پرونده قضایی9کارگرمعترض معدن سنگ آهن بافق مختومه باید گردد
- احضار فعالین کارگری در آستانه اول ماه مه (روز جهانی کارگر)در سنندج
- فعالان سندیکایی زندانی کویت را آزاد کنید!
- عدم پرداخت 7ماه کارانه پرستاران!
- بیانیه شورای برگزاری مراسم روز جهانی کارگر- ایران سال 1395
- تجمع اهالی روستای هزارود در اعتراض به ریختن نخاله توسط شهر داری آب بر به اراضی روستا!
- جان باختن50کارگربراثرحوادث کاری درآذربایجان غربی طی سال 1394!
- پانصد مهاجر و پناهجو در دریای مدیترانه غرق شدند
- کشته وزخمی شدن ده ها کارگرشرکت نفتی پیمکس مکزیک بدنبال انفجار!
احضار فعالین کارگری در آستانه اول ماه مه (روز جهانی کارگر)در سنندج!
به گزارش رسیده نیروهای امنیتی در سنندج، در آستانه برگزاری مراسم های روز جهانی کارگر فشار بر فعالین کارگری را تشدید کرده اند.
بر پایه همین گزارش روز چهارشنبه 1/2/1395 تعدادی از فعالبن کارگری از جمله خالد حسینی و غالب حسینی و مجید حمیدی به اداره اطلاعات نیروی انتظامی احضار و از نامبردگان خواسته شده که در مراسمهای روز جهانی کارگر شرکت نکنند. در حالی نیروهای امنیتی این فشارها را بر فعالین وارد کرده اند که هنوز 12 روز تا روز جهانی کارگر باقی مانده است.
کمیته هماهنگی برای کمک به ابجاد تشکل های کارگری احضار، تهدید فعالین کارگری و ممانعت از برگزاری مراسم های روز جهانی کارگر را محکوم نموده و خواهان برگزاری آزادانه مراسم روز جهانی کارگران توسط کارگران و به رسمیت شناختن این روز جهانی می باشد.
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
2 اردیبهشت 1395
فعالان سندیکایی زندانی کویت را آزاد کنید!
اعلام همبستگی با اعضا و رهبران کنفدراسیون کارگران نفت و پتروشیمی کویت
روز یکشنبه ۱۷ آوریل (۲۹ فروردین)، خبرها و گزارش‌های حمله‌های اخیر شرکت نفت دولتی کویت (KPC) و دولت کویت به کارگران بخش نفت در کویت و سندیکای آنان، «کنفدراسیون کارگران نفت و پتروشیمی (OPIWC)» به ما رسید.
بر اساس اطلاعاتی که به دست ما رسیده است، توالی نگران کنندهٔ رویدادهای به این ترتیب بوده است: دولت کویت، در ادامهٔ اجرای برنامه‌های ریاضتی‌اش و کاهش هزینه‌ها و بودجه‌ها، در صدد اجرای اقدام‌های «بدیل استراتژیکی» در مورد کارگران بخش دولتی و از جمله کارگران نفت است که در بخشی کار میکنند که بیرون از حیطهٔ قانون پیشنهادی است. در این تلاش تازهٔ دولت کویت، قانون‌ها و مقررات تازه‌ای به طور یک‌جانبه اعمال میشود که در نتیجهٔ آنها، دستمزدهای کارگران نفت کاهش می‌یابد، بسیاری از مزایایی که کارگران سال‌ها از آنها برخودار بوده‌اند قطع میشود، و امنیت شغلی کارگران در معرض تهدیدی جدّی قرار میگیرد. همهٔ این اقدام‌ها بدون مشورت با «کنفدراسیون کارگران نفت و پتروشیمی» صورت گرفته است.
پس از آنکه گفتگوهای کنفدراسیون با شرکت نفت دولتی کویت و قائم‌مقام وزیر نفت به منظور متوقف کردن اجرای این اقدام‌ها شکست خورد و به جایی نرسید، کنفدراسیون کنگره ویژه خود را برای بررسی موضوع فراخواند. کنگره در روز ۱۱ آوریل (۲۳ فروردین) تصمیم گرفت دست به اعتصاب نامحدود بزند. این اعتصاب، که به طور دموکراتیک و قانونی در مورد آن تصمیم‌گیری شده بود، از روز ۱۷ آوریل (۲۹ فروردین) و با شرکت هزاران کارگران نفت آغاز شد.
