنین بعد خانوار در ایران، می‌توان بیش از ۵۰ درصد از جمعیت کشور را جزو خانواده‌های کارگری محسوب کرد که هر روز شاهد افزایش شکاف میان دستمزد و هزینه‌های زندگی خود هستند.
در این زمینه نگاهی به آمارهای موجود بیان کننده شکاف مذکور است؛ مرکز آمار ایران سال گذشته متوسط هزینه‌های خانوار شهری را ۳۸ میلیون تومان اعلام کرد، در حالی که متوسط دریافتی امسال مشمولان قانون کار در بهترین حالت رقمی بین ۱۸ میلیون و ۹۰۰ تا ۲۱ میلیون تومان خواهد بود.
به عبارت دیگر بر اساس آمارهای دولتی ارائه شده توسط مراکز رسمی، در بهترین حالت ممکن سالانه یک شکاف ۱۶ میلیون تومانی میان درآمد خانوار کارگری و سطح متوسط جامعه وجود دارد.
از سوی دیگر بر اساس محاسبات انجام شده، قدرت خرید جامعه دستمزد بگیر اعم از شاغل یا بازنشسته در سال‌های ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۲، ۱۸۷درصد کاهش یافته است و با توجه به روندهای فعلی انتظار می‌رود این میزان افزایش بیابد.
به بیان دیگر تعیین حداقل دستمزدی پایین‌تر از خط فقر رسمی به معنای تهدید معیشت بخش اعظمی از پیکره جامعه است که مجبورند بیش از پیش کار کنند تا سطح معیشتی آنها ثابت بماند.
برای پی بردن به آثار منفی سرکوب دستمزد‌ها لازم است بیش از پیش به ابعاد اجتماعی مسئله نیز پردازیم چرا که «ریشه آسیب‌های اجتماعی، اقتصادی است» و دور از ذهن نیست که پیگیری سیاست مزدی مذکور به افزایش آسیب‌های اجتماعی بینجامد.
افزایش شکاف دستمزد- معشیت کارگران وقتی با نبود تشکل‌های مستقل کارگری و فقدان همبستگی اجتماعی لازم میان کارگران به عنوان یک طبقه دارای منافع مشترک همراه شود می‌تواند آثار جبران ناپذیری را برای جامعه داشته باشد که چه بسا صرف هزینه برای مقابله و کاهش آنها در بلند مدت، برای دولت پرهزینه‌تر از اثر افزایش دستمزد است.
از جمله می‌توان به رشد انواع آسیب‌های اجتماعی مانند افزایش فقر و نابرابری، درگیریهای خانوادگی، اعتیاد، افزایش تعداد کودکان کار و بازمانده از تحصیل، چندشغله شدن کارگران، کاهش مصرف و در نتیجه کاهش کیفیت زندگی کارگران و افزایش انحرافات اخلاقی اشاره کرد.
بررسی دکتر جواد صالحی استاد اقتصاد دانشگاه ویرجینیاتک آمریکا نشان می‌دهد در ۲ سال اخیر مصرف سرانه خانوار در مناطق روستایی و شهری (به جز تهران) به ترتیب 13.8 درصد و 5.4 درصد کاهش یافته است. در تهران مصرف سرانه 8/5 درصد افزایش یافته است. قابل پیش بینی است که بررسی مذکور اگر در تهران و با مقایسه مناطق مختلف آن انجام شود نتایج جالب تری به دست می‌آید که حاکی از وجود یک نابرابری منطقه‌ای درون شهر تهران است.
نتایج یک پژوهش دانشگاهی در این زمینه که ۳۲ شاخص در قالب چهار عامل اقتصادی، کالبدی-فضایی، اجتماعی و فرهنگی- تفریحی را مورد سنجش و بررسی قرار داده نشان می‌دهد: توزیع و پراکندگی امکانات شهری و خدمات رفاهی در سطح پایتخت به شکل نابرابر و نامتناسب بوده و عدم تعادل و تفاوت معنادار بین توسعه فیزیکی پایتخت و توسعه رفاهی منطقه‌ای در این شهر به شکل آشکار دیده می‌شود. بر اساس این مطالعه فقط ۲۳ درصد از جمعیت تهران ساکن ۵ منطقه توسعه یافته شهر هستند.
در خوش بینانه‌ترین پیش بینی، فشار معیشتی ناشی از پایین بودن دستمزد‌ها اگر منجر به رشد آسیب‌های اجتماعی نشود باعث می‌شود فرد کارگر بیشتر کار کند تا بتواند درآمد بیشتری را کسب کند.
علی رغم تبلیغات شهرداری تهران و نصب بیلبوردهایی به مناسبت هفته کارگر با عناوینی چون «استراحت ممنوع! وقت کار است» و «پاشو وقته کاره، آفت موفقیت تنبلی است» که بر کار بیشتر در سال «اقتصاد مقاومتی؛ اقدام و عمل» تأکید دارند، به گفته دبیرکل کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران ایران، هم اکنون ۶۰ درصد از کارگران دو شغله هستند.
و با وجود اینکه اینکه ۶۰ درصد از کارگران دو شغله هستند طبق پژوهش صورت گرفته توسط «حسن طائی»؛ مشاور وزیر کار، سهم 10.5 میلیون نیروی کار دستمزد بگیر و 7.5 میلیون کارگران مستقل طی سال‌های ۱۳۸۰ تا ۱۳۹۰ از ۵۲ درصد به ۴۵ درصد کاهش یافته است در حالی که میانگین جهانی این سهم ۶۰ درصد است.
کار بیشتر کارگران در قالب دوشغله بودن یا اضافه کاری برای جبران عقب ماندگی‌های دستمزدی، و دریافت کمتر از ارزش افزوده کشور، موجب کاهش اوقات فراغت آنها، خستگی مفرط جسمی و روحی و کاهش کیفیت زندگی انسانی آنها می‌شود و از آنجایی که طبق گفته‌های مقامات وزارت بهداشت، مولفه‌های اجتماعی سلامت بیش از ۷۰ درصد مشکلات سلامت را تشکیل می‌دهند، می‌توان پیش بینی کرد که حجم بالایی از هزینه‌های دولت در حوزه سلامت شهروندان ناشی از پایین بودن دستمزد بیش نیمی از جمعیت کشور است.
تولید ملی هر کشور همانند یک کیک ملی است که هر کدام از اقشار و طبقات جامعه سهمی در تولید و مصرف آن دارند. وقتی این کیک ملی ثابت است و رشد قابل توجهی ندارد، و از سویی وقتی گفته می‌شود قدرت خرید بخشی از جامعه ۱۸۷ درصد کاهش یافته است، معنای این سخن «دود شدن و به هوا رفتن» قدرت خرید این بخش از جامعه نیست، بلکه معنای درست این عبارت جابجایی منابع و نابرابری گسترده در توزیع منابع به اقشار مختلف است.
به عبارت دیگر در همان زمان که کشور با رکود اقتصادی شدید روبرو است و به همین بهانه دستمزد‌ها در سطح معینی حفظ می‌شود و قدرت خرید کارگران کاهش می‌یابد، شاهد ثروت‌های کلان و افسانه‌ای هستیم که «پیج بچه پولدار‌ها» و «پورشه‌های چند میلیاردی» و «جت‌های اختصاصی‌ثروتمندان در مهرآباد» فقط نوک قله کوه یخیِ نابرابری است که گه‌گاه در رسانه‌ها منتشر می‌شود.
در این زمینه رجوع به آمار و پژوهش‌های صورت گرفته بیان کننده وضعیتی است که نشان می‌دهد با وجود ادعاهای مختلف مبنی بر وضعیت نامناسب اقتصادی و تأکید بر همدلی و همزبانی همه اقشار برای بهبود آن، همان گونه که توزیع منابع عادلانه صورت نمی‌گیرد، توزیع سود در بخش‌های مختلف نیز کاملاً نابرابر و بازتولید کننده یک ساختار غیرمولد و رانتی است.
