ما جمعی از زندانیان سیاسی ومدنی ، اندیشه ای وبیگناه در زندان رجایی شهر فرصت را مغتنم شمرده وفرا رسیدن روزدهم دسامبر مصادف با 19 آذر را تبریک گفته ویاد آوری می کنیم که ،ضمن پاسداشت از تلاش های کنشگران حقوق بشری در سراسر جهان وبه خصوص ایران ، مطالبی را برای اطلاع همگان در این رابطه بیان می کنیم. این روز در حالی فرا رسید که جهان وبه خصوص میهن ما درگیر خشونتی عجیب وسازمان یافته شده است .روش اجرا ونمایش و انتشار این وحشیگری ها به این شکل تا کنون سابقه نداشت.جهان در اوج خشونتی از نوع وجنس جدید به سر می برد. کشتار به روش های نمایشی وبا شیوه هایی تکان دهنده ، نمایش بریدن سر انسان ها ، انهدام انسان ها در ابعادی بزرگ وباور نکردنی وبه اشکالی جدید ، مثل نمایش مد ، همراه با پخش آیات وسوره هایی از قران وبه همراه تاکید بر دستور خدایی که معلوم نیست چرا آفریده های خود را اینچنین بر علیه هم وادار به کشتار یکدیگر کرده است؟ این خشونت سازمان یافته ،مخالفت های بسیاری از مردم انسانگرای جهان را در بر داشته وبه افکار عمومی جهان متمدن شوک های شدیدی وارد کرده است چرا که ابعاد ان دیگر منطقه ای نیست وگاه ترکش های آن به کشور های اروپایی وحتا امریکا کشیده می شود.جهان در اوج خشونت به سر می برد.خشونت وافراطی گری بسیاری از کشور ها را در بر گرفته اما، مقاومت در برابر آن هم ادامه دارد.
هزاران زن وکودک در سراسر جهان کماکان در سراسر جهان مورد خشونت های مختلف قرار گرفته وحتا به دلیل شدت کشتار ها وخشونت ها از خانه ومحل زندگی خود آواره شده وسیل پناهندگان در جهان به راه افتاده است.در این مهاجرت ها تاکنون هزاران نفر جان خود را ازدست داه اند. سازمان ملل رسما شصت ملیون نفر را به عنوان پناهنده سر شماری کرده است.وافراد نیازمند به فوری ترین کمک ها مثل آب وغذا را 7 هفت ملیون نفر برآورد کره اند.روند فقر مطلق وفقر غذایی به دلیل توزیع نا عادلانه ثروت وقدرت در جهان رو به افزایش است .در حالی که در برخی از نقاط جهان جهان دور ریز غذا ملیاردها دلار قیمت دارد، بیش از 3ملیارد نفر در فقر مطلق و گرسنگی مضمن قرار دارند.روزانه ملیون ها نفر گمنام وبدون ثبت رسمی در جهان از گرسنگی می میرند.، در میان انها کوکان زیر 5 سال آمار بالایی دارند..کودکان ، کارگران، زنان، مهاجران، اقلیت های قومی ومذهبی از کسانی هستند که بسیاری از حقوق انها ، توسط قدرتمندان پابمال می شود.
در ایران :حقوق اکثریت مردم که همانا خانواده های مزدبگیروزحمتکشان وزنان وکودکان هستندبه شدت نادیده گرفته می شود.در حکومت ولایت فقیه از همان اغاز یعنی از دهه شصت 60که گروهی از مردم ایران برای ایجاد عدالت اجتماعی ورسیدن به ازادی های فردی واجتماعی اغاز به تلاش نمودند توسط حکومت شدیدا سرکوب وکشتار وشکنجه شدند هزاران کشته بی نام ونشان در گورستان هایی مثل بهشت زهرا ،وگور های دسته جمعی همچون خاوران ودر سراسر ایران چون بی بی سکینه وجود دارند که اجساد این بیگناهان وقربانیان در انجاها برای محکومیت یک حکومت ضد بشر موجود است.در دهه هفتاد خورشیدی هزاران انسان بیگناه دیگر که همان دغدغه ها را به شکل های دیگر دنبال می کردند توسط حکومت به شکل های پیدا ونا آشکار شکار وکشتار شدند که بخشی از این جناتی های ضد بشری به قتل های زنجیره ای نویسندگان وهنرمندان ودگر اندیشان مشهور شد. نمونه های ان قتل های پیروز دوانی ، محمد شریف ،محمد مختاری ، جعفر پوینده ، داریوش فروهر وپروانه اسکندری بودند.
