نوام چامسکی، زبان‌شناس و نظریه‌پرداز آمریکایی، صدور احکام قضایی سنگین علیه شاعران و نویسندگان در ایران را به منزله نقض جدی حقوق بشر دانست و خواستار شکستن این احکام شد.اظهارات آقای چامسکی در این باره طی مصاحبه‌ای با علیرضا شمس، شاعر و فعال مدنی، بیان شده و به‌طور اختصاصی در اختیار رادیو فردا قرار گرفته است.وی در این مصاحبه از صدور احکام زندان طولانی مدت و شلاق برای نویسندگان و شاعرانی مانند مهدی موسوی و فاطمه اختصاری به شدت انتقاد می‌کند و از مقامات ایران می‌خواهد که صدور چنین احکامی را متوقف کنند و آزادی و عدالت را در کشور برقرار سازند.
آقای چامسکی می‌گوید: «ناراحتی خودم را از این احکام که نقض بسیار جدی اصول حقوق بشر است، اعلام می‌کنم و امیدوارم تلاش‌هایی که برای شکستن این احکام صورت می‌گیرد، هر چه سریع‌تر به ثمر برسد.»
مهدی موسوی و فاطمه اختصاری، شاعرانی که به عنوان سرایندگان غزل پست مدرن در ایران شهرت یافته‌اند، در دادگاه انقلاب تهران به حبس‌های طولانی مدت ۹ ساله و ۱۱ و نیم ساله و ۹۹ ضربه شلاق محکوم شده‌اند.
اتهامات این دو شاعر مواردی مانند «توهین به مقدسات»، «تبلیغ علیه نظام» و «روبوسی و دست دادن با نامحرم» عنوان شده است، اتهاماتی که بعضا در پرونده کیوان کریمی، مستندساز هم دیده می‌شود. کیوان کریمی در همان دادگاه به ۶ سال زندان و تحمل ۲۲۳ ضربه شلاق محکوم شده است.
مصطفی عزیزی، داستان‌نویس و تهیه‌کننده سابق تلویزیون ایران، هم چهره دیگری است که با اتهاماتی نظیر «توهین به رهبر جمهوری اسلامی» و «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور» در دادگاه انقلاب تهران به ۸ سال زندان محکوم شده است.
چامسکی اما با اظهار تاسف نسبت به این احکام می‌گوید که «چنین مسائلی در نظام‌های توتالیتر کاملا معمول است» در حالی که «این از حقوق اساسی و طبیعی هر انسانی است که بتواند اندیشه خود را فارغ از محدودیت و تهدیدات کانون‌های قدرت بیان کند».
به گفته وی، «چنین احکامی احتمالا با هدف ارعاب دیگران صادر می‌شود اما از طرفی می‌تواند به بیداری اپوزیسیون منجر شود که چنین نیز خواهد شد. فقط امیدواریم که به زودی چنین شود، و این بی‌عدالتی‌ها خاتمه یابد که البته گفتنش ساده است، اما تحقق آن تحت شرایط سختی که یک حکومت سرکوبگر به وجود می‌آورد، ساده نیست».
نوام چامسکی چهره‌ای است که به خاطر انتقاداتش از نظام سرمایه‌داری و سیاست‌های بین‌المللی آمریکا گاهی مورد توجه رسانه‌های نزدیک به حکومت ایران بوده است. با این حال وی از حامیان جنبش سبز ایران در سال ۱۳۸۸ بوده است.