برای نمونه، در دوره سال‌های ۷۴ تا ۹۴، حجم نقدینگی در کشور حدود ۱۱۰ برابر شده است، در حالی که رشد تورم (CBI) بر مبنای شاخص‌های مصرف‌کننده در همین دوره، ۲۶ برابر شده و رشد GDP حقیقی در این دوره کمتر از دو برابر بوده است.
از سوی دیگر شاخصی به نام «شاخص درآمد حاصل از تورم» و بررسی این شاخص در ایران طی سال‌های ۱۳۶۸ تا ۱۳۹۱ نشان می‌دهد درآمد ناشی از تورم در فعالیت‌های بانکی ۲۰ هزار درصد (۲۰۰ برابر) زیاد شده است. افزایش این درآمد برای بخش مسکن ۱۳۷۰۰ درصد (۱۳۷ برابر)، برای بخش کشاورزی ۷ هزار درصد (۷۰ برابر) و برای بخش صنعت ۶ هزار درصد (۶۰ برابر) است.
آمار فوق به معنای افزایش نقدینگی و سودهای هنگفت در بخش‌های غیرمولد اقتصاد است و نکته قابل توجه، وقوع این تحول در همان زمانی است که گفته می‌شود کشور با رکود اقتصادی روبرو است، بنگاه‌های اقتصادی سودآوری ندارند و بنابراین افزایش ناچیز دستمزد کارگران موجب افزایش نقدینگی، تورم، بیکاری و رکود می‌شود.
بنابراین در بررسی «مسئله دستمزد» باید نوع نگاه کلان تری را در نظر بگیریم و صرفاً به عنوان هزینه‌های دولت و بخش خصوصی به آن نگاه نشود. دستمزد کارگران به عنوان درآمد بخش عمده‌ای ازجمعیت کشور، هم می‌تواند موجب افزایش تقاضای موثر و مانع رکود اقتصاد شود و هم از آثار جانبی آن کم شدن انواع آسیب‌های اجتماعی و پایین آمدن هزینه‌های دولت در این زمینه است. طبیعی است در این زمینه رویکرد اقتصاد سیاسی و اینکه چه طبقات و لایه‌های اجتماعی از چه وضعیت اقتصادی سود می‌برند می‌تواند راهگشا باشد.
منبع:ایلنا-11اردیبهشت
به مناسبت12اردیبهشت روزمعلم
*قطعنامه فعالین مستقل صنفی فرهنگیان سنندج به مناسبت 12 اردیبهشت ، روز معلم
به نام خداوند جان و خرد
دوازدهم اردیبهشت هر سال به مناسبت شهادت شهید مطهری در کشور روز معلم و از 12 تا 19 اردیبهشت از طرف دولت هفته معلم نام گذاری شده است .
این در حالی است که سال هاست معلمین این سرزمین در تنگنا قرار داشته و اوضاع معیشتی مناسبی ندارند . و با اینکه خط فقر در جامعه بیش از سه و نیم میلیون تومان است معلمان همچنان دستمزدشان خیلی پایین تر از خط فقر بوده و وعده وعید های دولت و مجلس در تمامی ادوار هیچگاه جامه عمل نپوشیده و فقط در حد شانتاژ خبری و خودنمایی رسانه ای باقی مانده است .
همچنین بار امنیتی حاکم بر معلمان و فعالین صنفی در پی احضار ها و تهدید ها و گرفتن تعهدات کتبی از آنان و در پاره ای از مواقع زندان و تبعید آنان همچنان ادامه داشته و سیاست دولت و نظام در قبال معلمان زحمتکش و دلسوز نه در شأن معلمان بوده و نه نشانه هایی از بهبود را در خود دارد . از سویی دیگر دولت با عدم تمکین به قانون اساسی و فرار از اصل 30 این قانون ، با پولی کردن مدارس و فشار بر دانش آموزان و اولیای آنان ، بر تعداد ترک تحصیل ها و کودکان کار در جامعه افزوده و همچنان بر طبل این سیاست نادرست می کوبد . همچنین با عدم تمدید پروانه کانون ها و انجمن های صنفی و عدم صدور مجوز برای ثبت تشکل ها و اتحادیه های صنفی جدید فرهنگیان عملا وعده های خود را مبنی بر حمایت از تشکل های صنفی فراموش کرده و وقَعی هم به آنها نمی نهد .
مدارس تخریبی ، اجاره ای ، کپری و… همچنان در کشور فراوان بوده و هر روز شاهد اتفاقات ناگوار جدیدی در این نوع مدارس می باشیم . و دولت و مسئولین هیچ چاره اساسی برای آنها نمی اندیشند .
هر ساله آموزش و پرورش دچار کسری بودجه بوده و در پرداخت معوقات و مطالبات فرهنگیان ، عمدی و غیر عمدی سهل انگاری می نماید و هیچ گاه برای آن تدبیری درست اندیشیده نمی شود .
بر این اساس ما فرهنگیان و فعالین مستقل صنفی معلمان استان کردستان شهرستان سنندج این سیاست های نادرست و نسبتا مغرضانه را محکوم کرده و پیگیری موارد ذیل را از دولت و مسئولین به جد خواستاریم .
1-افزایش حقوق و مزایای فرهنگیان به بالاتر از خط فقر
2- تجهیز و نوسازی مدارس بطوری که معلمان و دانش آموزان در مدارس احساس امنیت کنند . نه اینکه هر لحظه منتظر حادثه ای ناگوار باشند .
3- برقراری عدالت آموزشی در مناطق حاشیه و رسیدگی بیشتر به اوضاع دانش آموزان این مناطق
4- برقراری بیمه تکمیلی مناسب و پایین آوردن هزینه های درمان برای فرهنگیان و خانواده های آنان
5- برداشتن فضای امنیتی از روی دوش معلمان و فعالین صنفی و قطع ارعاب ، تهدید و احضار فعالین صنفی فرهنگیان
6- برقراری دادگاه علنی با حضور هیئت منصفه برای فعالین صنفی معلمان و آزادی بی قید و شرط آنان از زندان در صورتی که فعالیت آنان از مدار صنفی خارج نشده است.
7- پرداخت کامل و یکجای پاداش پایان خدمت بازنشستگان زحمتکش فرهنگی به محض اتمام سنوات خدمت و زحمت ها و مشقات فراوانی که در این راه کشیده اند .
8- پرداخت حق الزحمه اضافه کاری و تصحیح اوراق امتحانی فرهنگیان بطور کامل ، بدون شانتاژ خبری و فرا فکنی رسانه ای
9- رسیدگی به وضعیت معلمان حق التدریس و مربیان پیش دبستانی و نیروهای خرید خدمت در آموزش و پرورش
10- تمکین به اصل 30 قانون اساسی و تحصیل رایگان کودکان و نوجوانان و جوانان کشور
11- تمدید مجوز کانون های صنفی و صدور مجوز فعالیت برای تشکل های صنفی مستقل جدید فرهنگیان
12- برقراری حق مسکن و وام های کم بهره و بلند مدت همانند سایر کارکنان دولت
معلمان و فعالین مستقل صنفی فرهنگیان سنندج – استان کردستان
*بیانیه کانون صنفی معلمان استان قزوین به مناسبت روز معلم
به نام خدا
امسال در شرایطی وارد روز معلم می شویم که رخوت و ناامیدی از شرایط فرهنگی ،اجتماعی و اقتصادی فرهنگیان می رود که دوباره به چالشی جدید منتهی شود؛ از این رو همه درخواست فعالان صنفی فرهنگیان بر این است که تصمیم گیرندگان کشور با درک درست شرایط، تدابیری اتخاذ کنند که این گسل بین فرهنگ و جامعه بیش از پیش عمیق تر نشود.