کشتار وسرکوب رهبران وفعالان جنبش دانشجویی در 18 تیر 1378 مثل عزت ابراهیم نزاد ، سعید زینالی ، فرشته علیزاده ،اکبر محمدی وده ها دانشجوی دیگر ،ادامه همان رفتار های ضد بشری بود که در دهه شصت در روستا ها وشهرهای کردستان وگنبد کاووس جان هزاران تن دیگر را گرفتند وبا بمب باران روستاهایی مثل قارنا قبا انجام داده بودند.پس از ان کشتار پنهان تر وسازمان یافته فعالان مدنی وخبرنگاران ووبلاگ نویس ها وکارگران یدی وفکری در زندان ها وبیرون از زندان ها ادامه یافت .نمونه های ان کشتن ستار بهشتی در پلیس فتا وکشتن زهرا کاظمی خبر نگار در بازجویی های دادستانی توسط فردی مثل مرتضوی به عنوان دادستان حکومت.کشتار وسرکوب مردم در اعتراضات سال 1388 تحت عنوان جنبش سبز ، از جمله تجاوزات جنسی گسترده به جوانان دستگیر شده ولخت کردن انها وایراد بی حرمتی به انها به اشکال مختلف مثل کشتن غم انگیز ترانه موسوی وندا اقا سلطان و مصطفا کریم بیگی ،محسن روح الامین وسهراب اعرابی ،علی جوادی و ده ها جوان معترض دیگر وادامه این کشتار ها در بازداشتگاه های کهریزک بازداشتگاه های آگاهی مثل شاهپور ،پلیس فتا وپلیس امنیت ملی ومراکز یسنج وسپاه وکلانتری ها وبازداشتگاه های مخفی وبیدادگاه هاو بازداشت خانه های نظامی مثل زندان 64 کلاه سبز ها وبازداشتگاه های 55 و50 سپاه ودیگر آزمایشگاه های مرگ افرین حکومت در بیابانها وپشت مناطق صنعتی در غرب تهران که رضا ملک در فیلم های منتشر کرده اش در یوتیوپ به تک تک انها با دادن ادرس واسامی دقیق اقدام کرده است وبه همین دلیل دوباره در زندان وبازداشت وزیر فشارهای سنگین به سر می برد .همکنون جان رضا ملک در بند209 زندان اوین در خطر است.کشتار چهار نظامی در زندان رجایی شهر نمونه دیگری از این کشتار ها ی خاموش است.خانه های امن ونقاطی از زندان ها که در چارت های رسمی دیده نمی شوندنیز یکی دیگر از امکانات حکومت برای کشتار وسرکوب مردم ایران وستم دیده گان دادخواه می باشد.. همچنین به دار کشسدن جوانان معترض ومعلمان منتقد برای ایجاد رعب ووحشت مثل کشتن فرزاد کمانگر وهمراهانش در زندان اوین ، وسرکوب وکشتار کارگران وفعالان سندیکایی وسیاسی ومدنی وصنفی به صورت های مشکوک وسازمان یافته وبدون داشتن حکم اعدام فعالانی مثل شاهرخ زمانی ، افشین اصانلو و منصور راد پور که نمونه هایی ناچیز از این سبعیت ضد بشری حکومت ولایت فقیه هستند واین حکومت ومسولان ان روزی باید پاسخ گوی پرسش ها در برابر این همه جنایت سازمان یافته ووکشتار علیه بشریت باشد. علاوه بر همه این ها کشتار هزاران ایرانی با عناوین قاچاقچی ویا جرم های فردی به عنوان جنحه وجنایت و یا سرقت مسلحانه ودر گیری با نیروهای حکومتی بر سر مسایل روزمره زندگی مثل اب افسریه سال 1374 حمل ونقل اسلامشهر 1374 اعتصاب کارگران کارخانه قندورامین ازسال های 1360 تا امروز اعتصابات کارگران نفت در سال 1375 شرکت واحد در سال1384 واعتصابات وگردهمایی های متعدد معلمان وپرستاران ودیگر مزد بگیران جامعه در طی سال های متمادی که اغلب با سرکوب وبازداشت وگاه کشتار برخی از فاعلان مدتی وصتفی همراه بوده است را نیز در کارنامه ضد حقوق بشری خود دارد.