منظور مردم در یک انتخابات ازاد و دموکراتیک،از طریق مراجعه ی انها به احزاب،برنامه هاو کاندیدا ها کاملا اشکار می شود. برای این که این حزب ها هستند که چرخش ازاد قدرت از طریق جالب کرسی های بیشتر در قدرت را رقم می زنند.
در نظام های بسته و غیر دموکراتیک اما امکانی برای چرخش ازاد قدرت وجود ندارد. احزاب و مطبوعات مخالف یا مستقل از قدرت امکان ارایه ی برنامه و تبلیغات ندارند.مثلا اقای خامنه ای با صراحت اعلام می کند،مردم حق ندارند مخالفین را به مراکز قدرت بفرستند. فقط مردم حق این را دارند که به کسانی رای بدهند که از فیلتر شورای نگهبان گذشته باشند. این است که 60 درصد از واجدین حق رای البته مطابق امار حکومت، در تهران که مرکز سیاسی است،امکان مشارکت پیدا نمی کنند. از 40 درصد شرکت کننده، دقیقا به کسانی رای می دهند که راس هرم قدرت انها را انگلیسی می نامد و تبلیعات رسمی بر علیه انها کار می کند.
مردم در تبلیغات خود اعلام می کنند بین بد وبدتر انتخاب می کنیم،بخش زیادی اعلام می کنند برای رد صلاحیت جیم،شرکت می کنیم و به لیست رفسنجانی رای می دهیم.
انگیزه مردم را باید از رای ندادن انها به دلواپسان در تهران فهمید. ایا شما این فکت های اشکار را نا دیده می گیرید،
در همین مناظره از این نگران هستید که به پیام انتخاباتی مردم بپردازید و مرتب با واژه ها بازی می کنید.
ایا شکست قطعی دلواپسان در تهران را می پذیرید؟ایا رای اعتراضی مردم تهران را باور ندارید؟