یادداشتی از دکتر محمد ملکی

بعد از پانزده هفته تحصن در مقابل زندان اوین و بیست هفته تحصن در مقابل ساختمان لاستیک دنا در میدان ونک، و در هنگام حضور رییس جمهور روسیه در ایران، ماموران اطلاعاتی نظام ولایی حضور معترضان مدنی و تحصن اعتراضی آنها را برنتافتند و در روز شنبه ۳۰ آبان ۱۳۹۴ ماموران اطلاعاتی و امنیتی تعداد زیادی از همراهان تحصن اعتراضی از جمله پدر سعید زینالی - دانشجوی مفقودی که ۱۶ سال پیش توسط ماموران اطلاعاتی برده شده و دیگر خبری از او به خانواده نداده اند -، مادر امید علی شناس - دانشجوی زندانی -، آقایان رضا ملک و نعمتی از همراهان تحصنهای اعتراضی، جمعی از شاگردان آقای محمد علی طاهری و تعدادی دیگر را دستگیر کرده و به زندان اوین و زندان ورامین انتقال دادند. 

همچنین روز دوشنبه ۲ آذر ماه ۱۳۹۴ آقای نوری زاد هنگامی که برای حضور در تحصن دوشنبه ها به منزل دکتر ملکی میروند، در میان راه توسط ماموران اطلاعات دستگیر میشوند و عصر آن روز آزاد می شوند تا تحصن اعتراضی انجام نشود. 
این رفتار ماموران امنیتی و اطلاعاتی برای ممانعت از تحصن اعتراضی جمع محدودی از فعالان مدنی که خواهان احقاق حقوق مدنی و آزادی زندانیان سیاسی-عقیدتی هستند، تنها نشانه ترس و ضعف حاکمیتی است که تمامی اهرمهای قدرت و سرکوب را در دست دارد اما با این وجود، حتی از تحصن اعتراضی و مدنی افراد واهمه دارد.
(عکس مربوط به تحصن هفته گذشته در تاریخ ۲۳ آبان ۱۳۹۴ است که ماموران امنیتی اجازه تحصن در مقابل زندان اوین را ندادند و دکتر ملکی همراه با معترضان تا میدان فرهنگ سعادت آباد راهپیمایی اعتراضی انجام دادند)