از زمانی که حکومت جمهوری اسلامی تشکیل شد، با تکیه بر سرکوب همه انسان های دمو کراسی خواه ونیروهای دموکراتیک ،جامعه را با یک خلا فکری روبرو کرد .در پی نبودن نیروهای سیاسی واجتماعی مترقی ،دموکراسی خواه ولیبرال ، حکومت مسیر غارت اموال وسرمایه های ملی را پیمود .پس از سی وهفت سال که از عمر حکومت می گذرد، ما یاران جنبش همبستگی ستم دیده گان دادخواه ، از طیف های مختلف فکری واندیشه ای وایدئولوزیک از راه های مختلف به نتایجی رسیدیم .مهمترین این نتیجه ها این بود که :"این درد مشترک هرگز جدا جدا درمان نمی شود ".در نتیجه با مشخص کردن مسیر راه که از درون تلاش برای استقرار یک نظام دموکراتیک انسان گرا به جای جمهوری اسلامی بیرون امد.
نتیجه سال ها گفتگو واستفاده از تجربیات بازگشایی سندیکاها ی کارگری ،جنبش های دانشجویی ، فعالیت های کانون های صنفی معلمان ونویسندگان ایران ، وفعالیت های مخفی وعلنی احزاب وسازمان های ملی ومترقی ، تشکیل جنبش همبستگی برای رسیدن به دموکراسی واجرای کامل اعلامیه جهانی حقوق بشر در کشور می تواند ظرف بزرگی باشد که ، ستم دیده گان دادخواه را نمایندگی سیاسی کند . از درون جنبش همبستگی پیشنهادصندوق رای آزادو دموکراتیک در مقابل کلیت دیکتاتوری نظام ولایت فقیه به عنوان یکی از راهکار های عملی دموکراسی خواهی پیدا شد. ودر جهت رسیدن به اهداف بیانیه وسند همبستگی ، راهکارهایی همچون کمپین معیشت وتومار گرسنگان که همکنون در خواست ملی کردن وباز گرداندن همه اموال وسرمایه های غارت شده از مردم ایران توسط بیت رهبری ودیگر عوامل ارشد حکومت ،به محرومان وگرسنگان مادی ومعنوی ، که به خصوص خانواده های همه بیکاران ،مزد بگیران دون پایه وزنان خانه دار را شامل می شود،از درون این راهکار آزاد ودموکراتیک پدیدار شده است. به همین دلیل ما تازه در اغاز راه هستیم وباید توجه ملیون ها ایرانی را به این امور مهم جلب نماییم .
منصور اصانلو 4/7/2016