اگر در دوران دولت احمدی نژاد، فعالان صنفی فرهنگی، در سکون و سکوت اجباری، هرکدام به گوشه ای خزیده بودند ، با روی کارآمدن «دولت تدبیر و امید» و زمزمه ی تدوین منشور حقوق شهروندی، خونی تازه به رگ هایشان تزریق شد.
فرهنگیان دست بر زانو گذاشتند تا کمر خمیده خود را دوباره راست کنند؛ درحالی که همکارانشان هنوز، برای احقاق حقوق آن ها، دربند بودند و بسیاری از هم صنف هایشان، حکم قضایی داشتند.
با این همه، امیدوار به «تدبیر»، صبوری پیشه کردند تا مطالبات صنفی را به صورت مسالمت آمیز پیگیری کنند.
فرهنگیان از یک سو شاهد بودند رئیس جمهور، اعتراض های صنفی را حق آن ها عنوان می کرد و از سوی دیگر، تجمعات آن ها به احضار و تهدیدهای حراستی تبدیل می شد.
آنگاه که خواستند،صدایشان را به «خانه ملت» برسانند؛پاسخی جز تهدید و ضرب و شتم دریافت نکردند. سکوت نمایندگان مجلس هم، زخم هایشان را عمیق تر کرد تا اینکه حکم های فعالان صنفی هم اجرا شد.
مگر مطالبات فرهنگیان چیست که در آستانه گرامیداشت مقام معلّم، با گذشت حدود نیم قرن از به خاک و خون کشیدن دکتر «خانعلی» برای احقاق حقوق صنفی، هنوز به آن دست نیافته اند؟جز اینکه :
– فعالیت صنفی آن ها بنابرقانون به رسمیت شناخته شود و امنیتی تلقی نگردد.
– سنگ هایی که مانع از تشکیل رسمی کانون صنفی فرهنگیان می گردد، برداشته شود.
– به خواسته های«محمود بهشتی»، سخنگوی کانون صنفی فرهنگیان ایران برای انجام یک محاکمه برمبنای اصل 168 قانون اساسی با حضور هیأت منصفه در محاکم دادگستری توجه شود تا برای سومین بار دست به اعتصاب غذا نزند.
– محدودیت های «اسماعیل عبدی» دبیرکل کانون صنفی برداشته شود تا ناچار به جرگه اعتصابیون نپیوندد.
_«علی اکبر باغانی» تنها به جرم احقاق حقوق صنفی علاوه بر تحمل یک سال حبس در بدترین شرایط و در کنار زندانیان محکوم به اعدام و جرایم سنگین مواد مخدر، اکنون تبعید را تحمل نکند.
– «محمد رضا نیک نژاد» و «مهدی بهلولی» برای قلم زدن و نوشتن دردها، هریک به پنج سال حبس در دادگاه بدوی محکوم نشوند.
– قانون مدیریت خدمات کشوری و نظام هماهنگ پرداخت حقوق که از مطالبات فرهنگیان است به صورت واقعی اجرایی شود.
آن هم درحالی که زمزمه هایی از مستثنا کردن برخی دستگاه‌های اجرایی شنیده می شود که عملاً از دامنه شمول این قانون خارج می شوند تا همچنان فرهنگیان ،طعم تلخ تبعیض را در پرداخت حقوق بچشند.
– صندوق‌های ذخیره فرهنگیان به معنای واقعی تامین کننده رفاه فرهنگیان باشد و اطلاع رسانی شفاف را در دستور کار قرار دهد.
– روند خصوصی سازی مدارس که به تبعیض در آموزش و محرومیت از تحصیل را دردانش آموزان تقویت می کند، متوقف شود .
– تحول نظام آموزشی به صورت کارشناسی و برنامه ریزی شده و به دور از شتابزدگی تدوین شود و به طریقی سامان یابد که خرد محوری، خلاقیت و آموزش حقوق شهروندی در راستای تحقق توسعه پایدار شکوفا شود .
– در گزینش معلمان، صلاحیت آموزشی و علمی سنجیده شود، نه سلیقه های شخصی.
– در شرایط معلمان حق التدریس بازنگری شود که با کمترین دستمزد کار می کنند و دراین بین همان دستمزد حداقلی هم پرداخت نمی‌شود.
– از وعده و وعیدهای توخالی که رسانه ی ملی بر روی آن مانور می دهد و تنها روح رنجور فرهنگیان را آزرده تر می کند، دست برداشته شود.
– نگاه غیرمنصفانه «مصرفی» بودن آموزش و پرورش تغییر یابد و اگر به توسعه همه جانبه کشور اعتقادی وجود دارد با تخصیص بودجه کافی در راه اعتلای ایران گام برداشته شود.
*تجمع آتش‌نشانان مشهدی دراعتراض به عدم امنیت شغلی و برای افزایش دستمزد مقابل ساختمان شورای شهر!
- درباره مراسم فرمایشی خانه کارگربه بهانه روزجهانی کارگر!
*ممانعت پلیس امنیت از حضورفعالین مستقل کارگری در مراسم فرمایشی خانه کارگر
*فراخوان سندیکای نقاشان استان البرزدرباره حضور مستقل درمراسم فرمایشی خانه کارگر!
*بازداشت حسین آذر گشب از معلمین و فعالین جمعیت دفاع در تجمع خانه کارگر
*بازداشت فعالین کارگری در شهر سنندج مقابل خانه کارگر
- به مناسبت اول ماه روزهمبستگی جهانی کارگران!
*برگزاری گل گشت خانوادگی کارگری به مناسبت روز جهانی کارگر در کرج
*احضار عباس اندریانی و مظفر صالح نیا به اداره اطلاعات!
*گفتگوي راديو ندا با عثمان اسماعيلي بمناسبت اول ماه مه، روز جهاني كارگر
*نگاهی به ابعاد اقتصادی- اجتماعی دستمزد کارگران
- به مناسبت12اردیبهشت روزمعلم
*قطعنامه فعالین مستقل صنفی فرهنگیان سنندج به مناسبت 12 اردیبهشت ، روز معلم
*بیانیه کانون صنفی معلمان استان قزوین به مناسبت روز معلم
*برگی از تاریخ : اولین اعتراض و تظاهرات دانش آموزان در تاریخ ایران
*نامعادله حقوق آموزگاران در ایران
- درحمایت از فعالین تشکل های کارگری ومعلمی زندانی
*خانواده محمود بهشتی لنگرودی: از روز معلم اعتصاب غذا می کنیم
*کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری:
از خواست بر حق معلمان و کارگران زندانی حمایت کنیم!
*حمایت کارگران جوشکار لوله های گاز خانگی سنندج از خواسته های جعفر عظیم زاده و اسماعیل عبدی
*پیام حمایت جمعی از کارگران بازنشسته صنایع فلزی ایران از خواسته های جعفر عظیم زاده و اسماعیل عبدی
- گزارشات کارگری
*پایان موقتی تجمعات اعتراضی کارگران کارخانه آلومینیوم المهدی بدنبال وعده ها مسئولان دولتی!
*گزارشی ازوضعیت دردناک1200کارگر بخش تخليه و بارگيري مرز رسمي پرويزخان قصرشيرين!
- جان باختن کارگران براثر حوادث کاری در آستانه روزجهانی کارگر
*انفجار تانكر خالی حمل سوخت در اصفهان جان یك کارگرجوشکاررا گرفت
تجمعات اعتراضی کارگران درآستانه روزجهانی کارگر!
*تجمع اعتراضی کارگران بیکارشده آی.تی.آی شیراز مقابل کارخانه!
امروز11اردیبهشت ماه در آستانه روزجهانی کارگر،کارگران آی.تی.آی شیراز دراعتراض به عدم پرداخت حقوق و سنوات پرداخت دست به تجمع مقابل کارخانه زدند.