گاه شکنجه های وارده فرد را ناقص العضو کرده اند ، افرادی مثل زینب جلالیان ، آتنا فرقدانی ، ترگس محمدی ، بهاره هدایت ،رسول بوداغی ،حشمت طبرزدی ،منصور اصانلو ، رضا شهابی و بهنام ابراهیم زاده وارژنگ داوودی و محمد جراحی و...و ده ها وصد ها نفر دیگر نمونه های این قربانیان هستند.
ادامه این روش ها وفشارها علاوه بر زندانی خانواده اورا در برگرفته است وبسیاری از خانواده های زندانیان مورد توهین اشکار ورفتار نا هنجار زندانیانان حکومت قرار گرفته اند.حتا به انها تجاوز شده است وبه دلیل حمایت از اعضای خانواده خود تهدید به زندانی شدن وصدمه دیدن ،شده اند وگاه بازداشت وزندانی شده اند. این روش به ویران کردن زندگی این مزد بگیران زندانی مثل بهمن آگوشی در زندان زاهدان انجامیده است .
کشتار وسرکوب رهبران وفعالان جنبش دانشجویی در 18 تیر 1378 مثل عزت ابراهیم نزاد ، سعید زینالی ، فرشته علیزاده ،اکبر محمدی وده ها دانشجوی دیگر ،ادامه همان رفتار های ضد بشری بود که در دهه شصت در روستا ها وشهرهای کردستان وگنبد کاووس جان هزاران تن دیگر را گرفتند وبا بمب باران روستاهایی مثل قارنا قبا انجام داده بودند.پس از ان کشتار پنهان تر وسازمان یافته فعالان مدنی وخبرنگاران ووبلاگ نویس ها وکارگران یدی وفکری در زندان ها وبیرون از زندان ها ادامه یافت .نمونه های ان کشتن ستار بهشتی در پلیس فتا وکشتن زهرا کاظمی خبر نگار در بازجویی های دادستانی توسط فردی مثل مرتضوی به عنوان دادستان حکومت.کشتار وسرکوب مردم در اعتراضات سال 1388 تحت عنوان جنبش سبز ، از جمله تجاوزات جنسی گسترده به جوانان دستگیر شده ولخت کردن انها وایراد بی حرمتی به انها به اشکال مختلف مثل کشتن غم انگیز ترانه موسوی وندا اقا سلطان و مصطفا کریم بیگی ،محسن روح الامین وسهراب اعرابی ،علی جوادی و ده ها جوان معترض دیگر وادامه این کشتار ها در بازداشتگاه های کهریزک بازداشتگاه های آگاهی مثل شاهپور ،پلیس فتا وپلیس امنیت ملی ومراکز یسنج وسپاه وکلانتری ها وبازداشتگاه های مخفی وبیدادگاه هاو بازداشت خانه های نظامی مثل زندان 64 کلاه سبز ها وبازداشتگاه های 55 و50 سپاه ودیگر آزمایشگاه های مرگ افرین حکومت در بیابانها وپشت مناطق صنعتی در غرب تهران که رضا ملک در فیلم های منتشر کرده اش در یوتیوپ به تک تک انها با دادن ادرس واسامی دقیق اقدام کرده است وبه همین دلیل دوباره در زندان وبازداشت وزیر فشارهای سنگین به سر می برد .همکنون جان رضا ملک در بند209 زندان اوین در خطر است.کشتار چهار نظامی در زندان رجایی شهر نمونه دیگری از این کشتار ها ی خاموش است.