بنابر گزارش فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران، با تایید دیوان عالی کشور ۱۰ زندانی در آستانه اجرای حکم ضد بشری اعدام قرار گرفته اند. در میان آنها یکی از سران عشایر بلوچ دیده می شود.
در سال ۱۳۹۲، ۱۳ زندانی از شهرهای مختلف استان سیستان و بلوچستان با یورش مامورین وزارت اطلاعات تحت عناوین مختلف دستگیر شده اند. آنها بین ۴۵ روز الی ۱۵ ماه در اداره اطلاعات زاهدان تحت شکنجه های وحشیانه جسمی و روحی بازجویان قرار گرفتند. شکنجه هایی که برای گرفتن اعترافات علیه آنها بکار برده شد عبارتند از بستن زندانیان به تخت شکنجه به نام تخت معجزه و با کابل آنها را برای مدت طولانی شکنجه کردن ،عریان کردن آنها و تهدید به تجاوز جنسی، با کابل به کف پای زندانی زدن و شکنجه های دیگر.از ۱۳ نفری که دستگیر شده اند ۱۰ نفر از آنها به اعدام محکوم شده اند و ۳ نفر از آنها به ۲۵، ۱۵ و ۳ سال زندان محکوم شدند . فردی که به ۳ سال زندان محکوم شده بود بعد از ۳ سال آزاد شد . همه آنها توسط وزارت اطلاعات هم جرم و به داشتن مواد مخدر متهم شده اند. در حالیکه بنابه گفته آنها همدیگر را نمی شناسند و هیچ ارتباطی با یکدیگر نداشته اند. دستگیر شده ها می گویند که این اتهام دروغ محض است و برای مصادره اموال ما چنین اتهاماتی به ما نسبت داده اند و ما در حین کارهای روزانه خویش برای امرار معاش خانواده هایمان، دستگیر شده ایم و هیچ کداممان هیچ گونه ارتباطی به مواد مخدر نداشته ایم.
اسامی و مشخصات بعضی از زندانیان که محکوم به اعدام شده اند به قرار زیر می باشد:
در میان آنها ۲ برادر به نام های رسول مزارزهی متولد سال ۱۳۴۲ شغل خرید و فروش ماشین او به مدت ۱۵ ماه در سلولهای انفرادی اداره اطلاعات زاهدان زندانی بود و در طی این مدت تحت شکنجه بازجویان وزارت اطلاعات قرار داشت .عبدالنبی مزارزهی متولد ۱۳۵۱ متاهل و دارای ۴ فرزند می باشد ، شاغل در مغازه لاستیک فروشی شخصی خودش بود . این ۲ برادر هنگام تحویل گرفتن اتومبیلی که خریداری کرده بودند در شهر ایرانشهر، در ۲۵ فروردین ماه ۱۳۹۱ مورد یورش ماموران وزارت اطلاعات قرار می گیرند، دستگیر و به اداره اطلاعات زاهدان منتقل می شوند پس از۴۰ روز، زندانی رسول مزارزهی به شرط اینکه با اداره اطلاعات همکاری کند آزاد می شود.ماموران اداره اطلاعات از او می خواستند که با آنها همکاری کند اما از آنجایی که او با آنها همکاری نکرد بعد از ۲ ماه احضار و به اداره اطلاعات زاهدان باز گردانده شد و به مدت ۹ ماه مجددا تحت شکنجه قرار داشت . او در حالی که چشمانش بسته بود وادار به امضاء کردن برگه هایی شد که از محتوای آن بی خبر بود .
زندانی مراد بخش بلوچی متولد شهریور۱۳۶۱ او در یک طلافروشی در ایرانشهر مشغول بکار بودند. هنگامی که به بانک جهت برداشت پول خودشان مراجعه کرد به او گفته شد که حسابشان بسته شده است و وقتی پیگیر این مسئله از رئیس شعبه بانک شدند به آنها گفته شد که دادگاه حکم بستن حساب آنها را صادر کرده است و برای باز شدن حسابش و برداشت پولهایشان باید به دادگاه مراجعه کنند هنگامی که به دادگاه مراجعه کردند،آنجا دستگیر و بازداشت شد اوا به این رفتار غیر انسانی اعتراض کردند ولی با ضرب و شتم به اداره اطلاعات زاهدان منتقل شدند و مورد شکنجه های غیر انسانی قرار گرفتند که باید به داشتن مواد مخدر اعتراف کنند اما آنها از آنجایی که هیچ ربطی به مواد مخدر نداشتند از اعتراف علیه خود خوداری کردند او به مدت ۱۵ ماه در سلولهای انفرادی اداره اطلاعات زاهدان زندانی بود همچنین یکی از بستگان وی که در همان طلافروشی شاغل بود و هنگام برداشت پول و مراجعه به دادگاه وی را همراهی می کرد به نام حسین دادور نیز بازداشت و به اداره اطلاعات منتقل شد . او هنگام دستگیری ۱۹ ساله بود و بیش از ۴۵ روز در سلولهای انفرادی اطلاعات تحت شکنجه های جسمی و روحی قرار داشت.
پرونده همگی این افراد جهت بازپرسی به شعبه ۶ بازپرسی نزد فردی بنام میر شاه در دادگاه زاهدان منتقل می شود. این فرد جهت بازپرسی بازداشت شده ها شخصا به اداره اطلاعات مراجعه و هنگام شکنجه این افراد حضور داشته است. این افراد در نهایت توسط خسروی دادرس شعبه ۲ دادگاه زاهدان به اعدام محکوم شدند در حالیکه در پرونده آنها اتهام مواد مخدر نامکشوفه نوشته شده است . احکام صادره دربهمن ماه ۹۴ در شعبه ۴۴ دیوان کشور هم مورد تایید قرار گرفته است.