به گزارش 11اردیبهشت تسنیم ، درآستانه روز جهانی کارگر، پیش از ظهر امروز کارگران کارخانه آی.تی.آی شیراز برای احقاق حقوق خود و پیگیری پرداخت 30 میلیارد تومان حقوق و حق سنوات خود که از سال 85 تاکنون پرداخت نشده است در مقابل این کارخانه تجمع کردند.
یکی ازکارگران این کارخانه، با گلایه از اینکه با وجود پیگیری‌های مداوم کارگران هنوز کاری برای آنها انجام نشده است می‌افزاید: چند نفر از کارگران در بیمارستان بستری هستند و باید برای پیوند کلیه و کبد هزینه بالایی پرداخت کنند اما چون هنوز هیچ اقدامی برای احقاق حقوق آنها نشده است قادر به پرداخت هزینه درمان نیستند.
وی در مورد برگزاری مجدد مزایده اموال کارخانه می‌گوید: روز دوشنبه دوم آذرماه مزایده اموال این کارخانه با دستور مقام قضایی لغو شد اما هنوز اقدامی برای برگزاری مجدد این مزایده انجام نشده است.
از آنجا که کارشناسی‌های انجام شده در زمینه ارزش زمین این کارخانه مربوط به سال‌های 91 و 92 بوده است هیئت مدیره شرکت مخابرات راه دور ایران اعتراض خود را درباره مزایده مذکور اعلام و زمینه ورود دستگاه‌های قانونی و نظارتی در این پرونده را فراهم کردند بنابراین مزایده دوم آذرماه لغو و به زمان دیگر موکول شد.
وی با بیان اینکه مطالبات 1226 کارگر این کارخانه بدون احتساب ضرر و زیان 30 میلیار تومان است و اگر این مطالبات به روز محاسبه شود 3 برابر این میزان است خواستار پرداخت مطالبات کارگران به قیمت روز شد.
کارخانه آی.تی.آی شیراز از جمله کارخانه‌هایی که بعد از واگذاری به بخش خصوصی دچار مشکل شد و از سال 85 مشکلات آن قد علم کرد تا جایی که منجر به تعطیلی کامل این کارخانه شد. برای برطرف شدن مشکلات با استفاده از بازنشستگی پیش از موعد فشار پرسنلی این کارخانه کم شد اما همچنان مشکلات این کارخانه پابرجاست و به گفته کارگران هیچ اقدامی برای رفع آن از سوی مسئولان انجام نمی شود.
در حال حاضر کارخانه در دست ستاد هیئت اجرایی (ستادی که ستاد حمایت از صنایع تشکیل می‌دهد) است. اموال این کارخانه نیز در اختیار بانک ملی و تامین اجتماعی است.
*تجمع آتش‌نشانان مشهدی دراعتراض به عدم امنیت شغلی و برای افزایش دستمزد مقابل ساختمان شورای شهر!
صبح امروز11اردیبهشت ماه، تعدادی از آتش‌نشانان بخش خصوصی در اعتراض به میزان دریافتی و عدم امنیت شغلی خود مقابل ساختمان شورای اسلامی شهر مشهد تجمع کردند.
به گزارش11اردیبهشت ایسنا،امروز تعدادی از آتش‌نشانان بخش خصوصی در اعتراض به میزان دریافتی و عدم امنیت شغلی خود مقابل ساختمان شورای اسلامی شهر مشهد تجمع کردند.
درباره مراسم فرمایشی خانه کارگربه بهانه روزجهانی کارگر!
*ممانعت پلیس امنیت از حضورفعالین مستقل کارگری در مراسم فرمایشی خانه کارگر
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه طی اطلاعیه بتاریخ 11اردیبهشت از جلوگیری پلیس امنیت از حضوراعضایش با پلاکاردهای حاوی شعارهای مستقل وبا آرم این تشکل مستقل کارگری در مراسم فرمایشی خانه کارگر ،خبرداد.
ممانعت پلیس از حضور اعضای سندیکای شرکت واحد در مراسم روز جهانی کارگر
تعدادی از اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد در مراسم روز جهانی کارگر که در خیابان طالقانی برگزار شد با شعارهای مستقل خودشان حضور یافتند و پلاکاردهایی که آرم سندیکا همراه با شعارهای دستمزد عادلانه حق مسلم ماست، کارگر زندانی آزاد باید گردد، سندیکا حق مسلم ماست در آن درج شده بود را همراه با کارگران و دانشجویان حاضر در مراسم روز کارگر در دست گرفتند. دقایقی بعد ماموران پلیس امنیت با یورش به جمعیت پلاکاردها از آنها گرفتند و دو تن از اعضاء سندیکا آقایان سید رسول طالب مقدم و ناصر محرم زاده دستگیر و در ون نیروی انتظامی بازداشت شدند. نامبردگان بعد از اتمام مراسم روز کارگر در خیابان های اطراف آزاد شدند.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران وحومه گردهمایی و اعتراض در روز جهانی کارگر را حق مسلم همه کارگران می داند و برخوردهای پلیسی، امنیتی و قضایی با شرکت کنندگان در مراسم روز جهانی کارگر را محکوم می کند
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
۱۱اردیبهشت ۱۳۹۵
*فراخوان سندیکای نقاشان استان البرزدرباره حضور مستقل درمراسم فرمایشی خانه کارگر!
سندیکای نقاشان استان البرز:
مراسم فرمایشی خانه کارگررا با حضور درآن وطرح شعارها و مطالبات مستقل جنبش کارگری،به ضدش تبدیل نماییم.
فراخوان سندیکای نقاشان استان البرز
در آستانه اول ماه مه، روز جهانی کارگر امسال، «خانه کارگر» به روال سال گذشته نهایتاً پس از کِش و قوس های فراوان و تعیین به اصطلاح «هفته کارگر»، فراخوان به راهپیمایی در روز شنبه، مورخ ۱۱ اردیبهشت ماه ۱۳۹۵ (ساعت ۹ الی ۱۱، از خیابان ابوریحان، جنب خیابان انقلاب) داده است. خانه کارگر، به عنوان یک نهاد عمیقاً ضد کارگری برای مهار جنبش کارگری، پس از قریب به یک دهه، سال گذشته «مجوز» لازم برای این راهپیمایی را دریافت کرد تا این بار نیز با هدایت اعتراضات و نارضایتی کارگران به پشت یک مراسم فرمایشی و تبلیغاتی، «اعتبار» خود را در مقابل کارگران و نهادهایی مانند «سازمان جهانی کار» به نمایش گذارد، و با این برگ برنده، وارد پروژه های ایجاد تشکلات دست ساخت آتی برای کارگران به دنبال توافقات اخیر برود. تجربه مراسم فرمایشی خانه کارگر در سال ۱۳۹۴ نشان داد که در غیاب حضور فعالین کارگری پیشرو، خانه کارگر چه طور می تواند با به دست گرفتن تریبون، بی هیچ دردسری شعارهای ارتجاعی خود را جایگزین مطالبات و خواسته های حقیقی جنبش کارگری کند. این گونه بود که شعارهای تهوع آور و خالی از محتوا علیه کارگران عزیز افغان، در میانه سکوت و بی میلی بسیاری از کارگران جوانِ حاضر در مراسم، غالب می شد و فرصتی برای اعتراض به فقر، بیکاری، تورم، مشکلات روانی ناشی از این معضلات و هزاران بیماری سرمایه داری باقی نمی گذاشت. در حالی که تجربه درخشان مراسم اول ماه مه سال ۸۶ در استادیوم شیرودی، که زنده یاد شاهرخ زمانی نیز از سازماندهان آن بود، نشان داد که حضور سازمان یافته و متشکل فعالین کارگری مستقل حول مطالبات مشخص، چگونه می تواند با اتکا به خشم و پتانسیل اعتراضی کارگران، به سادگی یک مراسم فرمایشی را به ضد خود تبدیل کند. در آستانه اول ماه مه امسال، در شرایطی که توازن قوا اجاره برگزاری یک مراسم مستقل و تأثیرگذار را از فعالین جنبش کارگری سلب می کند، ما پیشنهاد می کنیم که فعالین کارگری، در میان کارگرانی که «خانه کارگر» به عنوان ابزار تبلیغاتی خود گرد می آورد، حضور پیدا کنند و با طرح شعارها و مطالبات مستقل جنبش کارگری اجازه ندهند این نهاد ارتجاعی برنامه خود را پیش ببرد: آزادی بی قید و شرط فعالین کارگری زندانی، تشکل مستقل کارگری، افزایش حداقل دستمزد با حضور نمایندگان منتخب کارگران، رفع تبعیض علیه کارگران مهاجر، و غیره. تنها با اتحاد عمل میان طیف وسیع فعالین جنبش کارگری و چنین حضور سازمان یافته و هدفمندی است که می توان ضمن دخالتگری، ماهیت نهادهایی مانند خانه کارگر را پیش روی کارگران افشا و بدیل مستقلی را ارائه کرد. ما کارگران، بیکاران، زنان، دانشجویان و تمامی اقشار تحت ستم را فرامی خوانیم، تا در این روز با حضور مستقل خود مطالبات واقعی خود را فریاد بزنند.