خانه های امن ونقاطی از زندان ها که در چارت های رسمی دیده نمی شوندنیز یکی دیگر از امکانات حکومت برای کشتار وسرکوب مردم ایران وستم دیده گان دادخواه می باشد.. همچنین به دار کشسدن جوانان معترض ومعلمان منتقد برای ایجاد رعب ووحشت مثل کشتن فرزاد کمانگر وهمراهانش در زندان اوین ، وسرکوب وکشتار کارگران وفعالان سندیکایی وسیاسی ومدنی وصنفی به صورت های مشکوک وسازمان یافته وبدون داشتن حکم اعدام فعالانی مثل شاهرخ زمانی ، افشین اصانلو و منصور راد پور که نمونه هایی ناچیز از این سبعیت ضد بشری حکومت ولایت فقیه هستند واین حکومت ومسولان ان روزی باید پاسخ گوی پرسش ها در برابر این همه جنایت سازمان یافته ووکشتار علیه بشریت باشد. علاوه بر همه این ها کشتار هزاران ایرانی با عناوین قاچاقچی ویا جرم های فردی به عنوان جنحه وجنایت و یا سرقت مسلحانه ودر گیری با نیروهای حکومتی بر سر مسایل روزمره زندگی مثل اب افسریه سال 1374 حمل ونقل اسلامشهر 1374 اعتصاب کارگران کارخانه قندورامین ازسال های 1360 تا امروز اعتصابات کارگران نفت در سال 1375 شرکت واحد در سال1384 واعتصابات وگردهمایی های متعدد معلمان وپرستاران ودیگر مزد بگیران جامعه در طی سال های متمادی که اغلب با سرکوب وبازداشت وگاه کشتار برخی از فاعلان مدتی وصتفی همراه بوده است را نیز در کارنامه ضد حقوق بشری خود دارد.گاه شکنجه های وارده فرد را ناقص العضو کرده اند ، افرادی مثل زینب جلالیان ، آتنا فرقدانی ، ترگس محمدی ، بهاره هدایت ،رسول بوداغی ،حشمت طبرزدی ،منصور اصانلو ، رضا شهابی و بهنام ابراهیم زاده وارژنگ داوودی و محمد جراحی و...و ده ها وصد ها نفر دیگر نمونه های این قربانیان هستند.
ادامه این روش ها وفشارها علاوه بر زندانی خانواده اورا در برگرفته است وبسیاری از خانواده های زندانیان مورد توهین اشکار ورفتار نا هنجار زندانیانان حکومت قرار گرفته اند.حتا به انها تجاوز شده است وبه دلیل حمایت از اعضای خانواده خود تهدید به زندانی شدن وصدمه دیدن ،شده اند وگاه بازداشت وزندانی شده اند. این روش به ویران کردن زندگی این مزد بگیران زندانی مثل بهمن آگوشی در زندان زاهدان انجامیده است .
حکومت ولایت فقیه در طول حضور خونبارش همواره حقوق بشر وآزادی های مدنی وسیاسی را نادیده گرفته است . .حکومت بازیرپاگذاشتن مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر که نمونه های فاحش آن مواد :1،3،5،2،4،6،7،8،9،10،11،12،13،14،15،16،17،18،19،20،21،22،23،24،25،26،27،28،29، می باشند .یعنی عملا هیچ یک از مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر در میهن ما اجرا نمی شود.همچنین نادیده گرفتن اصول قانون اساسی حکومت جمهوری اسلامی ایران هم به خصوص مفاد فصل سوم تحت عنوان حقوق ملت روشن می کند که ،این حکومت آزادی های فردی واجتماعی را همچون ازادی بیان ، مطبوعات ، تجمع ، راهپیمایی ، ایجاد تشکل مستقل را نقض می کند. برابری حقوقی افراد را زیر پا می گذارد. امنیت فردی واجتماعی مردم را صلب کرده است.
