منصوره ناصرچیان /
سال‌ها پیش در فرودگاه مهرآباد، بخش پروازهای خارجی شاهد توریست‌های خارجی بودم که پوشش عجیب خانمها همیشه برایم سوال پیش می‌آورد که چرا آنها مجبور به پوشیدن حجاب اجباری آن هم به آن صورتِ مضحک هستند؟ بعضی خانمها یک تکه پارچه که شبیه همه چیز بود جز روسری، روی سرشان انداخته بودند، بعضی چیزی شبیه چادر نصفه نیمه روی سرشان بود.
وقتی خدمه پروازهای «بریتیش ایر ویز»، «ک ال ام» و «ایر فرانس» را می‌دیدم که چیزی شبیه لچک به سرشان کرده و کلاهی به روی آن گذاشته‌اند با خود میگفتم ما که مجبوریم پوشش اجباری را تحمل کنیم، آنها چرا؟ ۳۸ سال خدمه‌های پروازهای خارجی صرف داشتن روابط اقتصادی با جمهوری اسلامی، دموکراسی خود را با پذیرش اجباری حجاب تاخت زدند و یک‌دفعه بعد از چهار دهه خدمه‌های «ایر فرانس» فکر کردند که دیگر تحمل آن شکل مضحک کلاه روی لچک را ندارند و پرواز به ایران با قوانین محدود کننده‌اش چنگی به دل نمی‌زند.
جذابیت موضوع آنجا بیشتر می‌شود که ۳۸ سال پیش، خمینی که توسط مجله‌ی «تایمز» مرد سال به دنیا معرفی شد با هواپیمای ایر فرانس به ایران فرستاده شد تا تاریخ ایران و خاورمیانه را به بحرانی‌ترین شکل ممکن رقم بزند.
هر کشوری برای ساکنانِ خود و توریست‌ها؛ قوانینی دارد و این قوانین بَدَوی جمهوری اسلامی در مورد حجاب توریست‌ها و خدمه‌ی پرواز استثنا خاصی قائل نشده تا ثابت کند که حجاب اجباری در راس امور یک کشور اسلامیزه شده است. این قوانین در جزیره‌ای مثل جزیره‌ی کیش کمرنگ‌تر می‌شود، حجاب‌ها به آن سفت و سختیِ شهرهای دیگر ایران نیست و به علت سرمایه‌گذاری عظیم افراد وابسته به دولت و تفریحات خودشان کمی به زنان کمتر سخت‌گیری می‌شود ولی بدین معنی نیست که حجاب اجباری برای توریست‌های خارجی و خود ایرانیان منتفی شده باشد.
و حالا خدمه‌ی پرواز ایر فرانس که از پوشش اجباری گریزانند و سفر به تهران را برنمی‌تابند به آنها اختیار داده شده که اگر تمایلی ندارند، مجبور به پرواز به تهران نیستند. چهار دهه پیش توریست‌های خارجی با کمال رضایت به ایران سفر می‌کردند و هیچ خدمه‌ی پروازی برای رفتن به ایران، دموکراسی خود را با پذیرفتن قوانین ضد زن چوبِ حراج نمی‌زد.
اما باید گفت که ای کاش ایر فرانس در هنگامه‌ی حملِ بنیانگذارِ سقوطِ ایران، حرمت لاییسیته‌ی خود را نگه می‌داشت و آن قدمِ نامیمون را به هواپیماییِ خود در دفاع از «آزادی» راه نمی‌داد. داعیه‌داران اسلام شیعی و تسنن در دو کشور ایران و عربستان تنها کشورهایی از میان کشورهای مسلمان هستند که حدِ حجاب بر مردم را آسمانی و اجباری روا می‌دارند.