در گفتگو با دوستان در تلگرام : موضوع من انسان است

موضوع من انسان است به همین دلیل چه شما دوستان در کشور مستقل کردستان باشید وچه در ایران ویا هر جای دیگر مهم این است که چه نوع روابطی بر ما انسان ها توسط ما انسان ها حکمفرما می شود وچه حدی از حقوق همه مردم در هر کدام از این جغرافیا ها رعایت می شود. مهم انسان ها هستند والا شما اسم سرزمین ها را هرچه بگذارید وکوه ودشت باشد ویا شهر وروستا ویا جنگل وکویر باشد وانسانی در ان وجود نداشته باشد چه معنایی می دهد؟ پس همه این زیستبوم ها با حضور انسان معنا می دهد . هر جایی که حقوق بنیادین انسانها که به میزان ازادی وعدالت وفرصت ها ی برابر
برای همه ربط پیدا می کند ، بیشتر رعایت شود ، انجا سرزمین ماست . تمام کره زمین می تواند سرزمین ما باشد اگر که حقوق ونظرمان اهمیت داشته باشد . واگر در خانه خودمان در اتاق شخصی خودمان اگر ارزش انسانی نداشته باشیم وامنیت وعدالت وازادی واهمیت نداشته باشیم ، آیا واقعا اتاق ماست که هر لحظه منتظر اتفاق ناگواری در ان باشیم ؟ چرا ملیون ها نفر از خاورمیانه به سوی اروپاوامریکا فرار می کنند؟ دقیقا اینجا مساله امنیت وازادی وفرصت استفاده از ندگی مطرح است. اگر بخواهیم خانه ای امن داشته باشیم چه در کردستان ، چه در اذربایجان چه تهران چه کوبانی چه دیار بکر چه مسکو ونیویورک وپاریس فکر می کنم ، جغرافیای ان در درجه بعد از نوع روابط اقتصادی وسیاسی واجتماعی وفرهنگی واجتماعی بستگی دارد. برای به دست اوردن شرایط زندگی انسانی در سرزمین های خود ، تقسیم جامعه به ستم دیده گان وستم کاران پیدا می شود .که این ستمکاران هستند که باعث این همه اوارگی وکشتار وفقر وفلاکت وشکنجه وزندان ونابودی منابع محیط زیستی وانسانیت می شوند.وکاملا هوشیارانه بین ما ستم دیده گان ومحرومین دشمنی های دروغین بوجود می اورند که همدیگر را نابود کنیم وانها ان بالا پشت صحنه کیفشان را بکنند وجام های ویسکی خود را به سلامتی هم بالا ببرند. اما مبارزان واقعی وانسانگرا درکنار هم ایستادند . تا ان جایی که من مطالعه کرده وگفتگو کرده ام با انسان های واقعی مثل صفرخان قهرمانی در تاریخ معاصر می بینیم که فرقه دموکرات آذربایجان وحزب دموکرات کردستان هر دو از خواسته مردمی خودمختاری در بیش از 70 سال پیش دفاع می کردند واز یکدیگر هم دفاع می کردند ونیروهای انها در همه پیکار ها در برابر ستم کاران متحد وهمبسته بودند . وهرگز به دلیل کرد یا ترک یا فارس ویا ... هرگز دشمن هم نبوده اند واین دشمنی های دروغین به نام دین ومذهب وقومیت وملیت ونژاد وزبان و... را دشمنان مردم پدید اورده اند. من اینجا در نیویورک دارم می بینم که تقریبا از تمام دنیا قوم وملیت وفرهنگ وزبان و... هست وهمه با مهر ومحبت وهمکاری واحترام وعلاقه مندی وسعی در کمک به یکدیگر وآموزش همدیگر زندگی می کنند وهیچ کس به واسطه این موضوعاتی که در خاورمیانه عامل جدایی وخشونت وکشتار ونفرت وجنگ وبی رحمی شده است ، با هیچ کس نه دشمن است ونه حتا می تواند چنین توهینی را به کسی بیان کند. از هر طرف که این مطالب تفاوت نژاد وقومی مطرح شود به عنوان راسیست باید به جامعه پاسخگو باشد. امروزه حتا به بازماندگان سرخپوست ها هم خسارت های دوران حمله به امریکا واجحاف به نیاکان انها را می پردازند . سیر حرکتی که من می بینم به نزدیک شدن ومتحد شدن وگسترش همکاری وروابط صلح امیز بین مردم متمدن است وانها با هم در حال گفتگوی مداوم وپیدا کردن راهکار های مشترک ودوری از دشمنی های قبل از دوران مدرنیسم هستند. برای تمام مسایل روش های خردمندانه وصلح امیز را پیدا می کنند.
 با مهر واحترام

Mansour Osaloo, 25.12.15 

در گفتگو با دوستان در تلگرام