به جان ومال مردم دست اندازی می کند .ثروت های ملی را به سود اقلیت حکومتی غارت می کند. محیط زیست کشور را نابود می کند. قوانین مصرح در باره حقوق کارگران ومزد بگیران را لگد کوب می کند.شکنجه را در ابعاد گسترده وبه اشکال مختلف جسمی ، جنسی ، روانی ، انفرادی های طولانی مدت وتهدید های گسترده به افراد وخانواده ودوستانشان اجرا می کند. برای نمونه فرد با با دستبند وپا بند به شوفاز در یک سلول بدون نور وبی حرکت به مدت طولانی می بندند وحتا امکان استفادن از توالت به او نمی دهند.ملاقات زندانی را با بیرون از زندان وخانواده قطع می کنند. حرمت زندگی افراد کاملا محو شده است وانواع شنود وکنترل و تعقیب های محسوس ونا محسوس بر زندگی مردم سایه افکنده است.حکومت مشخصا تحمیل اندیشه دینی ومذهبی می کند ،تبعیضی وحشتناک بر همه مردم مثل درویش ها وبهایی ها وکرد ها وعرب ها وبلوچ ها و...، روا می دارد.آزمایشات غیر قانونی پزشکی ونمونه گیری وتزریق دارو به زور خوراندن دارو ها به بیماران در دستور کار است. امکانات واقعی پزشکی در اختیار مردم وزندانی نیست مگر انکه پول خیلی زیادی داشته باشد. وضعیت غذای زندان ومردم به دلایل مختلف هر روز بدتر می شود وبسیار از مردم وزندانی از فقر ویتامین وکمبود کالری رنج می بند. در غذای زندانیان چه چیزهایی می ریزند معلوم نیست. قانون تفکیک جرایم در زندان ها رعایت نمی شود.
اعدام های غیر قانونی وبی نام ونشان ادامه دارد همین دوسال گذشته بیش 2000 انسان قربانی این اعدام های بی نام ونشان شده اند.همین چند روز پیش آقایان سعید نجفی فرشید عبدی ،محمد دیروقت ،علیرضا شاهی ومجید گیتی بی سروصدا در زندان رجایی شهر اعدام شدند. در سطح جامعه هم که سانسور وسرکوب ودستگیری های غیر قانونی وحمله به افراد وضرب وشتم انها ادامه دارد ،نمونه های دیدنی حمله به نشست ها ی مجوز دار ،ان در روز 16 اذر1394 دربرخی از دانشگاه های کشور اتفاق افتاد. ادامه بازداشت ده ها روزنامه نگار وفعال کارگری ومعلمان همچون اسماعیل عبدی وجعفر عظیم زاده وعیسا سحر خیز وهمراهان ایشان ، جلوگیری از برگزاری مجامع عمومی سندیکاهای کارگری وتجمعات دیگر مزد بگیران ، همچنین جلو گیری از ازادی زندانیانی که حکم هایشان تمام شده مثل بهنام ابراهیم زاده ، مهدی فراحی شاندیز ورسول بوداغی به عنوان افراد شناخت تر شده وصدور احکام سنگین بر علیه فاعلان مدنی وحامیان کودکان کار ومحیط زیست واقلیت های اندیشه ای ،مثل امید علی شناس ، ئا سو رستمی ، اتنا فرقدانی واتنا دایمی وبهاره هدایت ونرگس محمدی ،فاران حسامی وفریبا کمال ابادی ومهوش ثابت و 5 عضو دیگر هیات مدیره بهاییان ایران ، شکنجه انها ووادار کردن افراد به اعترافات واقرارهای دروغین بر علیه دیگران وخودشان ، جلوگیری از حق سفر مردم مثل حمید بایایی وامید کوکبی که در زندان ها به سر می برند،تحمیل لباس اجباری وحجاب که جدیدا توسط عوامل حکومت در تاکسی ها از خانم ها می خواهند چادر به سر کنند تا انها را سوار کنند. ودر مراکز نهادهای پلیسی حکومت برای هر کاری اول از خانم های ارباب رجوع می خواهند چادر به سر کنند تا به خواسته انها جواب دهند. ، فروش نوزادان وکودکان وبه بردگی کشاندن زنان ودختران وتجارت سکس توسط کارگزاران حکومتی واخوند ها ،برای لذت جویی از ایشان وحراج آنها در شهر مشهد به برای لذت جویی جنسی مسافرانی که به انجا می ایند با عنوان دینی صیغه !از دیگر موارد برده داری نوین وبی حرمتی به حقوق بشر است. حکومت اسلامی از اینکه توسط نهادهای حقوق بشری جهان بار دیگر به دلیل نقض حقوق مردم ایران محکوم شد شدیدا عصبانی است وخود را یک حکومت رعایت کننده حقوق بشر می داند منتها به شکل اسلامی ان ونمی خواهد جواب بیش از 400 نامه ای را که نهاد ناظر بر حقوق بر به انها داده است بدهد.
