انسان برای اینکه بتواند به زندگی ادامه دهد ؛نیاز به داشتن, حداقل امکانات زندگی میباشد, این امکانات کدامند؟ /کار نان ؛مسکن/ سه مقوله جدایی نا پذیر در زندگی بشریت میباشند. بدپن هرکدام از این سه مقوله است که ادامه زندگی به مخاطره میافتد. تامین این سه /کارو نان؛ومسکن /وظیفه دولت است. کارگر باید：کار داشته باشد ؛سفره خانه اش نان داشته باشد ؛برای اسایش خود وخانواده اش بایدسرپناه داشته باشد, تا بتواند به زندگی اجتماعیش ادامه دهد. کارگران را از کار خانه اخراج میکنند, انها کارشان را از دست میدهند,سفره خانه اشان بی نان میشود,به خاطر نداشتن پول,ناتوان از پرداخت اجاره خانه, بی سر پناه میشوند,بدون هیچ تامین احتماعی اواره خیابانها میشوند,وسر چهار راه به دنبال خریدار نیروی کارشان ساعتها به انتظار مینشینند, کسی صدایش در نمی اید که ：چرا این گونه است!!!.......
حال اگر کار گران از خواسته های اساسی خود حرف بزنند وانهارا طلب کنند,تبلیغ علیه نظام محسوب میشود؟؟؟!!!!!! این یکی از اتهامات جعفر عظیم زا ده میباشد,/تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی/ طبقه کارگر ایران نه تنها این اتهامات را علیه کارگران رد میکند بلکه ان را یک توطیه علیه کارگران میداند. چرا وقتی کارگرانرا دسته دسته از کارخانه اخراج میکنند جمهوری اسلامی سکوت میکند!؟ ولی زمانی که کارگران نسبت به اخراجشان اعتراض مینمایند, نیروی سرکوبگرش را در خیابان مقابل کارگران قرار میدهد؟حال شما قضاوت کنید مجرم کیست؟ کارگران ، یا سرمایه داران و حامیانشان ؟
حاکمان سآرمایه باید به طبقه کارگر جوابگو باشند, زیرا که ماهیچ جرمی مرتکب نشده ایم, ما از زندگی انسانی دفاع کرده ایم. ما کار گران ازادی جعفر عظیم زاده را هر چه سریعتر خواهانیم,واین گونه اتهامات راعلیه طبقه کارگر محکوم میکنیم. ما کارگران میگوییم ： باید دولت برای کارگران اخراجی کار ایجاد کند. خانوده کار گران باید در رفاه و اسایش زندگی کنند. عدالت اجتماعی باید در جامعه برقرار گردد, زیرا که ما یکی از کشور های ثروتمند جهان میباشیم, توزیع عادلانه ثروت باید در جامعه انجام شود این صحبت ما کارگران است ： جعفر عظیم زاده ودیگر کارگران زندانی ازاد باید گردند......
مطالبه یک کارگر
ایمیل ارسالی به اتحادیه آزاد کارگران ایران
26 آبان 94