پاسخ دولت کویت به این اعتصاب، نه رسیدگی به خواست‌های برحق کارگران و سندیکای آنها، بلکه دستگیری رهبری کنفدراسیون کارگران نفت و پتروشیمی و غیرقانونی اعلام کردن اعتصاب، و به راه انداختن کارزار ارعاب و تهدید فعالان سندیکایی بود که در این اقدام شرکت داشتند. دولت کویت تلاش دارد کنفدراسیون را منحل کند.
اقدام‌های دولت کویت و مسئولان شرکت نفت کویت اسف‌انگیز است. سندیکای کارگران فلزکار-مکانیک ایران و اتحادیه نیروی کار پروژه ای ایران تحمیل «بدیل استراتژیکی» بر بخش دولتی و اجرای اقدام‌های ریاضتی، و کوتاهی آن در گفتگو و مشورت معقول و هدفمند با کنفدراسیون کارگران نفت و پتروشیمی را قاطعانه محکوم میکنند. سندیکای کارگران فلزکار-مکانیک ایران و اتحادیه نیروی کارپروژه ای ایران خواستار اجرای بی‌درنگ اقدام‌های زیر توسط دولت کویت و شرکت نفت کویت است:
1-آزاد کردن همهٔ فعالان و رهبران سندیکایی
2-مذاکره با کنفدراسیون کارگران نفت و پتروشیمی کویت برای رسیدگی به خواست‌های برحق اعضای آن
3-مستثنیٰ کردن بخش (صنعت) نفت از حیطهٔ برنامهٔ «بدیل استراتژیکی»
4-متوقف کردن اجرای مقرراتی که ناقض حقوق کارگران مندرج در توافق‌نامه‌ها و مقررات و قانون کار فعلی است
5-تضمین اینکه هرگونه تغییر پیشنهادی آتی در قوانین و مقررات فقط پس از مشورت کامل با سندیکاها و توافق آنها صورت خواهد گرفت
6-اجازهٔ فعالیت آزادانه به سندیکاهای کویت برای پیگیری منافع اعضایشان، به ترتیبی که در توافق‌های ملّی و بین‌المللی تضمین شده است، از جمله بر اساس معاهده‌های سازمان‌های جهانی کار که دولت کویت آنها را امضا کرده است.
سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران
اتحادیه نیروی کار پروژه ای ایران
۳۱ فروردین‌ماه ۱۳۹۵
عدم پرداخت 7ماه کارانه پرستاران!
قائم مقام سازمان نظام پرستاری کشور، گفت: حدود ۷ ماه است که بیمه ها به دلیل نداشتن بودجه کارانه پرستاران را پرداخت نکرده اند.
به گزارش 1اردیبهشت پایگاه اطلاع رسانی سازمان نظام پرستاری، محمد شریفی مقدم گفت: حدود ۷ ماه است که بیمه ها به دلیل نداشتن بودجه، کارانه پرستاران را پرداخت نکرده اند.
وی افزود: بیمه زیر نظر وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی است و این کارانه ها از محل بیمه ها پرداخت می شود به این ترتیب که بیمه پول را به وزارت بهداشت و وزارت بهداشت به بیمارستان ها می دهد و بیمارستان آن را به پرسنل پرداخت می کند.
شریفی مقدم گفت: در این ۷ ماه بیمه به وزارت بهداشت بودجه نداده است و وزارت بهداشت نیز پرداختی برای کارانه نداشته است ضمن اینکه زمان این پرداخت ها در هر بیمارستانی متغیر است.
بیانیه شورای برگزاری مراسم روز جهانی کارگر- ایران سال 1395
سال تلاش برای ایجاد تشکل های مستقل کارگری در محیط های کار
روز جهانی کارگر-اول ماه مه 2016، برابر با دوازده اردیبهشت 1395- روز تاکید بر همبستگی جهانی کارگران فرا میرسد.طبقه کارگر در ایران و جهان کماکان و به شکل های مختلف در حال نبرد با سرمایه داری است؛ تجربه ی تاریخی مبارزات طبقه کارگر نشان میدهد که کارگران نه تنها در یک روز خاص بلکه همیشه، در هر رده و دسته و محل کاری که هستند تنها و تنها در اتحاد و همبستگی و سازمانیابی مستقل از دولت های سرمایه داری و مستقل از کارفرمایان قادر خواهند بود بر جناح ها و گروه های مختلف سرمایه داری پیروز شده و به مطالبات و خواست های طبقاتی خود دست یابند.