زنده باد اول ماه مه، روز همبستگی بین المللی کارگران
سندیکای نقاشان استان البرز
۱۰ اردیبهشت
*بازداشت حسین آذر گشب از معلمین و فعالین جمعیت دفاع در تجمع خانه کارگر
مطلع شدیم آقای حسین آذر گشب از معلمین و فعالین جمعیت دفاع صبح امروز هنگام حضور در راهپیمائی به مناسبت روز جهانی کارگر در مقابل ساختمان خانه کارگر توسط نیروهای امنیتی دستگیر و به زندان اوین منتقل شده است. از وضعیت این عضو جمعیت دفاع خبر جدیدی در دست نیست و به محض دریافت باطلاع شما دوستان خواهیم رساند
منبع کانال تلگرام جمعیت دفاع
11 اردیبهشت 95
برگرفته ازسایت اتحادیه آزاد کارگران ایران
*بازداشت فعالین کارگری در شهر سنندج مقابل خانه کارگر
از سوی مأمورین امنیتی شهر سنندج ۵ تن از فعالین کارگری مقابل خانه کارگر بازداشت و به مکان نامعلومی انتقال داده شدند.
به گزارش11اردیبهشت جمعیت حقوق بشر کوردستان، امروز یازده ارديبهشت سال ۱۳۹۵ در پي اعلام خانه كارگر سنندج براي برگزاري مراسم دولتي راهپيمايي روز جهاني كارگر، از ساعت ۹ صبح جمع كثيري از كارگران و فعالين كارگري شهر سنندج به‌قصد دخالت گری در اين مراسم و اعلام مطالبات و شعارهاي مستقل خودشان در مقابل خانه كارگر سنندج در زير پل مردوخ تجمع نمودند كه با حضور جمع زيادي از نيروهاي پليس و مأمورین امنيتي مواجه می‌شوند.
مأمورین امنيتي در پي افزايش جمعيت، به كارگران حاضر يورش برده و چندین نفر از آنان به اسامي «لطف اله احمدي، نادر رضا قلي ، حسين حسن‌آبادی، یدالله صمدی و زاهد مرادی» دستگير می‌شوند.
گفته شده است، کارگران بازداشت شده بیشتر از اسامی مذکور می باشند.ولی تا کنون خبری از بازداشت احتمالی اشخاصی دیگر نرسیده است.
لازم به ذكر است كه هیچ‌یک از عوامل خانه كارگر در اين تجمع حضور نداشته و فقط كارگران و فعالين كارگري در مقابل خانه كارگر حضورداشتند.
به مناسبت اول ماه روزهمبستگی جهانی کارگران!
*برگزاری گل گشت خانوادگی کارگری به مناسبت روز جهانی کارگر در کرج
بر طبق سنت هر ساله مراسم گلگشت خانوادگی به مناسبت روز جهانی کارگر (اول ماه مه) توسط گروههای کوهنوردی کارخانجات استان البرز و تهران برگزار می گردد. بر این اساس در آخرین جلسه اداره کار و رفاه اجتماعی با مسئولین گروه های کوهنوردی کارگری کارخانجات قرار بر این شد که مراسم گل گشت خانوادگی در روز جمعه 10 اردیبهشت با میزبانی کارخانه قالبهای بزرگ صنعتی سایپا در کرج اجرا شود. اما در روز چهارشنبه دو نفر از مسئولین کوهنوردی کارگران البرز از طریق ستاد خبری (اطلاعات) دعوت می شوند و به آنها می گویند که برنامه گل گشت خانوادگی نبایستی اجرا شود، و متعاقباً در روز پنج شنبه (9 اردیبهشت) از اداره کار به کارخانجات رسما اعلام می شود که برنامه نبایستی اجرا گردد (مطابق نامه 3404 که تصویر آن به پیوست می باشد).
علیرغم تلاش برای عدم برگزاری این گل گشت، این مراسم در اطراف کرج توسط تعدادی از کارگران و خانواده هایشان برگزار شد. در این مراسم ابتدا تاریخچه ای از روز جهانی کارگر توسط یکی از کارگران خوانده شد. سپس یکی دیگر از کارگران گزارشی از آمارهای موسسات جهانی در رابطه با تمرکز بیش از نیمی ثروت های دنیا در بین 60 نفر از سرمایه داران در سال 2016 و همچنین آمار آن در سال های گذشته ارائه کرد. سپس یکی دیگر از کارگران در رابطه با مسائل محیط زیست سخنان کوتاهی ایراد کرد. همچنین یکی از کارگران گزارشی از وضعیت کارگران بازنشسته و شرایط زندگیشان به حاضرین ارائه کرد. در فواصل مختلف بین برنامه حاضرین با خواندن ترانه و سرود و دکلمه و اجرای موسیقی فضایی دوستانه و صمیمی بر برنامه حاکم کردند. همچنین در انتها کارگران ضمن گذراندن یک روز در طبیعت با خانواده هایشان و صرف ناهار، در گروههای چند نفره به بحث و گفتگو در رابطه با مسائل جنبش کارگری پرداختند. در این مراسم حدود 100 نفر حضور داشتند.
10 اردیبهشت 1395
برگرفته از سایت اتحادیه آزاد کارگران ایران
*احضار عباس اندریانی و مظفر صالح نیا به اداره اطلاعات!
بر اساس گزارش رسيده ، روز پنج شنبه 9/2/1395 عباس اندریانی فعال کارگری و عضو کمیته هماهنگی و مظفر صالح نیا فعال کارگری به اداره حفاظت اطلاعات نیروی انتظامی شهر سنندج احضار شدند.
مامورين حفاظت اطلاعات به این فعال کارگری گفته اند كه این فعالین کارگری نبايد هيچ اقدامي در راستاي برگزاري روز جهاني کارگر (اول ماه مه) انجام دهند و همچنين نبايد در هیچ یک از مراسم های روز جهاني كارگر شركت نمایند .
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری، برگزاری آزادانه مراسم اول ماه مه، روز جهانی کارگر را از حقوق اولیه و مسلم همه کارگران می داند و احضار و تحت فشار قرار دادن کارگران و فعالین کارگری ، برای جلوگیری از شرکت در این گونه مراسم و بزرگداشت ها را محکوم می کند.
