یاد آوری تاریخی در امر همبستگی : پشتيبانى و حمايت كميته مشترک هماهنگى عملى از فراخوان زندانيان سياسى

پشتيبانى و حمايت كميته مشترک هماهنگى عملى ،مشتمل بر احزاب و سازمانهاى سراسرى در درون و برون مرز، از فراخوان مهم زندانيان سياسى بمنظور اتحاد سراسرى، پيوند جنبشها و هماهنگى اپوزيسيون دموكراسى خواه ،احزاب و سازمانهاى مطرح كشور از طيفها و نحله هاى مختلف با اعلام حمايت گسترده از اقدام شجاعانه زندانيان سیاسى در جهت فراخوان سراسرى ، بمنظور گسترش اعتراضات و اعتصابات كارگران، معلمان، مبارزات زنان، اعتراضات صنفى، سياسى دانشجويان و تمامى اقشار و طبقات اجتماعى كه زير فشار توانفرساى جمهورى اسلامى قرار گرفته اند، تاكيد مى نمايند كه با تمام قوا از فراخوان زندانيان مبارز سياسى و همه مبارزان
كشور حمايت نموده و در جهت حمايت از جنبشهاى اعتراضى در كشور تمام توان خود را بكار خواهند گرفت. جنبشهاى موجود سرآغاز مبارزات ضد استبداد، ضد تبعيض و در راستاى استقرار آزادى و دموكراسى در كشور است ، در اين فراخوان بزرگ، اين نيروها حمايت همه هموطنان آزاديخواه و عدالت طلب را خواستار شده اند .

نماینده احزاب و سازمانهاى حمايت كننده در (كميته مشترك هماهنگى عملى) بترتيب الفباء:

١- جبهه آزاديخواهان ايران- دكتر اسداله باقرى، عيسى عليپور
٢- جبهه دموكراتيک ايران – طاهره صادقى، محمد زمانى، عباس خرسندى
٣- جبهه ملى ايران در خارج از كشور – دكتر امير هوشمند ممتاز
٤- جنبش همبستگى براى دموكراسى و حقوق بشر- منصور اسانلو
٥- حزب تضامن اهواز- ياسين اهوازى، حافظ فاضلی
٦- حزب دموكرات كردستان- حسن حاتمى
٧- حزب مردم بلوچستان- رحيم بندويى-محمد كدخدايى
٨- حزب مشروطه ايران (لیبرال دمکرات)- خسرو بيت الهى
٩- سازمان مردمى كرمانج خراسان- دكتر افراسياب شكفته
١٠- نهاد پيش بسوى احزاب مدرن- دكتر سياوش عبقرى، دكتر شهلا عبقرى
١١- نهاد صداى موج سبز- اكبر كريميان
١٢- نمايندگى كاظمينى بروجردى- مريم موذن زاده

فراخوان های اعتراضی وراهکارهای عملی

خوشبختانه فراخوان های گوناگون به مناسبت روز جهانی کارگر، روز معلم و روز خبرنگار،به شکل یک جنبش در امده و دراین فراخوان ها، برای رسیدن به مطالبات اساسی طبقات گوناگون اجتماعی، به حضور در اجتماعات،اعتصابات، تحصن ها در خیابان دعوت مى شوند. در واقع از همگان خواسته می شود برای به دست اوردن حقوق اساسی می بایست متشکل شد، متحد شد، وحرکت کرد. بانشستن هیچ کس به حقوق خود نخواهد رسید. علاوه بر کارگران، معلمان، پرستاران، بازنشسته ها، زنان برابرى طلب و دانشجویان، اقوام و اتنیک برابری طلب، اقليتهاى مذهبى و مدافعان محیط زیست و حقوق حیوانات نیز به حرکت درآمده اند. به دلیل گسترش مبارزات حق طلبانه، ذكر خواسته های بنیادین طبقات اجتماعی در یک اعلامیه کوتاه ممکن نیست. خوشبختانه خواسته های پایه ای در اعلامیه های گوناگونی که از سوی همین طبقات اجتماعی و نمایندگان آنها صادر می شود، بیان گردیده و زندانیان سیاسی نیز در 13 بند به این خواسته های پایه ای اشاره کرده اند.

