چرا قوه قضاییه از اعتراضات وهمبستگی کارگران وحشت دارد؟

اخیرا دادگستری کل استان خوزستان "اعتراضات صنفی کارگران شاغل در منطقه ویژه پتروشیمی بندر امام خمینی را ممنوع" اعلام کرده است. این بخشنامه تهدید کرده است: "تجمع و اخلال در نظم شرکت‌های پتروشیمی خلاف قانون و مقررات است و طبق قانون برخورد قضایی به عمل می‌آید." در بخش پایانی این بخشنامه ذکر شده است که: "کارگرانی که به حقوق و مزایای خود اعتراض دارند با ارائه فیش مطالبات آن‌ها پی‌گیری خواهد شد، از این تاریخ با هرگونه تجمع غیرقانونی و اخلال در نظم شرکت‌ها، برخورد خواهد شد." این یک تعرض جدید به کارگران است. حکومت میخواهد فشار اقتصادی بیشتری به کارگران و مردم تحمیل کند و با این اقدامات مانع اعتراض کارگران شود. اما کارگران نشان داده اند که میتوانند آنرا به شکست بکشانند و باید متحدانه علیه آن دست به اعتراض بزنند.این بخشنامه واکنش رژیم در مقابله با اعتراضات گسترده کارگران در خوزستان و مشخصا کارگران بخشهای مختلف صنایع پتروشیمی است. اقدامی پیشگیرانه، در هراس از نقش کلیدی مبارزات این بخش از طبقه کارگر است. کارگران پتروشیمی ها در سالهای گذشته با اعتصابات متحد و سازمانیافته نشان داده اند که یکی از پیشروترین بخش های طبقه کارگرند و نقشی کلیدی در مبارزات کارگری ایفا میکنند. کارگران پتروشیمی ها علیرغم تهدیدات و دستگیری و محرومیت های مختلف، بارها حکومت را عقب رانده اند و حتی در سال های گذشته رژیم را وادار کردند اعلام کند که کلیه شرکت های پیمانکار را برخواهد چید.

واقعیت این است که علیرغم ممنوعیت هرگونه اعتصاب و تجمع و تشکل کارگری، علیرغم سرکوب همه جانبه و سیستماتیک اعتراضات و تجمعات کارگری، علیرغم تاریخ جنایتکارانه رژیم اسلامی در مقابله با کارگران، نتوانسته اند کارگران را خانه نشین و مستاصل کنند. اعتراضات کارگری، یک واقعیت همیشگی و انکارناپذیر در جامعه است و در سال های اخیر با گسترش عتصابات طولانی مدت در مراکز بزرگ کارگری بوده ایم


این اقدام حکومت را میتوان و باید در هم شکست. رژیم را باید وادار به پس گرفتن این بخشنامه اش کرد. کارگران پتروشیمی سابقه مبارزات متحدانه در پتروشیمی های ماهشهر دارند و اکنون نیز میتوانند متحد و یکپارچه در مقابل این اقدام سرکوبگرانه بایستند و خانواده های خود و کل مردم شهر را نیز به میدان بیاورند. حضور خانواده های کارگران پتروشیمی در تجمعات اعتراضی تعیین کننده و حیاتی است.

از طرف دیگر کارگران پتروشیمی را نباید تنها گذاشت. اگر چه هدف این بخشنامه ضد کارگری در درجه اول کارگران معترض پتروشیمی است، اما در صورت عدم مقابله جدی و در صورت موفقیت آن، این شرایط را به کل طبقه کارگر تحمیل خواهند کرد.