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
10 اردیبهشت 1395
*گفتگوي راديو ندا با عثمان اسماعيلي بمناسبت اول ماه مه، روز جهاني كارگر
عثمان اسماعيلي، كارگر ساختماني كه زير حكم است، در گفتگو با راديو ندا با درخواست برگزاري مراسم اول ماه مه، روز جهاني كارگر، در ميادين شهرها و در دل مردم، گفت : '' براي پايان دادن به سيه روزي و بدبختي و ناعدالتي، ما كارگران غير از مبارزه هيچ راه ديگري نداريم.'
گوش کنید: http://www.radioneda.de/2016/04/29/Osman_Es160428.mp3
*نگاهی به ابعاد اقتصادی- اجتماعی دستمزد کارگران
خسرو صادقی بروجنی، روزنامه نگار و پژوهشگر مسائل کارگران در یادداشت پیش رو می کوشد به واکاوی ابعاد غیر اقتصادی عقب ماندگی دستمزد و تاثیرات درازمدت آن بپردازد.
«خسرو صادقی بروجنی»، روزنامه نگار و پژوهشگر مسائل کارگران در یادداشت پیش رو عقب ماندگی مزدی کارگران را از جنبه های مختلف بررسی کرده و می کوشد اثرات این معضل را در افق های غیر اقتصادی واکاوی نماید:
روز جهانی کارگر فرصتی است که می‌توان در مورد وضعیت کارگران و مطالبات آنها از دولت و کارفرمایان صحبت کرد. هر سال شاهد هستیم که از نیمه سال بحث‌های مربوط به تعیین حداقل دستمزد شروع می‌شود و نمایندگان کارگری و اقتصاددانان مستقل نتیجه محاسبات و پژوهش‌های خود را اعلام می‌کنند.
وضعیت اقتصادی ایران با رکود تورمی روبرو است و بخش عمده‌ای از رکود آن در نتیجه نبود تقاضای موثر و در ارتباط مستقیم با کاهش قدرت خرید بیش از نیمی از جامعه یعنی خانوارهای کارگری است.
یکی دیگر از اثرات منفی پایین دستمزد کارگران، حق بیمه‌های پایین و در نتیجه آن بحران مالی صندوق‌های بازنشستگی است که از آن به عنوان یکی از سه بحران عمده کشور در سال جاری نام برده شده می‌شود.
با این وجود استدلال‌های مستدل مبنی بر تأثیر مثبت افزایش دستمزد در اقتصاد کشور، امسال نیز همانند سال‌های گذشته اتفاق خاصی در تعیین دستمزد کارگران نیفتاد و بر خلاف ماده ۴۱ قانون کار که بر تورم و سبد معیشت کارگران تأکید دارد، فقط بر اساس نرخ تورم و بدون توجه به عقب ماندگی‌های گذشته دستمزد از تورم، حداقل دستمزدی به میزان ۵۷ درصد پایین‌تر از خط فقر اعلامی تعیین شد.
اما وقتی در مورد دستمزد کارگران بحث می‌شود ذکر چند نکته ضروری است تا به اهمیت موضوع بیشتر پی ببریم.
۱۳ میلیون کارگر رسمی تحت پوشش بیمه وجود دارد که با توجه به کارگران غیر رسمی فاقد هرگونه قرارداد و بیمه و همچنین بعد خانوار در ایران، می‌توان بیش از ۵۰ درصد از جمعیت کشور را جزو خانواده‌های کارگری محسوب کرد که هر روز شاهد افزایش شکاف میان دستمزد و هزینه‌های زندگی خود هستند.
در این زمینه نگاهی به آمارهای موجود بیان کننده شکاف مذکور است؛ مرکز آمار ایران سال گذشته متوسط هزینه‌های خانوار شهری را ۳۸ میلیون تومان اعلام کرد، در حالی که متوسط دریافتی امسال مشمولان قانون کار در بهترین حالت رقمی بین ۱۸ میلیون و ۹۰۰ تا ۲۱ میلیون تومان خواهد بود.
به عبارت دیگر بر اساس آمارهای دولتی ارائه شده توسط مراکز رسمی، در بهترین حالت ممکن سالانه یک شکاف ۱۶ میلیون تومانی میان درآمد خانوار کارگری و سطح متوسط جامعه وجود دارد.
از سوی دیگر بر اساس محاسبات انجام شده، قدرت خرید جامعه دستمزد بگیر اعم از شاغل یا بازنشسته در سال‌های ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۲، ۱۸۷درصد کاهش یافته است و با توجه به روندهای فعلی انتظار می‌رود این میزان افزایش بیابد.
به بیان دیگر تعیین حداقل دستمزدی پایین‌تر از خط فقر رسمی به معنای تهدید معیشت بخش اعظمی از پیکره جامعه است که مجبورند بیش از پیش کار کنند تا سطح معیشتی آنها ثابت بماند.
برای پی بردن به آثار منفی سرکوب دستمزد‌ها لازم است بیش از پیش به ابعاد اجتماعی مسئله نیز پردازیم چرا که «ریشه آسیب‌های اجتماعی، اقتصادی است» و دور از ذهن نیست که پیگیری سیاست مزدی مذکور به افزایش آسیب‌های اجتماعی بینجامد.
افزایش شکاف دستمزد- معشیت کارگران وقتی با نبود تشکل‌های مستقل کارگری و فقدان همبستگی اجتماعی لازم میان کارگران به عنوان یک طبقه دارای منافع مشترک همراه شود می‌تواند آثار جبران ناپذیری را برای جامعه داشته باشد که چه بسا صرف هزینه برای مقابله و کاهش آنها در بلند مدت، برای دولت پرهزینه‌تر از اثر افزایش دستمزد است.
از جمله می‌توان به رشد انواع آسیب‌های اجتماعی مانند افزایش فقر و نابرابری، درگیریهای خانوادگی، اعتیاد، افزایش تعداد کودکان کار و بازمانده از تحصیل، چندشغله شدن کارگران، کاهش مصرف و در نتیجه کاهش کیفیت زندگی کارگران و افزایش انحرافات اخلاقی اشاره کرد.
بررسی دکتر جواد صالحی استاد اقتصاد دانشگاه ویرجینیاتک آمریکا نشان می‌دهد در ۲ سال اخیر مصرف سرانه خانوار در مناطق روستایی و شهری (به جز تهران) به ترتیب 13.8 درصد و 5.4 درصد کاهش یافته است. در تهران مصرف سرانه 8/5 درصد افزایش یافته است. قابل پیش بینی است که بررسی مذکور اگر در تهران و با مقایسه مناطق مختلف آن انجام شود نتایج جالب تری به دست می‌آید که حاکی از وجود یک نابرابری منطقه‌ای درون شهر تهران است.
نتایج یک پژوهش دانشگاهی در این زمینه که ۳۲ شاخص در قالب چهار عامل اقتصادی، کالبدی-فضایی، اجتماعی و فرهنگی- تفریحی را مورد سنجش و بررسی قرار داده نشان می‌دهد: توزیع و پراکندگی امکانات شهری و خدمات رفاهی در سطح پایتخت به شکل نابرابر و نامتناسب بوده و عدم تعادل و تفاوت معنادار بین توسعه فیزیکی پایتخت و توسعه رفاهی منطقه‌ای در این شهر به شکل آشکار دیده می‌شود. بر اساس این مطالعه فقط ۲۳ درصد از جمعیت تهران ساکن ۵ منطقه توسعه یافته شهر هستند.
در خوش بینانه‌ترین پیش بینی، فشار معیشتی ناشی از پایین بودن دستمزد‌ها اگر منجر به رشد آسیب‌های اجتماعی نشود باعث می‌شود فرد کارگر بیشتر کار کند تا بتواند درآمد بیشتری را کسب کند.