آنها تصور می کنند با پول می توانند رای همه کشور ها را بخرند. اما خوشبختانه چنین نیست ونشد.در گزارش احمد شهید وهمکارانش صدها موارد نقض حقوق بشر به درستی امده بود که حکومت ولایت فقیه حاضر نیست به هیچکدام از انها جواب بدهد. برای جهانیان علاقمند روشن است که رفتار های حکومت اسلامی باید به عنوان یکی از بدترین رفتارهای سرکوب کنندگان حقوق بشر شناخته شود ، چرا که با چنین عملکردهایی که نمونه هایی ناچیز از ان را برشمردیم این حکومت به نقض سیستماتیک حقوق انسان ها مشغول است.برای ما روشن است که رعایت حقوق بشر توسط جمهوری اسلامی با صدور این بخشنامه ها وبیانیه ها وصدور چنین ارایی در نهادهای بین المللی اجرایی نخواهد شد.
اما همین تلاش هاست که دست چنین حکومتی را در نقض وحشیانه تر وخشن تر حقوق انسان ها تا حدی بسته است وهرچه تلاش های حقوق بشری کنشگران ایرانی ونهادهای بین المللی روی این موضوع بیشتر باشد ودامنه کنشگران افزایش یابد ، مسلما تاثیرات بیشتری خواهد داشت . در انتها از تلاش های بشر دوستانه وقانونی اقای احمد شهید وتیم همراه او که برای نظارت بر اجرایی شدن حقوق بشر در ایران کوشش می کنند قدردانی نموده وکماکان از ایشان ونهادهای بین المللی نظارت بر رعایت حقوق بشر در کشور ها می خواهیم که گریبان حکومت اسلامی ایران را رها نکنند وبرای اجرایی کردن حقوق بشر در ایران هرچه بیشتر این حکومت را زیر فشار قرار دهند. همچنین از همه کنشگران وتلاشگران مدافع حقوق بشر در ایران سپاسگذاریم ودست انها را صمیمانه می فشاریم ومی گوییم هرچه شما بیشتر شما تلاش کنید برای ما فرصت همکاری وسر دادن صدای ستم دیدگان دادخواه میسر تر خواهد شد. زحمات شما را با تلاش های بیشتر خود در شکستن دیوار استبداد وستم گری ، پاسداری می کنیم. ایمان داریم که مبارزه مشترک ما ستم دیده گان داخواه می تواند ستم کاران را شکست دهد ، این بایای تاریخ است!