کارگران ایران اعم از کارگران کارخانه ها، کارگران عرصه ی آموزش(همچون معلمان)، کارگران معادن، کشاورزی، ساختمانی و عمرانی، کارگران خدماتی، کارگران عرصه های بهداشت و درمان (مانند پرستاران و بهیاران)، کارگران حمل و نقل، نانوایی ها، کوره پز خانه ها، زنان خانه دار، کارگران عرصه های فروش و توزیع، کارگران در سطوح مختلف همچون فنی و ماهر، کارگرانی که در امور هنری و یا فنی که با فروش نیروی کارشان امرار معاش میکنند، بازنشستگان، کارگران فصلی و پروژه ای و نیز کارگران بیکار، همه و همه جزوی از طبقه ی کارگرند ؛ آنها برای کسب مطالبات خود، چاره ای جز مبارزه ی متحد و سازمان یافته در مقابل سرمایه داری(چه خصوصی و چه دولتی) و نیز چاره ای جز استقلال از تمام جناح های مختلف سرمایه داری اعم از اصولگرا و اصلاح طلب نداشته و ندارند.
فقر و فلاکت، گرانی، تورم، قدرت خرید بسیار پایین مردم، حقوق های چندین برابر زیر خط فقر، سرکوب فعالین ، سرکوب بیان و اندیشه و نبود آزادی های اجتماعی وسیاسی هر روز بیش از پیش چهره ی واقعی نظام استثمار و سرکوب سرمایه داری را به طبقه کارگر نشان میدهد؛ در سالی که گذشت، مبارزات کارگران در ایران روز به روز روندی رو به افزایش داشته است؛ اعتراضات معلمان و پرستاران، اعتراضات کارگران خودروسازی ها و نیز پالایشگاه ها، کارگران معدن و کارگران در بخش های مختلف خدماتی و در کارخانجات به امری هر چه بیشتر عمومی بدل میشود. با گسترش شکاف طبقاتی در جامعه ی ایران و پیاده سازی هر چه بیشتر سیاست های نئولیبرالی و ضد کارگری( منجمله خصوصی سازی و تعدیل نیرو و شرکت های واسط و پیمانکاری)، اعتراضات بیشتری انجام میشود؛ اعتصابات مختلف کارگران برای افزایش دستمزد، علیه بیکاری و عدم امنیت شغلی، علیه خصوصی سازی، برای کسب حقوق معوقه، علیه شرکت های واسط و پیمانکاری، علیه عدم ایمنی در محیط های کار و اعتراضات دیگر، روز به روز در حال گسترش است.همچنین در اروپا( و منجمله اخیرا در فرانسه)،در آمریکا و سایر نقاط جهان اعتراضات کارگری علیه سیاست های سرمایه داری رو به رشد گذاشته است و سازمانیابی هر چه مستقل تر از سرمایه داری و کارفرماها در سراسر جهان به نیازی ضروری بدل میشود.
اجرای سیاست های اقتصادی-سیاسی دولت روحانی( مانند دولت های قبل، بر اساس همان منافع و سیاست های کلی نظام، ولی هر روز با شدتی بیشتر از پیش ) و نیز تحریم های خانمان برانداز در راستای منافع سرمایه داری ایران و جهان و بر علیه طبقه کارگر و در هر دو حالت، علیه هستی و معیشت ماست؛ رفع تحریم از طریق ِ ساخت و پاخت دولت سرمایه داری ایران با سرمایه داری جهانی، به سیاست های اقتصادی-نظامی-سیاسی دیگری ختم میشود که باز هم منافع ما کارگران را نشانه رفته است. همچنین سرمایه گذاری های خارجی در بخش های نفت و گاز وپتروشیمی و خودروسازی و انواع و اقسام بخش های تولید و خدمات بیش از هر چیز نیروی کار ارزان در ایران را نشانه رفته است. در همین راستاست که سرمایه داری جهانی برای باز کردن هر چه بیشتر راه خود برای استثمار کارگران و منابع ایران، تلاش میکند تا تشکل های حکومتی و غیر مستقل را در نهاد های مرجع و جهانی به اصطلاح کارگری به رسمیت بشناسد. کارگران باید با هشیاری و سازمانیابی مستقل و طبقاتی خود به مقابله با خصوصی سازی،غارت منابع مالی عمومی و مقابله با روشهای نئولیبرالیسم،صندوق بین المللی پول و بانک جهانی بر خیزند؛ مبارزات متحد ِ ما میتواند باعث شود تا سرمایه های عمومی ما کارگران و مزدبگیران به جای سر ریز شدن به جیب طبقه سرمایه دار، بیشتر و بیشتر در راستای منافع و رفاه عمومی ما کارگران هزینه گردد.