اما در مرحله کنونی که مرحله اعتلاى شرایط مبارزاتی است، می بایست به راهکارهای عملی برای رسیدن به خواسته ها اشاره کرد.رژيم جمهوری اسلامی ،از یک سو به دلیل دست و پا زدن در بحرانهای اقتصادی ناشی از فساد، دزدی واختلاس های نامحدود، بی لیاقتی در اداره ی امور و تحریم های ناشی از پرونده ی ماجرای جویانه ی هسته ای، امکان این که شرایط اقتصادی را بهبود ببخشد و به خواسته های اقتصادی معلم ها وکارگرها پاسخ مثبت بدهد، ندارد و از سوى ديگر ساختار حقوقی وسیاسی اش بر پایه انحصار، سرکوب ،تفتیش عقاید وایجاد رعب در جامعه بنا شده و نمی خواهد اجازه دهد، تشکل های صنفی وسیاسی با اعتصابات وتجمعات که حقوق قانونی شهروندان است، پاگرفته ومطالبات دموکراتیک شهروندان رانمايندگى نماید. این رژیم ایدئولوژیک وسرکوبگر حتی تحمل انجمنهاى صنفی روزنامه نگاران که یک تشکل نیمه دولتی است را ندارد، چه رسد به اين که به سندیکاى روزنامه نگاران، کارگران و کانون نویسندگان که تشکل های دموکراتیک ومستقل هستند،امکان فعالیت بدهد.

در چنین شرایطی که از یک سو،جنبش های مدنی واجتماعی به حرکت در آمده و روزی نیست که کارگران یا معلمان یا دانشجویان و پرستاران ویا مدافعین حقوق زیستی و یا برابری طلبان جنسيتى و قومی و مخالفین جدی تبعیض های گوناگون و مخالفین اعدام، شکنجه، طرفداران آزادی بیان، مذهب وتشکیل حزب و اجتماعات، اعتراضی نداشته باشند. برای این که همه ی این طبقات، اصناف وگروهای اجتماعی، رمز رسیدن به حقوق اساسی و قانونى را در خیزش های اجتماعی و نه دل خوش کردن به وعده های دلواپسین قدرت و اعتدالی های ثروت دیده اند.

 اما اگرقرار باشد این حرکت ها به نتیجه برسد ،میبایستی از قدرت اجتماعی کافی برخوردار باشد تا رژیم را وادار به عقب نشینی کند و لرزه بر ارکان قدرت انحصاری و سرکوب گر بیندازد. قدرت اجتماعی نیز در ایجاد تشکل و اتحاد همه ی نیروها حول خواسته های معین است. اگر در شرایط کنونی ،سندیکا های موجود کارگری یا کانون ها و انجمن های صنفی معلمان، خبرنگاران، دانشجویان، پرستاران، نویسندگان، زنان، برابرى طلبان اتنيک و مذهبی و مدافعان حقوق بشر، محيط زيستى ها، و مدافعين حقوق حيوانات نتوانند با یکدیگرارتباط ارگانیک داشته ودر قالب سراسرى وبه ویژه جبهه ی واحدی در آیند، تظاهرات و اعتصابات پراكنده هيچ حاصلى در بر نخواهد داشت.

اعتراضاتی که ٣ ماه گذشته شروع و اینک در آستانه ی روز جهانی كارگر و روز معلم در مرحله ی گسترش واعتلاى مبارزاتی است، به خوبی نشان داد، قدرت سرکوب رژیم به شدت کاهش یافته ،اما این مساله اگر چه بسیار مهم است ولی کافی نیست و کارگران، معلمان، دانشجویان و پرستاران آگاه و حق طلب که پیشگامان عملى این مبارزه دموکراتیک ومردمی هستند به خوبی میدانند در مرحله کنونی با ارتباطات تشکیلاتی ومبارزات همزمان وهماهنگ است که می توان از طریق آن به نیروی اجتماعی قدرتمند به قصد وادار سازی رژیم برای تن دادن به خواسته های اساسی و دموکراتیک دسترسی پیدا کرد.

زندانیان سیاسی بند 12 زندان رجایی شهر1-فرید آزموده 2- امیر امیرقلی 3-سهیل بابادی 4-محمدجراحی 5- ایرج حاتمی 6-خالدحردانی 7- افشین حیرتیان 8- شاهرخ زمانی 9-مهدی فراحیشاندیزی 10-سعید شیرزاد11-حشمت طبرزدی فراهانی