به جان ومال مردم دست اندازی می کند .ثروت های ملی را به سود اقلیت حکومتی غارت می کند. محیط زیست کشور را نابود می کند. قوانین مصرح در باره حقوق کارگران ومزد بگیران را لگد کوب می کند.شکنجه را در ابعاد گسترده وبه اشکال مختلف جسمی ، جنسی ، روانی ، انفرادی های طولانی مدت وتهدید های گسترده به افراد وخانواده ودوستانشان اجرا می کند. برای نمونه فرد با با دستبند وپا بند به شوفاز در یک سلول بدون نور وبی حرکت به مدت طولانی می بندند وحتا امکان استفادن از توالت به او نمی دهند.ملاقات زندانی را با بیرون از زندان وخانواده قطع می کنند. حرمت زندگی افراد کاملا محو شده است وانواع شنود وکنترل و تعقیب های محسوس ونا محسوس بر زندگی مردم سایه افکنده است.حکومت مشخصا تحمیل اندیشه دینی ومذهبی می کند ،تبعیضی وحشتناک بر همه مردم مثل درویش ها وبهایی ها وکرد ها وعرب ها وبلوچ ها و...، روا می دارد.آزمایشات غیر قانونی پزشکی ونمونه گیری وتزریق دارو به زور خوراندن دارو ها به بیماران در دستور کار است. امکانات واقعی پزشکی در اختیار مردم وزندانی نیست مگر انکه پول خیلی زیادی داشته باشد. وضعیت غذای زندان ومردم به دلایل مختلف هر روز بدتر می شود وبسیار از مردم وزندانی از فقر ویتامین وکمبود کالری رنج می بند. در غذای زندانیان چه چیزهایی می ریزند معلوم نیست. قانون تفکیک جرایم در زندان ها رعایت نمی شود.
اعدام های غیر قانونی وبی نام ونشان ادامه دارد همین دوسال گذشته بیش 2000 انسان قربانی این اعدام های بی نام ونشان شده اند.همین چند روز پیش آقایان سعید نجفی فرشید عبدی ،محمد دیروقت ،علیرضا شاهی ومجید گیتی بی سروصدا در زندان رجایی شهر اعدام شدند. در سطح جامعه هم که سانسور وسرکوب ودستگیری های غیر قانونی وحمله به افراد وضرب وشتم انها ادامه دارد ،نمونه های دیدنی حمله به نشست ها ی مجوز دار ،ان در روز 16 اذر1394 دربرخی از دانشگاه های کشور اتفاق افتاد. ادامه بازداشت ده ها روزنامه نگار وفعال کارگری ومعلمان همچون اسماعیل عبدی وجعفر عظیم زاده وعیسا سحر خیز وهمراهان ایشان ، جلوگیری از برگزاری مجامع عمومی سندیکاهای کارگری وتجمعات دیگر مزد بگیران ، همچنین جلو گیری از ازادی زندانیانی که حکم هایشان تمام شده مثل بهنام ابراهیم زاده ، مهدی فراحی شاندیز ورسول بوداغی به عنوان افراد شناخت تر شده وصدور احکام سنگین بر علیه فاعلان مدنی وحامیان کودکان کار ومحیط زیست واقلیت های اندیشه ای ،مثل امید علی شناس ، ئا سو رستمی ، اتنا فرقدانی واتنا دایمی وبهاره هدایت ونرگس محمدی ،فاران حسامی وفریبا کمال ابادی ومهوش ثابت و 5 عضو دیگر هیات مدیره بهاییان ایران ، شکنجه انها ووادار کردن افراد به اعترافات واقرارهای دروغین بر علیه دیگران وخودشان ، جلوگیری از حق سفر مردم مثل حمید بایایی وامید کوکبی که در زندان ها به سر می برند،تحمیل لباس اجباری وحجاب که جدیدا توسط عوامل حکومت در تاکسی ها از خانم ها می خواهند چادر به سر کنند تا انها را سوار کنند. ودر مراکز نهادهای پلیسی حکومت برای هر کاری اول از خانم های ارباب رجوع می خواهند چادر به سر کنند تا به خواسته انها جواب دهند. ، فروش نوزادان وکودکان وبه بردگی کشاندن زنان ودختران وتجارت سکس توسط کارگزاران حکومتی واخوند ها ،برای لذت جویی از ایشان وحراج آنها در شهر مشهد به برای لذت جویی جنسی مسافرانی که به انجا می ایند با عنوان دینی صیغه !از دیگر موارد برده داری نوین وبی حرمتی به حقوق بشر است. حکومت اسلامی از اینکه توسط نهادهای حقوق بشری جهان بار دیگر به دلیل نقض حقوق مردم ایران محکوم شد شدیدا عصبانی است وخود را یک حکومت رعایت کننده حقوق بشر می داند منتها به شکل اسلامی ان ونمی خواهد جواب بیش از 400 نامه ای را که نهاد ناظر بر حقوق بر به انها داده است بدهد.
