از جاهايي در زمستان سرد لإله هاي كوهي سر بر مي كشند ، كه هيچكس منتظرش نيست ... پیام ملاله یوسف زای به کنگره 32...
از جاهايي در زمستان سرد لإله هاي كوهي سر بر مي كشند ، كه هيچكس منتظرش نيست ، اين را كساني كه زياد كوه رفته باشند ودر همه فصل ها رفته باشند ، مي دانند !
به مناسبت 25 نوامبر روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان
پیغام ملاله یوسف زی به کنگره 32 مارکسیست های پاکستان
ملاله یوسفزای، از هوادارانِ جوان گرایش مارکسیستی که بخاطر مبارزهاش برای حق آموزش و پرورش دختران در پاکستان معروف است، فرستاده بود. او در
ژوئیهی سال 2012در مدرسهی تابستانهی مارکسیستی سراسری در سوات شرکت
کرده بود. در حادثهای غمانگیز، بنیادگرایان، بربرانه به ملاله حمله کردند و گلولهای به سر او شلیک کردند که باعث مشهور شدنش در سراسر جهان شد. خوشبختانه او اکنون در بریتانیا در حال احیا است.
در پیغامی که او فرستاد میخوانیم:
«اول از همه میخواهم از «جد و جهد» و گرایش بینالمللی مارکسیستی تشکر کنم که سال گذشته به من فرصتی دادند در مدرسهی مارکسیستی تابستانه در سوات شرکت کنم و از اینکه مرا با مارکسیسم و سوسیالیسم آشنا کردند. من فقط میخواهم بگویم از نظر آموزش و پرورش، و سایر مشکلات در پاکستان، وقت آن رسیده کاری کنیم تا خود به این مشکلات بپردازیم. مهم است که دست به عمل بزنیم. نمیتوانیم منتظر بشویم تا کس دیگری بیاید و این کار را انجام دهد. چرا منتظر کس دیگری شدیم تا بیاید و امور را اصلاح کند؟ چرا خودمان همین کار را نمیکنیم؟
میخواهم تبریکات صمیمانهی خود را به کنگره ابراز کنم. من متقاعد هستم که سوسیالیسم تنها پاسخ است و به تمام رفقا فراخوان میدهم این مبارزه را تا پایانی پیروزمند به پیش ببرند. تنها همین ما را از زنجیرهای تعصب و استثمار رها میکند.»
این نیز یکی از لحظات بیشمار تکاندهنده در طول کنگره بود. یکی از دوستان نزدیک ملاله که وقتی به دخترها حمله شد در اتوبوس بود، نیز در کنگره حاضر بود. او نیز سخنرانی کرد و شعری خواند. این رفیق جوان زن نمونهای است از ظرفیت رفقایی که به «گرایش بینالمللی مارکسیستی» در پاکستان تعلق دارند. در واقع در سراسر کنگره رفقایی از مناطقی سخن گفتند که کمشکش دار و دستهّها، قتل، بمبگذاری، حملات پهپادها و جنگ عمومیتگرفته درشان جریان است. گوش دادن به سخنان آنها خون شنونده را به جوش میآورد چرا که به روشنی تناقضات و بیعدالتیهای عظیم موجود در این جامعهی آلوده به طبقات را به نمایش میگذارد.