ما کارگران به خوبی میدانیم جنگ ها، آشوب ها و کشتارهای مختلفی که در منطقه و جهان و منجمله در سوریه و عراق و افغانستان در حال وقوع است و با تامین مالی-تسلیحاتی قدرت های سرمایه داری جهانی و منطقه ای و با سو استفاده از ابزارهایی چون تفاوت های قومی، ملی، مذهبی و غیره و با هزینه هایی از جیب ما کارگران صورت میگیرد، اقداماتی برای سودآوری سرمایه داری در منطقه و جهان است و برای ما کارگران تنها خانه خرابی و فلاکت و فقر و مرگ به همراه میآورد ؛ بدیهی است که ما کارگران و هم سرنوشتان، باید با چشم پوشی از تفاوت های قومی، ملی و مذهبی و با تاکید بر اتحاد کارگری و طبقاتی در سطح منطقه و جهان بر علیه تمامی نیروهای اجیر سرمایه داری متحد شده و اجازه ندهیم بیش از این زندگی و هستی ما دستخوش فلاکت های ایجاد شده توسط سرمایه داری گردد.
شورای برگزاری مراسم روز جهانی کارگر ایران، مطابق سنت هر ساله و در آستانه ی روز جهانی کارگر،12 اردیبهشت سال 95 – اول ماه مه 2016 – این روز باشکوه را شادباش میگوید و از تمامی کارگران و گروه های کارگری برای برگزاری هر چه باشکوه تر مراسم های مستقل روز جهانی کارگر دعوت بعمل میآورد. ما ضمن اعلام حمایت از بیانیه های تشکل ها و گروه های مستقل کارگری، مهم ترین مطالبات جاری طبقه کارگر ایران را در موارد شش گانه زیر اعلام میداریم. این شورا از تمامی جریانات و افراد مدافع مبارزات طبقاتی کارگران و نیز از کارگران و فعالان کارگری میخواهد که در نشر و تبلیغ بیانیه این شورا و نیز بیانیه های دیگر گروه های مستقل و غیر حکومتی کارگری تلاش کنند:
1- هر مقدار دستمزد دریافتی زیر مبلغ سه و نیم میلیون تومان در ماه، تحمیل دستمزد زیر خط فقر و تحمیل مرگ و فلاکت بیش از پیش بر ما کارگران است؛ ما ضمن حمایت از بیانیه های تشکل های و گروه های کارگری مستقل در مورد دستمزد اعلام میکنیم که تحقق دستمزد حداقل و مناسب بر اساس سبد معیشت و یک زندگی شرافتمندانه و مطابق با استانداردهای روز، از طریق سه جانبه گرایی و توسط شورای عالی کار به دست نمی آید و تنها با اتحاد و اعتراض سازمان یافته ی کارگری محقق خواهد شد؛ ما در این راه و همچنین علیه حداقل دستمزد فلاکت بار 812 هزار تومان در ماه، دست از اعتراض و تلاش برنخواهیم داشت.
2- ما کارگران در بخش های مختلف ضمن اعلام حمایت از اقدامات کارگران در دیگر بخش ها مانند اعتراضات معلمان و پرستاران،اعتراضات کارگران معدن،پتروشیمی و خودروسازی ها، اعتراضات علیه حقوق های معوقه و دستمزد های زیر خط فقر، علیه اخراج، علیه سرکوب فعالین و نمایندگان کارگری، علیه شرکت های واسط و پیمانکاری و اعتراض علیه نابرابری جنسیتی در محیط های کار و اجتماع، اعلام میداریم که تنها راه کسب مطالباتمان ایجاد تشکل های مستقل کارگری( و عالی ترین شکل آن یعنی شوراهای مستقل کارگری) در محیط های کارمان است؛ تشکل های مستقلی که از خانه کارگر و شوراهای اسلامی کار و انجمن های صنفی و به طور کلی از سرمایه داری ( و از کارفرما ها و دولت ) مستقل باشند.