علی رغم تبلیغات شهرداری تهران و نصب بیلبوردهایی به مناسبت هفته کارگر با عناوینی چون «استراحت ممنوع! وقت کار است» و «پاشو وقته کاره، آفت موفقیت تنبلی است» که بر کار بیشتر در سال «اقتصاد مقاومتی؛ اقدام و عمل» تأکید دارند، به گفته دبیرکل کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران ایران، هم اکنون ۶۰ درصد از کارگران دو شغله هستند.
و با وجود اینکه اینکه ۶۰ درصد از کارگران دو شغله هستند طبق پژوهش صورت گرفته توسط «حسن طائی»؛ مشاور وزیر کار، سهم 10.5 میلیون نیروی کار دستمزد بگیر و 7.5 میلیون کارگران مستقل طی سال‌های ۱۳۸۰ تا ۱۳۹۰ از ۵۲ درصد به ۴۵ درصد کاهش یافته است در حالی که میانگین جهانی این سهم ۶۰ درصد است.
کار بیشتر کارگران در قالب دوشغله بودن یا اضافه کاری برای جبران عقب ماندگی‌های دستمزدی، و دریافت کمتر از ارزش افزوده کشور، موجب کاهش اوقات فراغت آنها، خستگی مفرط جسمی و روحی و کاهش کیفیت زندگی انسانی آنها می‌شود و از آنجایی که طبق گفته‌های مقامات وزارت بهداشت، مولفه‌های اجتماعی سلامت بیش از ۷۰ درصد مشکلات سلامت را تشکیل می‌دهند، می‌توان پیش بینی کرد که حجم بالایی از هزینه‌های دولت در حوزه سلامت شهروندان ناشی از پایین بودن دستمزد بیش نیمی از جمعیت کشور است.
تولید ملی هر کشور همانند یک کیک ملی است که هر کدام از اقشار و طبقات جامعه سهمی در تولید و مصرف آن دارند. وقتی این کیک ملی ثابت است و رشد قابل توجهی ندارد، و از سویی وقتی گفته می‌شود قدرت خرید بخشی از جامعه ۱۸۷ درصد کاهش یافته است، معنای این سخن «دود شدن و به هوا رفتن» قدرت خرید این بخش از جامعه نیست، بلکه معنای درست این عبارت جابجایی منابع و نابرابری گسترده در توزیع منابع به اقشار مختلف است.
به عبارت دیگر در همان زمان که کشور با رکود اقتصادی شدید روبرو است و به همین بهانه دستمزد‌ها در سطح معینی حفظ می‌شود و قدرت خرید کارگران کاهش می‌یابد، شاهد ثروت‌های کلان و افسانه‌ای هستیم که «پیج بچه پولدار‌ها» و «پورشه‌های چند میلیاردی» و «جت‌های اختصاصی‌ثروتمندان در مهرآباد» فقط نوک قله کوه یخیِ نابرابری است که گه‌گاه در رسانه‌ها منتشر می‌شود.
در این زمینه رجوع به آمار و پژوهش‌های صورت گرفته بیان کننده وضعیتی است که نشان می‌دهد با وجود ادعاهای مختلف مبنی بر وضعیت نامناسب اقتصادی و تأکید بر همدلی و همزبانی همه اقشار برای بهبود آن، همان گونه که توزیع منابع عادلانه صورت نمی‌گیرد، توزیع سود در بخش‌های مختلف نیز کاملاً نابرابر و بازتولید کننده یک ساختار غیرمولد و رانتی است.
برای نمونه، در دوره سال‌های ۷۴ تا ۹۴، حجم نقدینگی در کشور حدود ۱۱۰ برابر شده است، در حالی که رشد تورم (CBI) بر مبنای شاخص‌های مصرف‌کننده در همین دوره، ۲۶ برابر شده و رشد GDP حقیقی در این دوره کمتر از دو برابر بوده است.
از سوی دیگر شاخصی به نام «شاخص درآمد حاصل از تورم» و بررسی این شاخص در ایران طی سال‌های ۱۳۶۸ تا ۱۳۹۱ نشان می‌دهد درآمد ناشی از تورم در فعالیت‌های بانکی ۲۰ هزار درصد (۲۰۰ برابر) زیاد شده است. افزایش این درآمد برای بخش مسکن ۱۳۷۰۰ درصد (۱۳۷ برابر)، برای بخش کشاورزی ۷ هزار درصد (۷۰ برابر) و برای بخش صنعت ۶ هزار درصد (۶۰ برابر) است.
آمار فوق به معنای افزایش نقدینگی و سودهای هنگفت در بخش‌های غیرمولد اقتصاد است و نکته قابل توجه، وقوع این تحول در همان زمانی است که گفته می‌شود کشور با رکود اقتصادی روبرو است، بنگاه‌های اقتصادی سودآوری ندارند و بنابراین افزایش ناچیز دستمزد کارگران موجب افزایش نقدینگی، تورم، بیکاری و رکود می‌شود.
بنابراین در بررسی «مسئله دستمزد» باید نوع نگاه کلان تری را در نظر بگیریم و صرفاً به عنوان هزینه‌های دولت و بخش خصوصی به آن نگاه نشود. دستمزد کارگران به عنوان درآمد بخش عمده‌ای ازجمعیت کشور، هم می‌تواند موجب افزایش تقاضای موثر و مانع رکود اقتصاد شود و هم از آثار جانبی آن کم شدن انواع آسیب‌های اجتماعی و پایین آمدن هزینه‌های دولت در این زمینه است. طبیعی است در این زمینه رویکرد اقتصاد سیاسی و اینکه چه طبقات و لایه‌های اجتماعی از چه وضعیت اقتصادی سود می‌برند می‌تواند راهگشا باشد.
منبع:ایلنا-11اردیبهشت
به مناسبت12اردیبهشت روزمعلم
*قطعنامه فعالین مستقل صنفی فرهنگیان سنندج به مناسبت 12 اردیبهشت ، روز معلم
به نام خداوند جان و خرد
دوازدهم اردیبهشت هر سال به مناسبت شهادت شهید مطهری در کشور روز معلم و از 12 تا 19 اردیبهشت از طرف دولت هفته معلم نام گذاری شده است .
این در حالی است که سال هاست معلمین این سرزمین در تنگنا قرار داشته و اوضاع معیشتی مناسبی ندارند . و با اینکه خط فقر در جامعه بیش از سه و نیم میلیون تومان است معلمان همچنان دستمزدشان خیلی پایین تر از خط فقر بوده و وعده وعید های دولت و مجلس در تمامی ادوار هیچگاه جامه عمل نپوشیده و فقط در حد شانتاژ خبری و خودنمایی رسانه ای باقی مانده است .
همچنین بار امنیتی حاکم بر معلمان و فعالین صنفی در پی احضار ها و تهدید ها و گرفتن تعهدات کتبی از آنان و در پاره ای از مواقع زندان و تبعید آنان همچنان ادامه داشته و سیاست دولت و نظام در قبال معلمان زحمتکش و دلسوز نه در شأن معلمان بوده و نه نشانه هایی از بهبود را در خود دارد . از سویی دیگر دولت با عدم تمکین به قانون اساسی و فرار از اصل 30 این قانون ، با پولی کردن مدارس و فشار بر دانش آموزان و اولیای آنان ، بر تعداد ترک تحصیل ها و کودکان کار در جامعه افزوده و همچنان بر طبل این سیاست نادرست می کوبد . همچنین با عدم تمدید پروانه کانون ها و انجمن های صنفی و عدم صدور مجوز برای ثبت تشکل ها و اتحادیه های صنفی جدید فرهنگیان عملا وعده های خود را مبنی بر حمایت از تشکل های صنفی فراموش کرده و وقَعی هم به آنها نمی نهد .
مدارس تخریبی ، اجاره ای ، کپری و… همچنان در کشور فراوان بوده و هر روز شاهد اتفاقات ناگوار جدیدی در این نوع مدارس می باشیم . و دولت و مسئولین هیچ چاره اساسی برای آنها نمی اندیشند .
