رفیقی که همیشه کم کاری ها را صمیمانه یادآور می شد و همیشه پمپاژ انگیزه بود در زمان خستگی ها، و هست.
خوبه که نیستی کم کاری ما را نمی بینی رفیق؛ هم تو کمتر غصه می خوری و هم ما کمتر خجل!
لینک نامه آخری هم که در خصوص کودکان کار همین اوایل پاییز از زندان فرستادی را هم باید الان در کامنت بذارم که بگم و ژست بگیرم که خیلی یادت بودم.
از این وضع متاسفم و بهترین ها را برات آرزو دارم، همین.
نظرات
ارسال یک نظر