3- ما ضمن اعلام اینکه بار اصلی تحریم های اقتصادی بر دوش ما کارگران بوده و سود آن به جیب سرمایه داران داخلی و خارجی رفته است، تلاش خواهیم کرد در فضای پس از توافق نیز علیه تمامی سیاست های اقتصادی-سیاسی سرمایه داری ایران و شرکای جهانی اش بایستیم تا پس از تحریم نیز بازیچه ی قدرت و سود طلبی سرمایه داری جهانی و داخلی نباشیم. ما کارگران ایران نقشه هایی که سرمایه گذاران خارجی برای استثمار ارزان نیروی کار و منابع ما کشیده اند و نیز تلاش برای به رسمیت شناختن تشکل های وابسته ی حکومتی و ظاهرا کارگری توسط نهادهای جهانی کارگری را محکوم کرده و علیه آن مبارزه خواهیم کرد.
4- کارگران و فعالان کارگری که در راه ایجاد و یا تثبیت تشکل های مستقل در جنبش کارگری ایران و در راستای دفاع از حقوق طبقاتی کارگران مورد سرکوب حاکمیت سرمایه داری ایران قرار گرفته اند و نیز خانواده های این عزیزان باید پیش از پیش مورد حمایت های مادی و معنوی هر چه عمومی تر اقشار مختلف در طبقه کارگر قرار گیرند. ما ضمن اعلام حمایت از این عزیزان خواستار پایان دادن به تعقیب قضایی و آزار و سرکوب و احضار کارگران و فعالین کارگری هستیم و در راه رفع این فشار و سرکوب ها تمامی تلاش خود را خواهیم کرد.
5- ما کارگران ایران ضمن اعلام حمایت از کارگران مهاجر در ایران منجمله کارگران افغانستانی، از مبارزات کارگران در دیگر نقاط جهان حمایت کرده و همچنین خود را متعهد به پشتیبانی از جنبش های اجتماعی دیگر منجمله جنبش های مدافع حقوق زنان، کودکان (و به ویژه کودکان کار و خیابان)، جنبش دانشجویی، جنبش های مدافع محیط زیست و سایر جنبش های مترقی زیر مجموعه مبارزه ی طبقاتی میدانیم.
6- ما کارگران اعلام میداریم که برای کسب آزادی های اجتماعی، برای لغو مجازات اعدام، برای کسب آزادی بیان و عقیده و آزادی پوشش، برای کسب حق تشکل، تحزب، اعتصاب، اعتراض و حق تجمع و نیز حق برگزاری مراسم های روز جهانی زن، روز جهانی کارگر و امثالهم که حق اساسی ما کارگران است تلاش خواهیم کرد و هر گونه برخورد و ممانعت در برگزاری مراسم های روز جهانی کارگر را محکوم مینماییم.
زنده باد اول ماه مه و همبستگی جهانی طبقه کارگر
پیش به سوی ایجاد تشکل های مستقل کارگری در محیط های کار و زیست
شورای برگزاری مراسم روز جهانی کارگر ایران؛ 12 اردیبهشت 1395، اول ماه مه 2016
تجمع اهالی روستای هزارود در اعتراض به ریختن نخاله توسط شهر داری آب بر به اراضی روستا!
تجمع تعداد ۶۰ نفر از اهالی روستای هزارود در سالروز هوای پاک در مقابل شهرداری شهر آب بر در اعتراض به ریختن نخاله توسط شهر داری آب بر به اراضی روستا انجام شد.
به گزارش 1اردیبهشت برگ زیتون، متأسفانه ریختن زباله در سطح معابر فرهنگ غلطی است که از سوی بزرگ‌ترها انجام میشود و وقتی فرزندان ما بستر مناسب و آموزش‌های لازم در این زمینه را نمی‌بینند، چگونه باید انتظاری از آنان داشت.
توجه به محیط زیست و حفظ سلامتی انسان و همه موجودات کره زمین یکی از اصول اساسی در بقای زندگی است .کنترل آلودگی‌های محیط ازجمله مواد زاید جامد، بخش مهمی از این وظیفه را تشکیل میدهد که با توجه به اصول و قوانین بهداشتی اقتصادی جایگاه ویژه‌ای را در علوم و فنون جدید به خود اختصاص داده است.