هر ساله آموزش و پرورش دچار کسری بودجه بوده و در پرداخت معوقات و مطالبات فرهنگیان ، عمدی و غیر عمدی سهل انگاری می نماید و هیچ گاه برای آن تدبیری درست اندیشیده نمی شود .
بر این اساس ما فرهنگیان و فعالین مستقل صنفی معلمان استان کردستان شهرستان سنندج این سیاست های نادرست و نسبتا مغرضانه را محکوم کرده و پیگیری موارد ذیل را از دولت و مسئولین به جد خواستاریم .
1-افزایش حقوق و مزایای فرهنگیان به بالاتر از خط فقر
2- تجهیز و نوسازی مدارس بطوری که معلمان و دانش آموزان در مدارس احساس امنیت کنند . نه اینکه هر لحظه منتظر حادثه ای ناگوار باشند .
3- برقراری عدالت آموزشی در مناطق حاشیه و رسیدگی بیشتر به اوضاع دانش آموزان این مناطق
4- برقراری بیمه تکمیلی مناسب و پایین آوردن هزینه های درمان برای فرهنگیان و خانواده های آنان
5- برداشتن فضای امنیتی از روی دوش معلمان و فعالین صنفی و قطع ارعاب ، تهدید و احضار فعالین صنفی فرهنگیان
6- برقراری دادگاه علنی با حضور هیئت منصفه برای فعالین صنفی معلمان و آزادی بی قید و شرط آنان از زندان در صورتی که فعالیت آنان از مدار صنفی خارج نشده است.
7- پرداخت کامل و یکجای پاداش پایان خدمت بازنشستگان زحمتکش فرهنگی به محض اتمام سنوات خدمت و زحمت ها و مشقات فراوانی که در این راه کشیده اند .
8- پرداخت حق الزحمه اضافه کاری و تصحیح اوراق امتحانی فرهنگیان بطور کامل ، بدون شانتاژ خبری و فرا فکنی رسانه ای
9- رسیدگی به وضعیت معلمان حق التدریس و مربیان پیش دبستانی و نیروهای خرید خدمت در آموزش و پرورش
10- تمکین به اصل 30 قانون اساسی و تحصیل رایگان کودکان و نوجوانان و جوانان کشور
11- تمدید مجوز کانون های صنفی و صدور مجوز فعالیت برای تشکل های صنفی مستقل جدید فرهنگیان
12- برقراری حق مسکن و وام های کم بهره و بلند مدت همانند سایر کارکنان دولت
معلمان و فعالین مستقل صنفی فرهنگیان سنندج – استان کردستان
*بیانیه کانون صنفی معلمان استان قزوین به مناسبت روز معلم
به نام خدا
امسال در شرایطی وارد روز معلم می شویم که رخوت و ناامیدی از شرایط فرهنگی ،اجتماعی و اقتصادی فرهنگیان می رود که دوباره به چالشی جدید منتهی شود؛ از این رو همه درخواست فعالان صنفی فرهنگیان بر این است که تصمیم گیرندگان کشور با درک درست شرایط، تدابیری اتخاذ کنند که این گسل بین فرهنگ و جامعه بیش از پیش عمیق تر نشود.
اگر در دوران دولت احمدی نژاد، فعالان صنفی فرهنگی، در سکون و سکوت اجباری، هرکدام به گوشه ای خزیده بودند ، با روی کارآمدن «دولت تدبیر و امید» و زمزمه ی تدوین منشور حقوق شهروندی، خونی تازه به رگ هایشان تزریق شد.
فرهنگیان دست بر زانو گذاشتند تا کمر خمیده خود را دوباره راست کنند؛ درحالی که همکارانشان هنوز، برای احقاق حقوق آن ها، دربند بودند و بسیاری از هم صنف هایشان، حکم قضایی داشتند.
با این همه، امیدوار به «تدبیر»، صبوری پیشه کردند تا مطالبات صنفی را به صورت مسالمت آمیز پیگیری کنند.
فرهنگیان از یک سو شاهد بودند رئیس جمهور، اعتراض های صنفی را حق آن ها عنوان می کرد و از سوی دیگر، تجمعات آن ها به احضار و تهدیدهای حراستی تبدیل می شد.
آنگاه که خواستند،صدایشان را به «خانه ملت» برسانند؛پاسخی جز تهدید و ضرب و شتم دریافت نکردند. سکوت نمایندگان مجلس هم، زخم هایشان را عمیق تر کرد تا اینکه حکم های فعالان صنفی هم اجرا شد.
مگر مطالبات فرهنگیان چیست که در آستانه گرامیداشت مقام معلّم، با گذشت حدود نیم قرن از به خاک و خون کشیدن دکتر «خانعلی» برای احقاق حقوق صنفی، هنوز به آن دست نیافته اند؟جز اینکه :
– فعالیت صنفی آن ها بنابرقانون به رسمیت شناخته شود و امنیتی تلقی نگردد.
– سنگ هایی که مانع از تشکیل رسمی کانون صنفی فرهنگیان می گردد، برداشته شود.
– به خواسته های«محمود بهشتی»، سخنگوی کانون صنفی فرهنگیان ایران برای انجام یک محاکمه برمبنای اصل 168 قانون اساسی با حضور هیأت منصفه در محاکم دادگستری توجه شود تا برای سومین بار دست به اعتصاب غذا نزند.
– محدودیت های «اسماعیل عبدی» دبیرکل کانون صنفی برداشته شود تا ناچار به جرگه اعتصابیون نپیوندد.
_«علی اکبر باغانی» تنها به جرم احقاق حقوق صنفی علاوه بر تحمل یک سال حبس در بدترین شرایط و در کنار زندانیان محکوم به اعدام و جرایم سنگین مواد مخدر، اکنون تبعید را تحمل نکند.
– «محمد رضا نیک نژاد» و «مهدی بهلولی» برای قلم زدن و نوشتن دردها، هریک به پنج سال حبس در دادگاه بدوی محکوم نشوند.
– قانون مدیریت خدمات کشوری و نظام هماهنگ پرداخت حقوق که از مطالبات فرهنگیان است به صورت واقعی اجرایی شود.
آن هم درحالی که زمزمه هایی از مستثنا کردن برخی دستگاه‌های اجرایی شنیده می شود که عملاً از دامنه شمول این قانون خارج می شوند تا همچنان فرهنگیان ،طعم تلخ تبعیض را در پرداخت حقوق بچشند.
– صندوق‌های ذخیره فرهنگیان به معنای واقعی تامین کننده رفاه فرهنگیان باشد و اطلاع رسانی شفاف را در دستور کار قرار دهد.
– روند خصوصی سازی مدارس که به تبعیض در آموزش و محرومیت از تحصیل را دردانش آموزان تقویت می کند، متوقف شود .
– تحول نظام آموزشی به صورت کارشناسی و برنامه ریزی شده و به دور از شتابزدگی تدوین شود و به طریقی سامان یابد که خرد محوری، خلاقیت و آموزش حقوق شهروندی در راستای تحقق توسعه پایدار شکوفا شود .
– در گزینش معلمان، صلاحیت آموزشی و علمی سنجیده شود، نه سلیقه های شخصی.
– در شرایط معلمان حق التدریس بازنگری شود که با کمترین دستمزد کار می کنند و دراین بین همان دستمزد حداقلی هم پرداخت نمی‌شود.
– از وعده و وعیدهای توخالی که رسانه ی ملی بر روی آن مانور می دهد و تنها روح رنجور فرهنگیان را آزرده تر می کند، دست برداشته شود.
– نگاه غیرمنصفانه «مصرفی» بودن آموزش و پرورش تغییر یابد و اگر به توسعه همه جانبه کشور اعتقادی وجود دارد با تخصیص بودجه کافی در راه اعتلای ایران گام برداشته شود.