با درود
هر اتفاقی که در اروپا یا آمریکا بیفتد جنبه جهانی پیدا میکند ما هم با آنکه روز زن داریم که به درازای نوروز میباشد که نشان از جایگاه زن نزد پدرانمان که هتوزاسلام نیآورده بودندداشته است ولی گردنمان از موهم باریکتر است و مبارزه زنان کارگرآمریکارا گرامی میداریم وروززن را به همه زنان شادباش میگوییم امروز روز سه شنبه هشتم مارچ من در خانه اندیشمندان علوم انسانی سخنرانی داشتم که بهم زدند این گردهمآیی بوسیله گروه فعالان علوم اجتماعی که توسط خانم نیره توکلی اداره میشود تدارک دیده شده بود وزحمت زیادی آقای علیپور کشیده بودند بهرحال مازنان ایران درهوایی تنفس میکنیم که همه ذرات آن با سم ضدزن مسموم گردیده است ولی ازپای نمی نشینیم وراه خودرا تا رسیدن به برابری ادامه میدهیم حتا اگر چند نسل طول بکشد ،آقایان تسلط طلب باید بدانندروزگار دیکتاتوری اینگونه مردان سیاه اندیش بسر آمده است وبهترین کسانی که دربرابرشان خواهند ایستاد دختران و خواهرانشان هستند که به ستیزه با خرافه هایشان که ضعیف انگاری زن و متعلقه بودنشان واین قبیل اندیشه های نادرست است به پاشده وحقوق خودرا مطالبه خواهند کرد. اینک سروده ام را بنام زن به همه زنان روشنگرومردان درست اندیش تقدیم میکنم. گیتی پورفاضل
اوج پروازهنرخلقت زن بوده و بَس
آفرینش همه خرسند ازاین هوده وبس
زن بُوَد گوهر بی چون و چرای هستی
آتشِ سَرکِشِ بالندگی و سرمستی
چشمه زندگی و زایش و سازندگی است
او نماد همه زیبایی و ارزندگی است
چشم بگشا تودراین بوم و بَرِ مزدایی
چامه ای گوشنواز است زن و شیدایی
سرزمینی که سرود و سخنش بی همتاست
زن دراین پهنه ی بیدار نگینی بی تاست
دفتری نیست تهی نام و نشانی از او
چون شراب ازلی ریخته در جان سبو
ایزد خُرّمی و دانش وآب است و زمین
پیکَرَش جایگه پَروَرِشِ درّ ثمین
هنری گر متبلوِر شده از مَردِ هنر
بی گُمان مِهربتی بوده ورا در دل وسَر
سخن عشق اگر دلکش و نغز است و بهین
وام شیرینی آن از زن و مِهراست وهمین
گیتی پورفاضل 17/ 12 / 1382