جان باختن50کارگربراثرحوادث کاری درآذربایجان غربی طی سال 1394!
دکتررسول روشنی مدیر کل پزشکی قانونی استان آذربایجان غربی، در جلسه ی ارزیابی آمار وعملکرد فعالیت های سال گذشته وتبیین اهداف وبرنامه های آتی سازمان با اشاره به اینکه در سال گذشته تعدادمتوفیان ناشی از حوادث کاری ارجاعی به مراکز پزشکی قانونی استان 50 نفر بوده است تصریح کرد : این تعداد نسبت به مدت مشابه سال قبل ازآن دو(2) درصد افزایش داشته است.
به گزارش روابط عمومی اداره کل پزشکی قانونی استان آذربایجان غربی،مصدومان ناشی از حوادث کاری یک هزار و 25 نفربوده است نیز گفت : ازاین تعدادازاین تعداد 989 نفرمرد 36 نفر زن بودند که این آمار درمقایسه بامدت مشابه سال 93 که تعداد یکهزارو64 نفربوده است کاهش سه (3) درصدی را نشان می دهد.
پانصد مهاجر و پناهجو در دریای مدیترانه غرق شدند
به گفته کمیسیاریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان، حدود پانصد مهاجر و پناهجوی آفریقایی در دریای مدیترانه غرق شده اند. این افراد بر اثر واژگون شدن یک کشتی متعلق به قاچاقچیان انسان جان باختند.
به گزارش20آوریل یورونیوز،ویلیام اسپیندلر، سخنگوی کمیسیاری عالی سازمان ملل می گوید: «روشن نیست که هنگام غرق شدن کشتی چند نفر در آن بوده اند. شاهدان عینی از ارقامی تا حدود پانصد نفر حرف می زنند. در هفته های اخیر، شاهد افزایش شدید افرادی بوده ایم که از لیبی راهی ایتالیا می شوند، و این تازه اول کار است. با بهتر شدن آب و هوای مدیترانه، افراد بیشتری برای رساندن خود به آن ور آب تلاش می کنند».
شمار مهاجران و پناهجویان غرق شده در جنوب دریای مدیترانه از ابتدای سال جاری میلادی به هشتصد نفر رسیده است. در همین فاصله، بیست و پنج هزار مهاجر غیرقانونی از آفریقا و از طریق دریا به ایتالیا رسیده، و انبوهی دیگر به کشورهایشان بازگردانده شده اند.
کشته وزخمی شدن ده ها کارگرشرکت نفتی پیمکس مکزیک بدنبال انفجار!
انفجار شدیدی در تأسیسات شرکت نفتی پیمکس مکزیک باعث کشته و زخمی شدن ده ها کارگرشد.
شمار کارگران جان باخته انفجاری که روز چهارشنبه در یک مجتمع پتروشیمی در ایالت وراکروس مکزیک روی داد به ۱۳ تن رسید.
علاوه بر کشته شدگان، ۱۳۶ تن نیز در این مجمتع که متعلق به شرکت ملی نفت این کشور در سواحل جنوبی خلیج مکزیک است مجروح شدند. ۵۸ تن از آنان کارگر بوده و وضعیت ۱۳ مصدوم وخیم گزارش می شود.
شرکت نفتی پیمکس بارها با حوادثی از ایندست روبرو بوده است. چند هفته پیش نیز عده ای از کارگران شرکت پمکس در حادثه آتش سوزی در یک سکوی نفتی در خلیج مکزیک جان خود را از دست دادند.
به گزارش21آورل یورونیوز،بدنبال این انفجار دود سیاهی ناشی از سوختن مواد شیمیایی آسمان کواچاکو والکوس در مکزیک را پوشاند. شدت انفجار تا ده کیلومتری محل احساس شد.
تأسیسات نفتی پیمکس متعلق به شرکت ملی نفت مکزیک در شهر بندری کواچاکو والکوس در جنوب شرقی مکزیک قراردارد.
صدها نفر از اطراف محل انفجار تخلیه شدند. علت انفجار هنوز روشن نشده است. مقامات مسئول نفتی اطمینان می دهند که صادرات نفتی این مرکز محفوظ مانده است.
لیست مجروحان و کشته شدگان منتشر شده و به گفته مقامات، آتش سوزی تحت کنترل است و خطری برای مردم محلی ندارد.
دوم اردیبهشت ماه1395