آنها تصور می کنند با پول می توانند رای همه کشور ها را بخرند. اما خوشبختانه چنین نیست ونشد.در گزارش احمد شهید وهمکارانش صدها موارد نقض حقوق بشر به درستی امده بود که حکومت ولایت فقیه حاضر نیست به هیچکدام از انها جواب بدهد. برای جهانیان علاقمند روشن است که رفتار های حکومت اسلامی باید به عنوان یکی از بدترین رفتارهای سرکوب کنندگان حقوق بشر شناخته شود ، چرا که با چنین عملکردهایی که نمونه هایی ناچیز از ان را برشمردیم این حکومت به نقض سیستماتیک حقوق انسان ها مشغول است.برای ما روشن است که رعایت حقوق بشر توسط جمهوری اسلامی با صدور این بخشنامه ها وبیانیه ها وصدور چنین ارایی در نهادهای بین المللی اجرایی نخواهد شد.
اما همین تلاش هاست که دست چنین حکومتی را در نقض وحشیانه تر وخشن تر حقوق انسان ها تا حدی بسته است وهرچه تلاش های حقوق بشری کنشگران ایرانی ونهادهای بین المللی روی این موضوع بیشتر باشد ودامنه کنشگران افزایش یابد ، مسلما تاثیرات بیشتری خواهد داشت . در انتها از تلاش های بشر دوستانه وقانونی اقای احمد شهید وتیم همراه او که برای نظارت بر اجرایی شدن حقوق بشر در ایران کوشش می کنند قدردانی نموده وکماکان از ایشان ونهادهای بین المللی نظارت بر رعایت حقوق بشر در کشور ها می خواهیم که گریبان حکومت اسلامی ایران را رها نکنند وبرای اجرایی کردن حقوق بشر در ایران هرچه بیشتر این حکومت را زیر فشار قرار دهند. همچنین از همه کنشگران وتلاشگران مدافع حقوق بشر در ایران سپاسگذاریم ودست انها را صمیمانه می فشاریم ومی گوییم هرچه شما بیشتر شما تلاش کنید برای ما فرصت همکاری وسر دادن صدای ستم دیدگان دادخواه میسر تر خواهد شد. زحمات شما را با تلاش های بیشتر خود در شکستن دیوار استبداد وستم گری ، پاسداری می کنیم. ایمان داریم که مبارزه مشترک ما ستم دیده گان داخواه می تواند ستم کاران را شکست دهد ، این بایای تاریخ است!
امضا کنندگان :مهدی عظیم لو ، بهنام ابراهیم زاده،محمد رضا عالی پیام ،اکبر باغانی ، سهیل بابادی ،خالق افشار مقدم ،ابراهیم پیروز ،مسعود جعفر ابادی ، ایرج حاتمی ، اسد محمدی ، علیرضا فراهانی ،علیرضا ناصری ، حمید بابایی،سعید ابهری ،مسعود عرب چوبدار ،علی مشهدی سعید ماسوری ،مهدی فراحی شاندیز،صالح کهندل،جهان بنا زاده ، محمد توفیق،مهدی سلامتی ،جوشن ابوالحسنی ،سعید احمدی ،لاچین عابدِی،علی شاه بهرامی محمد طاهری،ارژنگ داوودی ، رضا اکبری منفرد ، جواد فولادوند ،آرش اصلان مقدم ، یاسر حمیدی شهرابی ، پیام باستانی ، حمید توروزی ، وحید موسوی ، محمد جراحی ، محمد ابراهیمی، علی محمد منصور ، میثاق یزدان نژاد ،